Διεκδικεί τον τίτλο της πιο εντυπωσιακής παρουσίας τη σεζόν που πέρασε στην Α2 και οι λόγοι; Πολλοί! Μία νεοφώτιστη ομάδα κατάφερε να ανανεώσει το… ραντεβού της με την κατηγορία και την επόμενη σεζόν αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι έχει έχει βάλει μία ολόκληρη πόλη στον μπασκετικό χάρτη και τον κόσμο στη διαδικασία του να πηγαίνει γήπεδο!
Μέσα σε τρία χρόνια ο Α.Σ.Καρδίτσας Μέλι ΑΤΤΙΚΗ έχει πετύχει πολλά! Από τα τοπικά όπου και βρισκόταν πριν από πέντε χρόνια στην Α2 και πλέον η ομάδα έπειτα από μία περιπετειώδη αλλά και αγχώδη σεζόν, θα βρίσκεται και την επόμενη χρονιά στην κατηγορία.
Για την ομάδα άλλαξαν όλα πριν από τρία χρόνια, όταν ο Χρήστος Δεληγιάννης λόγω συγκυριών αναγκάστηκε να σταματήσει πρόωρα το μπάσκετ. Τότε ήταν όμως που άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο τον σύλλογο. Αν όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο, μάλλον ξέρει το γιατί… Για να αναλάβει την ομάδα και να κάνει μία ολόκληρη πόλη να ασχολείται με το μπάσκετ!
«Η προσωπική μου ενασχόληση με τα διοικητικά της ομάδας, όπως είναι γνωστό έγινε αφότου σταμάτησα το μπάσκετ μετά από εκείνη την άτυχη στιγμή που είχα παίζοντας στα Τρίκαλα», αναφέρει αρχικά ο παράγοντας πλέον του Α.Σ. Καρδίτσας Μέλι Αττική και συνεχίζει. «Η αλήθεια είναι ότι το διάστημα εκείνο, ήταν μία δύσκολη περίοδος για εμένα και προσπαθούσα να βρω έναν τρόπο για να με κάνει να ξεφύγω από τον άσχημο τρόπο που σταμάτησα. Μετά από έξι μήνες, είχα μία συνάντηση με έναν από τους παράγοντες της ομάδας, η οποία τότε βρισκόταν στη Γ΄εθνική, από έναν φίλο τον Γιώργο Χριστούλα, ο οποίος παραμένει ακόμα στο Δ.Σ. Ηρθε και με προέτρεψε να ασχοληθώ με την ομάδα.
Διαδεχτήκαμε μία ομάδα ανθρώπων με ηγέτη τον Βασίλη Κρανίτσα η οποία είχε κάνει και αυτή σημαντικό έργο, ήταν αυτή που ανέβασε την ομάδα στην Γ΄ενθική. Με προέτρεψε λοιπόν να ασχοληθώ, γιατί είχε επέλθει μία δύσκολη κατάσταση και δεν μπορούσαν να βρουν λύση. Το σκέφτηκα πολύ σοβαρά, το είδα σαν ευκαιρία ώστε να καταφέρω να ξεχαστώ από το συμβάν αλλά και να παραμείνω στο χώρο του μπάσκετ, το οποίο ήταν η καθημερινότητά μου. Ετσι, έκαναν κάποιες κουβέντες με εννέα νέα παιδιά που έτυχε να είμαστε φίλοι από παιδιά αλλά με τους περισσότερους να μην έχουν σχέση με το άθλημα. Τους το έριξα ως πρόταση, βέβαια άνοιξα το θέμα και στον πατέρα μου, τον οποίο ακόμα και ως αθλητής ήταν ο άνθρωπος που συμβουλευόμουν πάντα. Αφού είδαμε την κατάσταση η οποία ήταν δύσκολη, αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε κάτι παρεΐστικο και χαλαρά με στόχο να εξυγιάνουμε την κατάσταση και να φέρουμε το μπάσκετ της Καρδίτσας σιγά σιγά σε ένα καλό επίπεδο», για να καταλήξει.
«Ετσι δημιουργήθηκε μία νέα διοικητική ομάδα με επικεφαλής τον πατέρα μου γιατί ήταν ο μόνος από εμάς που είχε διοικητική εμπειρία καθώς στο παρελθόν ήταν πρόεδρος της Αναγέννησης Καρδίτσας. Συντόνιζε την κατάσταση και ξεκινήσαμε μία τέτοια προσπάθεια στην οποία κανείς δεν πίστευε τρία χρόνια μετά ότι θα βρισκόμασταν εδώ που είμαστε».
Η σεζόν που πέρασε…
Το ξεκίνημα στην αρχή της δεν ήταν το ιδανικό, όμως στο τέλος η έκβαση ήταν θετική μιας και η ομάδα εξασφάλισε την παραμονή της. «Οταν αποφασίσαμε να συνεργαστούμε με τον Λευτέρη Καλογήρου, για τον οποίο και θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κόουτς γιατί ήταν ένας εξαιρετικός επαγγελματίας από την αρχή έως το τέλος, αφού συζητήσαμε για το πλάνο της ομάδας και θέσαμε ως στόχο την παραμονή, αναλύσαμε τα οικονομικά. Γιατί ότι και να γινόταν δεν μπορούσαμε να ξεπεράσουμε αυτά που είχαμε θέσει, γιατί για μας είναι το Α και το Ω. Θέλουμε να έχουμε όσο γίνεται περισσότερο τον έλεγχο στα χέρια μας. Καταφέραμε και κάναμε μία ομάδα μαζί με τον Λευτέρη και τον ευχαριστώ ξανά γιατί δέχτηκε τις δυνατότητες που είχαμε, με ένα μπάτζετ το οποίο θεωρώ ότι είναι μικρό, μιλώντας για το αγωνιστικό, για τα δεδομένα μάλιστα της επαρχίας είναι μικρό», αναφέρει ο Χρήστος Δεληγιάννης για να συνεχίσει σχολιάζοντας την πορεία της ομάδας.
«Εγινε μία αρκετά ανταγωνιστική ομάδα κάτι το οποίο θεωρώ ότι φάνηκε από την πρώτες κιόλας αγωνιστικές. Αν προσέξει κάποιος στον πρώτο γύρο είχαμε μία σειρά αγώνων με τις καλύτερες ομάδες, με τα αποτελέσματα να είναι αρκετά άτυχα για εμάς. Ηττες που κρινόντουσαν στον πόντο ή στην παράταση. Ο πρώτος γύρος για μας ήταν αρκετά ψυχοφθόρος γιατί βλέπαμε ότι η ομάδα μπορούσε αλλά για τον ένα ή τον άλλο τρόπο της έφευγαν τα παιχνίδια μέσα από τα χέρια. Προσπαθήσαμε να παραμείνουμε ψύχραιμοι τόσο διοικητικά όσο και στο αγωνιστικό τμήμα, αλλά και στον κόσμο που στηρίζει αυτήν την προσπάθεια και περιμέναμε να αλλάξει αυτό το πρόσωπο. Τα άτυχα αποτελέσματα συνεχίστηκαν και δυστυχώς σε μία δύσκολη στιγμή, σε μια κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος είχαμε την ατυχία με τον Λευτέρη Καλογέρου να παρουσιάζει ένα πρόβλημα υγείας, όχι σοβαρό ευτυχώς. Επειδή εκείνη την περίοδο δεν γνωρίζαμε ακριβώς την κατάσταση και πόσο θα διαρκέσει πήραμε τη δύσκολη απόφαση και αφού είδαμε ότι ξεπέρναγε το πρόβλημα, με βάση τα δεδομένα, να προχωρήσουμε στην αλλαγή προπονητή. Μία δύσκολη για εμάς απόφαση γιατί έχουμε μάθει αυτά τα χρόνια να στηρίζουμε τις επιλογές μας και τους συνεργάτες μας».
Ηταν η 18η αγωνιστική όταν ένας νέος πρόσωπο κάθισε στον πάγκο της ομάδας. «Από εκεί και μετά ήρθε μία συνεργασία με ένα πολύ πετυχημένο προπονητή τον Γιάννη Τζήμα. Είναι από Λάρισα άρα είναι μία επιλογή για κάθε ομάδα της περιοχής. Από τη στιγμή που ο ίδιος μπήκε στη λογική να συμφωνήσει με την Καρδίτσα αλλά και με το πλάνο της, προχωρήσαμε στη συνεργασία και νομίζω ότι στα κρίσιμα παιχνίδια που παρουσιάστηκαν η ομάδα ήταν έτοιμη. Γιατί και εκείνος έδωσε πολλά, είναι έμπειρος προπονητής, δούλεψε με την ψυχολογία της ομάδας και πανηγυρίσαμε μεγάλες νίκες για να φτάσουμε σε μία μεγάλη επιτυχία κάτι το οποίο από ένα σημείο και μετά φάνταζε πολύ δύσκολο».
«Καθόμαστε αποσβολωμένοι κοιτώντας τι έχουμε πετύχει!»
Η οπτική του γωνία είναι πλέον διαφορετική. «Βλέποντας τον παραγοντισμό από την πλευρά του παράγοντα και όχι από εκείνη του παίκτη κατανοώ πόσο δύσκολο είναι είναι να το κάνεις αυτές τις εποχές. Να προάγεις το άθλημα με τις σωστές βάσεις είναι πολύ δύσκολο, απαιτεί χρόνο και χρήμα είτε προσωπικό είτε σε προσπάθεια εξεύρεσης πόρων. Ενα μεγάλο ατού που έχουμε είναι το γεγονός πως είμαστε νέοι άνθρωποι, μας βοηθάει να βγούμε στην κοινωνίας της Καρδίτσας, να απευθυνθούμε σε όλες τις ηλικίες και να έχουμε το κουράγιο να τρέξουμε και να δώσουμε κάτι φρέσκο στην πόλη.
Ο συνδυασμός αυτός, της εμπειρίας του Θωμά Δεληγιάννη, ο οποίος είναι ένας άνθρωπος που έχει μάθει στη ζωή του να συμμετέχει σε κοινά και να προσπαθεί να προσφέρει μέσα από συνεταιρισμούς αλλά και με άλλα πράγματα με τα οποία συμμετέχει και σε συνδυασμό με τον ενθουσιασμό που είχαμε εμείς, ήταν αποτελεσματικός για να βγει αυτό το προφίλ που είχαμε ως διοίκηση και στα πράγματα τα οποία πετύχαμε».
Μία νέα σεζόν είναι στα σκαριά όμως για τη συνέχεια θα χρειαστεί ενίσχυση. «Μετά από τρία χρόνια υπάρχει η κούραση και η τριβή, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα σταματήσουμε να ασχολούμαστε. Αλλά θα ψάξουμε να βρούμε νέο κόσμο ώστε να τον εντάξουμε και να γίνει ακόμα πιο ισχυρή αυτή η διοικητική ομάδα. Είμαστε σε μια διαδικασία και διοικητικών αλλαγών, εκλογών. Μέσα στο καλοκαίρι θα υπάρξει νέο Δ.Σ. Προσπαθούμε να φέρουμε κι άλλο κόσμο που θα συνεισφέρει».
Ο σύλλογος κατάφερε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να κάνει μεγάλα βήματα. «Μετά από τρία χρόνια, ξεκάθαρα έχουν επιτευχθεί οι στόχοι, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ότι περιμέναμε. Είναι αξιοθαύμαστο αυτό που συνέβη και πως ο κόσμος στηρίζει αυτήν την προσπάθεια από τη Γ΄εθνική έως και σήμερα. Ακόμα και οι ίδιοι καθόμαστε μερικές φορές αποσβολωμένοι κοιτώντας τι έχουμε πετύχει. Είναι κάτι μεγάλο για εμάς σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα».
Ολη αυτή η πορεία όμως… «Είναι και κάτι που μας προβληματίζει γιατί η ομάδα δεν ήταν έτοιμη να φτάσει σε αυτό το επίπεδο. Οπότε ο στόχος που βάζουμε τώρα είναι να καταφέρουμε να διατηρήσουμε τη φερεγγυότητα και το καθαρό πρόσωπο στην Καρδίτσα αλλά και γενικότερα στο χώρο του μπάσκετ αλλά και να οργανωθούμε λειτουργικά στο επίπεδο που αρμόζει στην Α2. Για να δούμε στην πορεία αν μπορεί να υπάρξει κάτι καλύτερο».
Μία πόλη του μπάσκετ… γεννιέται!
Αυτό που συμβαίνει στην Καρδίτσα έχει να γίνει καιρό. Στις δύσκολες αυτές εποχές ο κόσμος δίνει το «παρών» στο γήπεδο. «Από τη Γ΄εθνική έως την Α2 η στήριξη της κοινωνίας είναι τεράστια. Χωρίς αυτήν δεν θα είχαμε πετύχει τίποτα. Είμαστε στην ευχάριστη θέση να έχουμε κάθε χρόνο αναλογικά πάντα για την κατηγορία μας και μεγάλη βοήθεια από τους χορηγούς, από τον απλό καρδιτσιώτη φίλαθλο που συνεισφέρει με ένα απλό εισιτήριο αλλά και μεγάλες εταιρείες που είδαν ότι κάτι καλό συμβαίνει στην Καρδίτσα. Είμαστε περήφανοι που έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο το οποίο οι εταιρείες μεγάλου μεγέθους να μπορούν να διαφημιστούν μέσα από την ομάδα και να τη στηρίξουν. Με αποκορύφωμα μία εταιρεία μεγάλη, η οποία εδρεύει στην Αττική, αλλά απασχολείται πάρα πολύ με τον νομό καθώς παίρνει πολύ μέλι από την περιοχή, την εταιρεία ΑΤΤΙΚΗ ΠΙΤΤΑΣ ΑΕΒΕ, η οποία και έγινε χορηγός ονόματος. Είναι μία μεγάλη βοήθεια στην προσπάθειά μας, η οποία έρχεται από μία εταιρεία που βρίσκεται εκτός νομού. Θέλω να ευχαριστήσω τον καθένα που στήριξε την ομάδα, από τον απλό φίλαθλο που ήρθε μία φορά στο γήπεδο μέχρι και την ΑΤΤΙΚΗ ΠΙΤΤΑΣ ΑΕΒΕ».
Ο καρδιτσιώτης έβαλε στη ζωή του το μπάσκετ. «Κατανοώ και γνωρίζω ότι ο κόσμος είναι δύσκολος. Στηρίζει τις καλές προσπάθειες. Ξέρει να εκτιμάει αλλά παράλληλα κουράζεται κάποιες φορές και επειδή έχει μάθει στο θετικό αποτέλεσμα όταν αυτά δεν έρχονται να εγκαταλείπει. Θέλω να πιστεύω ότι με αυτό που έχει παρουσιάσει αυτή η ομάδα και με αυτά που έπονται θα είναι δίπλα μας, παρουσιάζοντάς του κάθε χρόνο ένα πρόσωπο ενός συλλόγου που αξίζει τη στήριξή του. Μόνο αν αυτός είναι δίπλα μας μπορεί αυτή η ομάδα να φτάσει στο ψηλότερο σκαλί. Η πλειοψηφία του καρδιτσιώτικου κοινού ήταν ποδοσφαιρικό, γιατί υπάρχει η Αναγέννηση Καρδίτσας η οποία αγωνίζεται στη Β΄εθνική γιατί ποτέ δεν υπήρξε μία αντίστοιχη προσπάθεια μπασκετικά η οποία θα φτάσει σε υψηλό επίπεδο».
Ακόμα και όταν τα αποτέλεσμα δεν ήταν τα αναμενόμενα ο κόσμος ήταν εκεί. «Είναι ξεκάθαρο ότι το μπάσκετ έλειπε από την Καρδίτσα, ο κόσμος ξέρει να εκτιμάει το επίπεδο της κατηγορίας. Γι΄αυτό και στήριζε την ομάδα, του άρεσε πάρα πολύ η διαδικασία του γηπέδου ανεξάρτητα αν έχανε ή κέρδιζε. Εχω την εντύπωση ότι επειδή οι ήττες μας στον πρώτο γύρο ήταν στον πόντο τον πάθιαζε περισσότερο. Εχει μπει καλά στην συνείδηση του καρδιτσιώτη το μπάσκετ. Αυτή ήταν η πρώτη χρονιά στην Α2 και αυτό ήταν ένα μεγάλο γεγονός για τον κόσμο και θέλω να πιστεύω ότι θα είναι και τα επόμενα χρόνια. Ελπίζω και εμείς ή όποιος άλλος να έχει τη δύναμη να παρουσιάζει στον κόσμο κάτι καλό».
Το γήπεδο που θα στολίσει την πόλη!
Η πόλη επιτέλους θα αποκτήσει το κλειστό που της αξίζει. «Εχουμε την τύχη να κατασκευάζεται στην Καρδίτσα ένα από τα πιο σύγχρονα γήπεδα της Ελλάδας. Το λέω γιατί έχω πάει και έχω δει το γήπεδο, τις εγκαταστάσεις και είναι για εμάς ίσως το πιο σημαντικό κριτήριο για το πως θα συνεχιστεί η προσπάθεια αυτή. Το γήπεδο βρίσκεται σε καλό δρόμο. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του περιφερειάρχη του κ. Αγοραστού θα είναι έτοιμο μέσα στο 2018. Περιμένουμε να παραδοθεί ούτως ώστε να δούμε αν θα καταφέρουμε να μπούμε μέσα από την αρχή της χρονιάς και να δούμε τι δυναμική θα δώσει αυτό στην ομάδα. Γιατί μόνο έτσι θα γιγαντωθεί ο σύλλογος μας. Θα είναι 3000 θέσεων και πληροί όλες τις προδιαγραφές της Α1 αλλά και άλλων διοργανώσεων καθώς διαθέτει και προπονητήριο».
Οσο για το αν ένα σύγχρονο γήπεδο δημιουργεί υψηλές προσδοκίες; «Είναι ένα μακρινό σενάριο, αλλά είναι μία τεράστια πρόκληση για εμάς αλλά και για όσους έρθουν στην ομάδα αν αναλογιστεί κανείς ότι η Καρδίτσα δεν συμμετείχε ποτέ σε κανένα άθλημα σε πρώτη εθνική κατηγορία. Θέλω να πιστεύω ότι τα πράγματα θα κυλήσουν ομαλά γιατί δεν ξέρουμε τι γίνεται και ίσως στο μέλλον να καταφέρουμε όλοι μαζί να έχουμε μία τύχη για να κυνηγήσουμε κάτι τέτοιο. Για να μείνουμε στην ιστορία ως η πρώτη ομάδα της Καρδίτσα που κατάφερε να φτάσει στην πρώτη εθνική».
Ο παίκτης που έγινε παράγοντας!
Δεν είναι εύκολο να θες και να μην μπορείς. Στην προκειμένη να θες να παίζεις μπάσκετ αλλά το κορμί σου να μην σε αφήνει. Ο Χρήστος Δεληγιάννης σταμάτησε το μπάσκετ γρήγορα αλλά τότε μπήκε στη ζωή του ένας νέος ρόλος. «Είναι πολλές οι φορές που το σκέφτομαι πόσο διαφορετικά βλέπω τα πράγματα. Εχω ας πούμε μία σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων. Γιατί πλέον γνωρίζω πως σκέφτεται ο παίκτης αλλά και ως παράγοντας και τι καταστάσεις έχεις να διαχειριστείς. Είναι πιο δύσκολο το κομμάτι του παράγοντα και νομίζω ότι για να το κάνει κάποιος και να το κάνει με πάθος πρέπει να το αγαπάει. Πραγματικά να είναι η ζωή του. Είναι δύσκολο να τα δώσεις όλα γιατί απαιτείται και πολύς χρόνος από τη ζωή, αλλά και προσπάθεια σε όλα τα επίπεδα. Η αλήθεια είναι ότι φτάνοντας έως εδώ μετά από τρία χρόνια, σίγουρα χαίρομαι για ότι έχω καταφέρει αν και είμαι μέλος μίας ομάδας ανθρώπων, αλλά υπήρχαν και δύσκολες στιγμές γιατί δεν βλέπουν τα πράγματα όπως εσύ. Υπήρξαν στιγμές που ήρθα σε δύσκολη θέση. Δεν μπορούν να είναι πάντα όλοι ικανοποιημένοι. Ξέρω ότι υπήρξα ειλικρινής σε αυτό το διάστημα και αυτό με κάνει να αισθάνομαι καλά».
Οσο για το νέο του πόστο; «Δεν αγαπάω το παραγοντιλίκι αλλά το μπάσκετ. Μ’ αρέσει η διαδικασία και που καταφέραμε να κάνουμε ένα σημείο αναφοράς και να συγκεντρώσουμε τον καρδιτσιώτη φίλαθλο γύρω από την ομάδα. Αυτό με ενθουσιάζει. Μέσα από αυτή τη διαδικασία θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον πατέρα μου, γιατί είναι ο άνθρωπος που στήριξε το όραμα που είχαμε και χωρίς αυτόν δεν θα γινόντουσαν πολλά πράγματα από αυτά που γίνονται. Γιατί σε μία δύσκολη στιγμή για εμένα ο πατέρας μου ήταν δίπλα και στήριξε όλο αυτό το εγχείρημα».
Ο νέος του ρόλος όμως έφερε και δυσκολίες… «Οταν μιλάς με φίλους για οικονομικά θέματα. Αυτή είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που έχω αντιμετωπίσει. Οταν μιλάς με ανθρώπους που πριν από μερικά χρόνια μπορεί να ήσουν και συμπαίκτης για τα οικονομικά. Γιατί είναι κάτι το οποίο είναι δύσκολο, ο καθένας έχει τα δίκια του και υπάρχει διαφορετική οπτική. Συναισθηματικά το πιο δύσκολο, το βίωσα την πρώτη χρονιά μετά από μία μεγάλη επιτυχία, ήταν όταν δεν συνεχίσαμε με τον Χάρη Φόρο στη Β΄εθνική».
Τρία χρόνια έχει να φορέσει την αθλητική περιβολή. «Η αλήθεια είναι λόγω του τρόπου που σταμάτησα που ήταν βίαιος, δεν έμπαινα στη διαδικασία να το σκεφτώ και να παίξω, αν με ρώταγες πέρυσι θα έλεγα ότι δεν μου λείπει τόσο γιατί ίσως με γεμίζει αυτό που κάνω. Αυτό όμως που πραγματικά με ζορίζει είναι ότι θα ήθελα να παίξω στην Α2 με την Καρδίτσα. Φέτος το ήθελα πολύ».