Δεν κατάφερε να κάνει το βήμα στους προημιτελικούς η Εθνική Νέων Ανδρών μετά την ήττα από τη Γερμανία στον πρώτο νοκ άουτ αγώνα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλημάτος Νέων Ανδρών.
Πήρε όμως μια ιδιαίτερα σημαντική νίκη στην πορεία από τη Σερβία στους αγώνες κατάταξης, αποφεύγοντας την ψυχοφθόρο περιπέτεια του 13-16 που οδηγεί στον υποβιβασμό. Ο Αλφρέδος Πιλάβιος είναι από τους παίκτες που κάνουν την «βρώμικη» δουλειά στην ομάδα και ήταν καθοριστικός στο παιχνίδι με τους «πλάβι» με τα ριμπάουντ που πήρε στα τελευταία λεπτά.
«Για την πορεία μας ως τώρα μπορώ να πω πως αδικήσαμε τους εαυτούς μας. Σχεδόν όλες οι ομάδες είναι ισάξιες εδώ που βρισκόμαστε. Στο παιχνίδι με τη Λιθουανία δεν μπήκαμε έτοιμοι, όπως άλλωστε και σε αυτό με τη Γερμανία. Η διαφορά των δύο παιχνιδιών ήταν ότι με τη Λιθουανία στο δεύτερο ημίχρονο η ομάδα αφυπνίστηκε, βρήκε τον εαυτό της και είχαμε μία ευκαιρία να διεκδικήσουμε τη νίκη. Με τη Γερμανία ήταν μία κακή μέρα για όλους θα έλεγα».
Η αντίδραση φάνηκε στους αγώνες κατάταξης για τις θέσεις 9-16 πια και απέναντι στη Σερβία: «Ήταν μια πολύ σημανιτκή νίκη προφανώς, για άλλους λόγους πια και χαρήκαμε όλοι που κερδίσαμε. Είμαι πολύ περήφανος για αυτή την ομάδα/παρέα και για το πως μετά από μία άσχημη ήττα με στεναχώριες, πήγε ενωμένη και αγωνίστηκε δυνατά και κέρδισε ένα δύσκολο παιχνίδι».
Μπορεί για κάποιους να μην φαίνεται σημαντικό πια αν θα κάνει δύο ήττες ή δύο νίκες στους αγώνες που απομένουν η ομάδα, αλλά ο Πιλάβιος και οι συμπαίκτες του έχουν αντίθετη άποψη: «Εννοείται πως θέλουμε να τελειώσουμε με δύο νίκες. Είναι πολύ σημαντικό να μην ξεχνάμε ότι για την Εθνική Ομάδα παίζουμε και κάθε φορά που βάζουμε αυτή τη φανέλα πρέπει να τα δίνουμε όλα στα παρκέ και να διεκδικούμε την καλύτερη δυνατή θέση!»
Για τον ίδιο κλείνει ένας κύκλος φέτος στις «μικρές» εθνικές ομάδες. Μόνο δύο παικτών η ταυτότητα γράφει χρονολογία γέννησης 2000. Οι άλλοι 10 είναι το 1999. Ανάμεσά τους και ο Πιλάβιος: «Κάθε συμπαίχτη μου φέτος μπορώ με άνεση να τον αποκαλέσω «αδελφό» μου, αλλά είμαστε και έξι παιδιά που παίζουμε μαζί τρία χρόνια σερί μαζί και είναι κάτι το ιδιαίτερο τώρα την τελευταία μας χρονιά με τις «μικρές» εθνικές. Έχουμε δεθεί πάρα πολύ εντός και εκτός παρκέ και αυτό είναι κάτι που με χαροποιεί πάρα πολύ, γιατί είναι φίλοι που θα μείνουν για πάντα».