Ηταν η νίκη της χρονιάς για το Αιγάλεω και ο τρόπος με τον οποίον επιτεύχθηκε της δίνει ακόμη μεγαλύτερη αξία. Το μακρινό σουτ του Αγγελου Συριστατίδη στην εκπνοή του αγώνα με τη Νέα Κηφισιά χάρισε στο «Σίτι» τους δύο βαθμούς με τον πλέον απρόσμενο τρόπο, αλλά μέχρι να φτάσει εκεί ο αγώνας χρειάστηκε να συμβούν πολλά περισσότερα. Οπως, για παράδειγμα, η ανατροπή 8 πόντων στα τελευταία 1’27’’ του κανονικού αγώνα και να στείλει τρεις φορές το ματς σε παράταση ο Στέλιος Παπαδάκης!
Ο 25χρονος γκαρντ το έκανε μία φορά στο τέλος της κανονικής διάρκειας με δύο βολές και το επανέλαβε τόσο στο τέλος της πρώτης παράτασης, όσο και στο φινάλε της δεύτερης, με τον ίδιο τρόπο! Κι ας είχε χάσει μέχρι εκείνο το σημείο τρεις βολές, κι ας έβαλε το πρώτο του καλάθι μόλις στις αρχές της τέταρτης περιόδου. Οταν το χρονόμετρο αρχίζει να τρέχει προς το μηδέν, τότε είναι η αγαπημένη του ώρα για δράση..
“Ημουν σίγουρος για τις βολές”
“Ηταν φανταστικό παιχνίδι, διαφήμιση για το μπάσκετ. Στην τελευταία φάση δεν προλαβαίναμε να σχεδιάσουμε κάτι, απλά πήρε τη μπάλα ο Αγγελος και το έβαλε. Ολα τα παιδιά έπαιξαν τρομερά… Εγώ άργησα να πάρω μπροστά, αλλά αυτό δεν με πτοεί. Ημουν σίγουρος ότι θα τις βάλω εκείνες τις βολές. Χαίρομαι να παίρνω πάνω μου τέτοιες φάσεις. Εχω πάντα καλή ψυχολογία και την εμπιστοσύνη του προπονητή μου. Αυτή είναι η μοίρα του σουτέρ, να είναι έτοιμος, να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του, αυτοπεποίθηση και υπομονή. Το παν είναι η ψυχολογία” εξηγεί ο Στέλιος Παπαδάκης.
“Ηταν σπουδαία νίκη, γιατί η Κηφισιά και ο ΟΦΗ είναι για μένα οι καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος. Επιπλέον, με αυτή τη νίκη ρεφάραμε την ήττα από τον Μέγα Αλέξανδρο, κάτι που θέλαμε πολύ επειδή στη Θεσσαλονίκη στενοχωρήσαμε τον Λευτέρη (σ.σ. Καλογήρου). Έχουμε αδικήσει τους εαυτούς μας με εκείνη την ήττα και αυτό λειτούργησε σαν έξτρα κίνητρο» συνεχίζει ο νεαρός γκαρντ, που μέχρι στιγμής είναι ο παίκτης που κουβαλά σε μεγάλο βαθμό το σκοράρισμα στο φετινό Αιγάλεω, σε ένα ρόλο μέχρι στιγμής άγνωστο σε αυτόν, τουλάχιστον σε αυτό το επίπεδο.
“Παίζω μπάσκετ για να… παίζω”
«Άργησα να πάρω χρόνο συμμετοχής στην καριέρα μου, γιατί πέρασα ένα σοβαρό τραυματισμό στο γόνατο, ενώ στην Α2 δεν πήρα με τον Μίλωνα τις ευκαιρίες που μπορούσα να πάρω. Η Γ’ Εθνική είναι σχολείο, πάντως, μαθαίνεις να παίζεις σε πιο δύσκολες συνθήκες, να βελτιώνεις πολλά πράγματα στο παιχνίδι σου. Ο δικός μου στόχος είναι όπου πηγαίνω να είμαι βασικό στέλεχος της ομάδας. Δεν θέλω να κάθομαι στον πάγκο κάποιας ομάδας της Α2 και να λέω ότι παίζω στην Α2. Θέλω να αγωνίζομαι. Για αυτό είμαι στο μπάσκετ, για να παίζω».