Ένα είναι βέβαιο όταν κάνεις συνέντευξη με τον εν λόγω κύριο: ότι η διάθεση για χιούμορ είναι εμφανέστατη! Είναι άλλωστε, κομμάτι του χαρακτήρα του. Οι πλάκες και το χιούμορ κι ας παίρνει σοβαρό και… ψαρωτικό ύφος και τώρα που δηλώνει «ασίσταντ κόουτς». Μετά από σχεδόν τριάντα χρόνια στο παρκέ ως μάχιμος αθλητής σε υψηλό πάντα επίπεδο, αποφάσισε ν΄ αποσυρθεί στα 47 του και για ένα χρόνο να γίνει… σεφ. Ναι καλά διαβάσατε! Το εστιατόριο του, το Gastrokomia ήταν hot spot στη πόλη Αλικάντε της Ισπανίας. Το καλοκαίρι του 2014 άλλαξε επαγγελματικό προσανατολισμό και επέστρεψε σε άκρως γνώριμα, για εκείνον, λημέρια. Τα γήπεδα. Ο Δημήτρης Ιτούδης του πρόσφερε μια θέση στο τεχνικό τιμ της ΤΣΣΚΑ και ο Ντάριλ Μίντλετον άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά.
Τον πετύχαμε εν ώρα… σκάουτινγκ αντιπάλου ενόψει του αυριανού ημιτελικού του Final 4 της Μαδρίτης ανάμεσα στον Ολυμπιακό και την ΤΣΣΚΑ. Τον αναγκάσαμε να κάνει ένα διάλλειμα – μεγάλης διάρκειας μάλιστα – για να μιλήσουμε για όλα… Για μπάσκετ, για μαγειρική, για… «αφεντικά», για Ολυμπιακό, για Ομπράντοβιτς, για φαβορί και αουτσάιντερ αλλά στην κουβέντα μας… παρείσφρησε κι η χειρονομία του Βασίλη Σπανούλη στο ντέρμπι Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός. Θα σας ξαφνιάσει η απάντηση που πήραμε σε ένα θέμα που έθιξε ο ίδιος ο Αμερικανός, πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού και νυν, μέλος του τεχνικού τιμ της ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
-Κόουτς πως νιώθεις που είσαι βοηθός του Δημήτρη Ιτούδη με δεδομένο ότι οι δυο σας έχετε δουλέψει μαζί στο παρελθόν, επί σειρά ετών, ως προπονητής εκείνος και αθλητής του εσύ;
«Δεν με ενοχλεί καθόλου. Ήταν αφεντικό μου στην Ελλάδα και είναι αφεντικό μου και εδώ στη Ρωσία. Νιώθω καλά γιατί τον ξέρω καλά».
-Τα παραλές. Επέτρεψε μου. Δεν νομίζω ότι είναι αφεντικό σου πλέον. Συνεργάτες θα έλεγα ότι είστε.
«Όχι (σ.σ. γελάει) Αφεντικό μου είναι. Όταν κάποιος σου λέει τι να κάνεις τότε πίστεψε με, είναι αφεντικό σου».
-Είναι σκληρό αφεντικό δηλαδή;
«Ο Δημήτρης γίνεται σκληρός όταν το επιβάλλουν οι καταστάσεις. Έτσι πρέπει να λειτουργεί ο κάθε καλός προπονητής. Ξέρει πότε πρέπει να είναι σκληρός και πότε όχι».
– Ποια είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον κόουτς Ιτούδη ως head coach;
«Για μένα ήταν πάντα head coach ο Δημήτρης. Είχε αυτό το… κάτι από τότε που ήμασταν μαζί στον Παναθηναϊκό. Ότι έκανε τότε δηλαδή βίντεο, αναλύσεις, plays στη προπόνηση, συνεχίζει και κάνει και τώρα. Μόνο που τότε στον Παναθηναϊκό, ο αρχηγός όλων ήταν ο Ομπράντοβιτς εν ώρα αγώνων».
– Είχε περάσει από το μυαλό σου ότι ίσως κάποτε να ήσασταν μαζί προπονητές;
«Ποτέ. Αν και πάντα ο Ομπράντοβιτς έλεγε ότι «εσύ και ο Δημήτρης πρέπει να προπονείτε μαζί μια ομάδα». Κάτι ήξερε…Δεν το είχα σκεφτεί. Ωστόσο, μου δόθηκε φέτος μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να μάθω πράγματα από έναν πολύ καλό προπονητή και δεν την άφησα επ΄ ουδενί να πάει χαμένη».
-Τρεις παλιόφιλοι μαζί σ’ ένα Final 4 και ίσως, αν τα φέρει έτσι η μοίρα, και αντίπαλοι… Ο κόουτς Ομπράντοβιτς, ο κόουτς Ιτούδης και εσύ. Τι συναισθήματα έχεις;
«Νιώθω περίεργα γιατί δύο πολύ καλοί προπονητές, φίλοι πάνω από όλα, διεκδικούν ένα σημαντικό τρόπαιο. Ίσως και να αναγκαστούν να τεθούν αντιμέτωποι στο τελικό. Εκεί ένας από τους δύο θα χάσει. Εύχομαι αν συμβεί αυτό, να νικήσει ο Δημήτρης αλλά να νικήσει και ο Ομπράντοβιτς. Αυτό δυστυχώς, δεν γίνεται. Μόνο ένας θα είναι ο νικητής στη φετινής Ευρωλίγκα. Για να συμβεί όμως αυτό, πρέπει και οι δυο, η ΤΣΣΚΑ και η Φενέρμπαχτσε του Ομπράντοβιτς να περάσουμε πρώτα το εμπόδιο των ημιτελικών».
«Λείπει η “φλόγα” από τα μάτια του Παναθηναϊκού»
-Στη προσπάθεια σας να φτάσετε στη Μαδρίτη κληθήκατε, ως ΤΣΣΚΑ, να βγάλετε εκτός μάχης, τον Παναθηναϊκό. Πως ένιωσες;
«Μπήκα στο γήπεδο και ένιωσα μια ζεστασιά. Με χειροκρότησαν οι φίλαθλοι αλλά όπως και να το κάνεις, ήμουν αντίπαλος. Ένιωσα κάπως βλέποντας τον Διαμαντίδη και τον Φώτση, με τους οποίους, μας συνέδεε μεγάλη φιλία όσο ήμουν στο Παναθηναϊκό. Ήταν δύσκολο, σκληρό για μένα, όταν τους είδα να χάνουν με 3-1. Από σεβασμό αν θες. Για μένα, ο Διαμαντίδης είναι ο κορυφαίος παίκτης της Ευρώπης».
-Μιλώντας από πλευράς προπονητικής τώρα, γιατί αποκλείστηκε τόσο εύκολα ο Παναθηναϊκός;
«Νομίζω ότι δεν ήταν συγκεντρωμένοι στο στόχο τους. Όταν ήρθαν στη Μόσχα, μπορούσες να δεις ότι τους έλειπε αυτή η «φλόγα» στα μάτια. Αυτό το πάθος που είχαν στο παρελθόν. Αυτή η σκληράδα, η μαχητικότητα του παρελθόντος. Από την αρχή γνώριζα ότι στην έδρα τους, μπροστά στους φιλάθλους τους, θα πάρουν ένα παιχνίδι αλλά τίποτα περισσότερο. Η ΤΣΣΚΑ είμαστε καλύτερο σύνολο από τον Παναθηναϊκό και το ξέραμε αυτό».
-Δεν μπορώ να μην ρωτήσω αφού το αναφέρεις. Η «φλόγα» του άλλοτε μαχητικού Παναθηναϊκού ήταν ο Ομπράντοβιτς;
«Όχι. Είναι πολλά. Ας πούμε, η έλλειψη χρημάτων σίγουρα βλάπτει μια ομάδα. Όταν ήμουν στον Παναθηναϊκό, είχαμε δεκαπέντε εξαιρετικούς παίκτες, ηγέτες ο καθένας από μόνος του. Ο Παναθηναϊκός δεν το έχει αυτό πλέον. Βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στον Διαμαντίδη. Αν είναι σε καλή μέρα, ο Παναθηναϊκός νικάει. Αν όχι, χάνει. Είναι κρίμα να τα περιμένεις όλα από έναν και μόνο παίκτη».
-Ποιο ήταν το μεγαλύτερο μάθημα που σου δίδαξε ο κόουτς Ομπράντοβιτς και ποιο ο κόουτς Ιτούδης;
«Ο Ομπράντοβιτς ήθελε το 110% σου καθημερινά και εγώ ήμουν πρόθυμος να γκρεμίσω με το κορμί μου και τοίχο γι’ αυτόν, την ομάδα μου και τους συμπαίκτες μου στα 35 μου. Όταν οι άλλοι στην ηλικία μου ήταν έτοιμοι να αποσυρθούν, εγώ πήγαινα σ’ ένα μεγάλο σύλλογο, μ’ έναν προπονητή που ήξερα ότι έχει απαιτήσεις από μένα. Ο Δημήτρης με μαθαίνει τον τρόπο να γίνω σωστός προπονητής. Κάνω… μωρουδιακά βήματα καθημερινά αλλά κάποια στιγμή, θα φτάσω εκεί που πρέπει».
-Ο Παναθηναϊκός, μια ομάδα που σε λάτρεψε ως παίκτη, απέλυσε πρόσφατα τον Ντούσκο Ιβάνοβιτς και συνεχίζει με υπηρεσιακό προπονητή μέχρι νεωτέρας. Θα κάνεις… κρούση για τη θέση του head coach;
«Εγώ; Είσαι τρελή;;; Δεν υπάρχουν πολλοί προπονητές στην ηλικία των σχεδόν πενήντα ετών που ξεκινάνε τώρα τη καριέρα τους. Θεωρώ τον εαυτό μου «ρούκι της προπονητικής» σε ηλικία λίγο κάτω των πενήντα. Βιώνω ένα παράξενο συναίσθημα. Σκέψου να δει κάποιος το βιογραφικό μου… Σ’ αυτό θα σταθεί. Δεν θα δει ότι έπαιζα επαγγελματικά μέχρι τα 45+. Δεν έχω σκεφτεί τον εαυτό μου ως πρώτο προπονητή σε κάποια ομάδα τουλάχιστον για μία τετραετία ακόμη. Είμαι στη φάση της μάθησης. Και έχω πολλλάαααα να μάθω, δίπλα σε δύο εξαιρετικούς προπονητές, όπως είναι ο Δημήτρης (σ.σ. Ιτούδης) και ο Αντρέας (σ.σ. Πιστιόλης)!»
-Ποιος είσαι τελικά βρε Ντάριλ; Πρώην πετυχημένος καλαθοσφαιριστής; Εκπληκτικός σεφ; (σ.σ. έχοντας δοκιμάσει τις γαστρονομικές δημιουργίες του είμαι σε θέση να υποστηρίξω με επιχειρήματα το «εκπληκτικός»). Ασίσταντ κόουτς; Μελλοντικός head κόουτς;
«Είμαι όλα αυτά μαζί. Απορείς;» (σ.σ. ξεσπάει στα γέλια)
«Αν είμαστε συγκεντρωμένοι 100%,
κανείς δεν μπορεί να μας λυγίσει»…
-Και τώρα Ολυμπιακός… Αντίζηλος του Παναθηναϊκού, «δαίμονας» -κακός, καλός δεν θα εκφέρω γνώμη – της ΤΣΣΚΑ. Τι θα γίνει αύριο;
«Ερώτημα χωρίς απάντηση προς το παρόν. Ξέρουμε ότι είναι μια δυνατή ομάδα. Γνωρίζουμε επίσης, ότι μας περιμένει ένας πόλεμος στο παρκέ. Θα πω όμως, ότι η ΤΣΣΚΑ έχει το καλύτερο ρεκόρ στη φετινή Ευρωλίγκα και πως είμαστε καλύτεροι ως σύνολο από τον Ολυμπιακό. Όταν οι παίκτες μας είναι 100% συγκεντρωμένοι, κανείς δεν μπορεί να μας λυγίσει. Το ξέρουν και οι αντίπαλοι μας. Ξέρουμε ότι ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης είναι παιχταράδες και πως «κλειδί» για να τους «κλειδώσουμε» θα είναι ο Σπανούλης. Πρέπει να τον περιορίσουμε. Ο Σπανούλης είναι αυτό που είπα πριν, για τον Διαμαντίδη. Αν «σιγήσουμε» από τα πρώτα κιόλας, λεπτά τόσο τον Σπανούλη, όσο και τον Πρίντεζη, θα είναι στα υπέρ μας. Είμαστε προετοιμασμένοι για όλα τα σενάρια που θα αντιμετωπίσουμε εντός παρκέ. Το σίγουρο είναι πως θα δείτε δύο σκληρές μάχες το βράδυ της Παρασκευής».
-Ο Ολυμπιακός θεωρητικά είναι το αουτσάιντερ και η ΤΣΣΚΑ το φαβορί. Σας αγχώνει αυτός ο χαρακτηρισμός;
«Ποιος το λέει αυτό; Ο Ολυμπιακός δεν ήταν η ομάδα που μας έβγαλε νοκ άουτ στο περσινό ημιτελικό; Το… φαβορί θα το βγάλει η Μαδρίτη. Εκεί θα κριθούν όλα. Δεν παίζει κανείς στην έδρα του παρά μόνο η Ρεάλ. Ας χρίσουμε την Ρεάλ φαβορί λόγω έδρας τότε».
-Θα το ξενυχτήσετε τη παραμονή του ημιτελικού; Εννοώ, θα πάρει φωτιά το pc από τις αναλύσεις και το σκάουτινγκ;
«Δεν ήμαστε ρούκις. Ο Δημήτρης το έχει ξαναζήσει όλο αυτό και ξέρει ακριβώς τι πρέπει να κάνουμε για να φτάσουμε στο στόχο μας. Επίσης, η ΤΣΣΚΑ δεν είναι «πρωτάρα» σε όλο αυτό. Πλέον, όλα έχουν περάσει στα χέρια των παικτών μας. Αυτοί θα κρίνουν το αποτέλεσμα, όχι τόσο το προπονητικό τιμ».
-Τι να περιμένουμε αύριο; Μια μάχη σώμα με σώμα ή ένα παιχνίδι ψυχολογίας;
«Σίγουρα, πρέπει να προετοιμαστείτε για ομηρικές μάχες. Ο αντίπαλος μας είναι μια δυνατή ομάδα που διαθέτει σκληρούς παίκτες στο δυναμικό του. Ξέρουμε ότι θα παίξουν δυνατά άρα εμείς πρέπει να εμφανιστούμε πιο δυνατοί. Να το θέλουμε περισσότερο από τους αντιπάλους και να μην τους επιτρέψουμε ούτε ένα δευτερόλεπτο να πιστέψουν ότι μας έχουν. Δεν πρέπει να αφήσουμε τίποτα και κανέναν να μας βγάλει εκτός ρυθμού και να μας χαλάσει τη συγκέντρωση μας. Ακόμη και αν βρεθούμε πίσω στο σκορ. Μας έχει συμβεί ξανά φέτος να κυνηγάμε, να είμαστε πίσω με είκοσι πόντους αλλά ανακάμψαμε και πήραμε τη νίκη. Δεν είμαστε ομάδα που εγκαταλείπει εύκολα».
-Ναι αλλά και ο Ολυμπιακός δεν εγκαταλείπει, είναι ομάδα που έχει γυρίσει ουκ ολίγες φορές από το μείον δεκαπέντε, το μείον είκοσι…
«ΟΚ αλλά εμείς έχουμε το καλύτερο εφετινό ρεκόρ στη διοργάνωση (σ.σ. γελάει). Αν δεν σε ήξερα καλά, θα έλεγα ότι είσαι φίλαθλος του Ολυμπιακού… Τι είναι αυτά που λες;».
-Απλά σου παραθέτω γεγονότα φίλε Ντι…
«Κλείνω κλείνω… Συνέχισε τη συζήτηση με τον Σπανούλη» λέει αστειευόμενος και συνεχίζουμε τη κουβέντα μας.
«Δεν έκανε κάτι το μεμπτό ο Σπανούλης.
Απορώ γιατί το πήραν τόσο στραβά»…
-Θα σου λέω μία λέξη και θα μου λες το πρώτο που σε έρχεται στο νου. Σύμφωνοι;
«Φοβάμαι λίγο αλλά εντάξει συμφωνώ». (σ.σ. συνεχίζει να αστειεύεται)
-Ομπράντοβιτς: (σ.σ σκάει στα γέλια) «Χμ…κόλλησα. Πάμε στο επόμενο παρακαλώ»…
-Ιτούδης: «Με στριμώχνεις! Τι να σου πω τώρα; Σκληρός τύπος αλλά δίκαιος πάνω από όλα. Ειλικρινής, καλός φίλος».
-ΤΣΣΚΑ: «Μεγάλη ομάδα»
-Παναθηναϊκός: «Όποτε σκέφτομαι τον Παναθηναϊκό, μου έρχονται στο νου οι φίλαθλοι του. Μου λείπει η τρέλα τους και η αγάπη που έχουν στην ομάδα».
-Ολυμπιακός: «Έλα τώρα. Πάλι με στριμώχνεις. Δύσκολος, δυνατός αντίπαλος»
-Μπάσκετ: «Η ζωή μου»
-Μαγειρική: «Είσαι σοβαρή τώρα;;;;… (σ.σ. τον βλέπω να αναστενάζει). Ηρεμία».
-Αθήνα: «Η δεύτερη αγαπημένη μου πόλη στην Ευρώπη».
-Ποια είναι η πρώτη; «Η Βαρκελώνη ασφαλώς»
-Φίλαθλοι: «Εξαρτάται σε ποιους φιλάθλους αναφερόμαστε… Δεν είναι όλοι ίδιοι. Σου δίνουν δύναμη, αγάπη, ώθηση, όλα αυτά τα χρειάζεσαι. Η πολύ τρέλα όμως, βλάπτει. Η ρήψη αντικειμένων, το φτύσιμο, που είναι το χειρότερο όλων, μόνο κακό κάνουν στο άθλημα. Μ’ αυτά και μ’ αυτά αμαυρώνεται η ομορφιά του αθλήματος. Παρακολούθησα όσα έγιναν με τον Σπανούλη. Εντάξει βρε παιδιά, δεν σας έδειξε και το μεσαίο δάχτυλο… Τα αφτιά του έδειξε. Δεν έκανε και τίποτα μεμπτό. Απορώ γιατί στην Ελλάδα το πήρατε τόσο στραβά. Ίσως κάποια στιγμή, καταλάβετε ότι είναι μόνο ένα παιχνίδι και τίποτε άλλο. Υποστηρίξτε κόσμια την ομάδα σας. Αν με ρωτήσεις ευθέως αν έκανε κάτι κακό ο Σπανούλης, θα σου απαντήσω «όχι». Προς τι η διακοπή, η αστυνομία, η τιμωρία;».
-Καλύτερος συμπαίκτης: «Ο Τζόνι Ρότζερς. Εξακολουθούμε να είμαστε καλοί φίλοι».
-Πιο δυνατός εχθρός: «Κανείς. Ο εαυτός μου αν θες. Πάντα «φοβόμουν» τον… Μίντλετον πριν από κάθε παιχνίδι. Όχι τους εκάστοτε αντιπάλους μου. Φοβόμουν ότι δεν θα ήμουν αρκετά καλός. Γι’ αυτό και έδινε, όταν ήμουν στο παρκέ, το 110% των ικανοτήτων μου».
-Υπάρχει στιγμή που να ξεχνάς ότι είσαι κόουτς και να θες να μπεις στον αγωνιστικό χώρο;
«Βεβαίως. Έχω πει στον Δημήτρη να με βάλει αλλά φοβάται. Θα δουν όλοι ότι το κατέχω ακόμη το σκοράρισμα».
-Λες να σε χρησιμοποιήσει στο Final 4;
«Όχι, όχι… δεν θέλω αύριο. Έχω βαρεθεί να παίζω αντίπαλος του Ολυμπιακού» (γέλια)