Καλησπέρα σε όλους (και όλες) τους «εραστές» της Α2.

•Έχουμε πρωτάθλημα…όσον αφορά την ουρά πλέον και πάλι. Η Αμαλιάδα κέρδισε την Ερυθραία και απέκτησε πλέον (επειδή την έχει κερδίσει δυο φορές) ορατό στόχο να κυνηγήσει για την παραμονή της. Έριξα και μια ματιά στα «κλεφτά» στο πρόγραμμα της και είδα ότι αν εκτός από την θέση της Ξάνθης έχει πάρει και την μαεστρία της στις τελευταίες αγωνιστικές (που είσαι ρε γίγαντα Νικολόπουλε, έχεις λείψει σε όλους…) τότε μην σας φανεί απίθανο να δείτε καμιά νεκρανάσταση (είναι και των ημερών)

• Εγώ επίσης το λέω εγκαίρως… Εξασφαλισμένη θέση για αγώνες την Κυριακή έχει και η Ολυμπιάδα. Όσο και αν ο Λαγκαδάς στάθηκε κύριος και καθόλου αγνώμων, η «πορτοκαλί» ταξιαρχία δεν έχει καμία συμμαχία και πολλές αντιπάθειες και επειδή και το αφεντικό της δεν έχει είτε την διάθεση είτε την δύναμη να δείχνει ισχύ στις κρίσιμες στιγμές, θα μας αποχαιρετήσει. Άσε που είναι –εδώ και χρόνια-στην μπούκα της Ομοσπονδίας, άρα του Απόλλωνα και όσο λιγότεροι είμαστε στην αγορά της Πάτρας, τόσο το καλύτερο…

• «Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια», τώρα που είπα Λαγκαδάς. Ο Ντάρκο, παρά το ότι είναι αγαπημένο παιδί του «γιατρού» το έφαγε το κεφάλι του και τώρα που η ομάδα είναι σωμένη από τον πρώτο γύρο, όχι μόνο δεν πρόκειται να του χαριστούνε, αλλά θα τον τελειώσουν με συνοπτικές διαδικασίες, γιατί σε εποχές ΔΝΤ είχε μεγάλο συμβόλαιο. Εκτός αν παρακαλέσει να μείνει με τίποτε ψιλά και διασωθεί

•Ένα από τα μεγάλα παλικάρια και πιο αθόρυβα της κατηγορίας είναι αυτός ο Αθανασιάδης, ο πρόεδρος των Ικάρων. Πληρώνει την ομάδα κανονικά, είναι συνέχεια δίπλα τους και το βασικότερο μετά τις 3 απανωτές ήττες από Πάτρα, Δράμα, Ρέθυμνο μπήκε στα αποδυτήρια και τους είπε «μην ανησυχείτε, στον αθλητισμό υπάρχουν και οι ήττες», χωρίς ούτε μπινελίκια, ούτε στάση πληρωμών ούτε τίποτε, όπως θα έκανε το 99% των παραγόντων της Α2

• Όσο για την 2η θέση, ο κύβος ερίφθη εδώ και μέρες και τα πρώτα αποτελέσματα φάνηκαν το Σάββατο. Δεν είμαστε για παρακάτω γιατί θα μπλέξουμε…

                                                                                                                         Ο φροντιστής