Δάγλας: «Ο Σταϊκόπουλος έβαλε τις βάσεις. Εμείς απλά ακολουθήσαμε»

Τα Μελίσσια πέτυχαν τη νίκη της σεζόν απέναντι στον Λοκρό, καθώς με αυτήν τερμάτισαν στη δεύτερη θέση του βαθμολογικού πίνακα, η οποία και τους δίνει την άνοδο για τη Β΄εθνική. Ο Αλέκος Δάγλας μίλησε στα αποδυτήρια μετά την εντός έδρας νίκη κάνοντας το δικό του απολογισμό. 

«Πρώτον, συγχαρητήρια στον σύλλογο. Για μένα όλα ξεκινάνε από το κεφάλι, με την έννοια πως μία διοίκηση σοβαρή, οργανωμένη, μπασκετική, η οποία έχει όραμα, προγραμματισμό και μέθοδο, αργά ή γρήγορα θα δικαιωθεί.

Αυτό το οποίο σας έλεγα όλο τον χρόνο, είναι πως εμείς κόντρα σε ό,τι συμβαίνει σήμερα στο μπάσκετ, με ομάδες που ανεβαίνουν με μεγάλα budgets και μεγάλους ηλικιακά παίκτες, είμαστε μία πρόταση που λείπει σήμερα από αυτό. Να ξέρετε πως είμαι τέσσερα χρόνια στη Γ’ Εθνική, ένα ως βοηθός και τρία ως πρώτος και έχω 4/4 ανόδους, αυτό είναι κάτι που θα το θυμάμαι, αλλά δεν το λέω για αυτό. Το λέω γιατί αυτή η πρόταση, παλιά δεν υπήρχε και πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για αυτό.

Όπως έχω δηλώσει και παλαιότερα, είστε η καλύτερη ομάδα που είχα ποτέ σε θέμα χαρακτήρα, νοοτροπίας και ομαδικότητας. Πραγματικά το λέω και για αυτό να είστε πάρα πολύ υπερήφανοι. Είστε πάρα πολύ καλοί και μεγάλοι παίκτες, γιατί δείξατε, παρά το νεαρό της ηλικίας σας, συν τους μεγάλους, ότι είστε γεννημένοι για πρωταθλητισμό.

Η επιτυχία είναι συλλογική, όμως τα πολλά μπράβο αξίζουν σε εσάς. Εμείς απλά βοηθάμε, και εγώ και η διοίκηση και οι φίλαθλοι. Ένα άλλο στοίχημα που κέρδισε σήμερα ο σύλλογος, είναι ο κόσμος. Είναι πολύ σημαντικό για μία ομάδα συνοικιακή να κερδίσει τον κόσμο, να έρχεται να βλέπει.

Από τη δική μου την πλευρά να ευχαριστήσω τη διοίκηση, λίγο περισσότερο τον Γιώργο (Χαντζόπουλος) που ήμασταν από το πρωί μέχρι το βράδυ μαζί, το καλοκαίρι και στην προπόνηση και δουλέψαμε, όπως και τον μεγάλο Λάμπρο Μπάρτζο ο οποίος με έκανε καλύτερο προπονητή. Να ξέρετε πως πολλούς αγώνες που κερδίσαμε στον πόντο, το οφείλουμε στον Λάμπρο και όχι σε εμένα, γιατί αυτός μου είπε την ιδέα στο πρόβλημα. Λάμπρο σε ευχαριστώ πολύ!

Επαγγελματίας παρά το νεαρό της ηλικίας του (Λευτέρης Ευσταθίου – γυμναστής). Βλέπατε πως παίζατε άμυνα και του οφείλουμε πάρα πάρα πολλά.

Το ευχαριστώ απέναντί σας είναι λίγο γιατί με σεβαστήκατε σαν άνθρωπο. Αυτό για μένα είναι το πιο σημαντικό πράγμα γιατί στην πορεία μας στο μπάσκετ, αυτό που μετράει είναι οι ανθρώπινες σχέσεις, αυτό να κρατήσετε. Θέλω αύριο-μεθαύριο, όταν σας δω μετά από 15-20 χρόνια, να σας δω ευτυχισμένους ανθρώπους μέσα στην κοινωνία.

Δεν σταματάμε να ονειρευόμαστε.

Αυτό που κάνατε φέτος, μέσα από σκληρή δουλειά, είναι μάθημα ζωής. Να μάθετε πως στη ζωή σας όταν δουλεύετε σκληρά, με προγραμματισμό και με όραμα, κάποια στιγμή θα σας βγει. Αυτό μην το ξεχάσετε ποτέ. Αυτό να κρατήσετε από εμένα.

Τώρα ηρεμία, πανηγυρίζουμε, συγχαρητήρια και στον Λοκρό. Πανηγυρίζουμε!

Και να πω κάτι τελευταίο. Ξέρετε ποιος ήταν ο καλύτερος συμπαίκτης σας φέτος; Ο Νίκος Λέπουρης, γιατί χωρίς λεφτά, ακούγοντας μπινελίκια από εμένα, απέδειξε τι σημαίνει ομάδα, όπως και ο Στράτος (Πολιτόπουλος) και ο Κάφφκε και οι Ηλιόπουλοι και όλα τα παιδιά, τα οποία χωρίς να παίζουν πολύ ήταν για τους υπόλοιπους αυτοί που σας στήριξαν και σας προπόνησαν, γι’ αυτό και τους ευχαριστώ ιδιαίτερα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ και στους τρεις μεγάλους, Έκτορα (Οικονομόπουλος), Ηλία (Σοφρωνάς) και Πάνο (Καραβανάς) για τον σεβασμό που μου έδειξαν.”