Ρεμεντέλας: «Το τέλος του φετινού μαραθωνίου μου αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση.»

Μέτα τη νίκη στην Τρίπολη επί του Αρκαδικού, το Ψυχικό παρέμεινε εξασφάλισε την παραμονή του στην κατηγορία. Ο κόουτς Γιώργος Ρεμεντέλας μίλησε για την εικόνα της αναμέτρησης αλλά και για όλη την αγωνιστική περίοδο που πέρασε. 

«Το τέλος του φετινού ”μαραθωνίου” μου αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση. Αφενός υπάρχει η ανακούφιση για το γεγονός ότι η ομάδα μας κέρδισε δίκαια την παραμονή της στην κατηγορία μέσα από την πρωτόγνωρη και ψυχοφθόρα διαδικασία των play-out. Για έκτη συνεχόμενη χρονιά η ομάδα μας παραμένει σταθερή και υπολογίσιμη δύναμη. Αφ’ ετέρου κανείς μας δεν πίστευε ότι αυτό θα επιτευχθεί με τέτοιον τρόπο, καθώς κατά τη διάρκεια της χρονιάς παρουσιάσαμε ένα πολύ καλό πρόσωπο διεκδικώντας τη νίκη σε όλα τα παιχνίδια εντός και εκτός έδρας ανεξαρτήτως δυναμικότητας αντιπάλου. Αυτό μας έκανε να πιστεύουμε ότι ίσως μπορούμε να διεκδικήσουμε και ”κάτι” παραπάνω», ανέφερε ο κόουτς του Ψυχικού και συνέχισε.

«Χαρακτηριστικά και ενώ πετύχαμε τις ίδιες νίκες με την περσινή χρονιά, στο τέλος έπρεπε να παίξουμε για την παραμονή με μια ομάδα η οποία είχε πετύχει στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος τις μισές νίκες από εμάς. Σε αυτές τις περιπτώσεις όλοι ξέρουν ότι η πίεση και το βάρος περνάει στο θεωρητικό “φαβορί”, το οποίο καλείται να διαχειριστεί μια αναπάντεχη κατάσταση. Αυτό φάνηκε καθαρά στο πρώτο παιχνίδι της σειράς, στο οποίο μας έπνιγε το άγχος. Η αγωνία φαινόταν στο παιχνίδι μας, όμως τελικά ήρθε η νίκη έστω και με αυτόν τον δύσκολο τρόπο. Αφού πλέον ξεπεράστηκε αυτό και προσαρμοστήκαμε όλοι στα νέα δεδομένα, ετοιμαστήκαμε για τον δεύτερο αγώνα.

Εκεί, στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα δείξαμε το καλό μας πρόσωπο και στο τέλος ήρθε άνετα η νίκη, η οποία επισφράγισε την παραμονή μας στην Α2. Ήθελα όπως προείπα αυτό να έχει έρθει με πιο καθαρό τρόπο άλλα πολλά δεν πήγαν όπως τα περιμέναμε. Στο διάστημα του Πάσχα, αναγκαστήκαμε να παίζουμε με σημαντικές ελλείψεις παικτών, αγώνες ανά 3 ημέρες, χάνοντας τους 2 από αυτούς στις λεπτομέρειες και μονό. Η κούραση συσσωρευόταν όλο και περισσότερο στους παίχτες-κλειδιά της ομάδας και τελικά όλο αυτό οδήγησε την ομάδα να ψάχνει τα ασφαλή σενάρια της καθαρής παραμονής.

Τέλος καλό, όλα καλά όμως!! Υπάρχουν πολλά θετικά που θα κρατήσουμε από την σεζόν που πέρασε όπως το ότι μέσα από τη φετινή διαδικασία (και καθώς το ρόστερ άλλαξε ριζικά από πέρσι) εντάχθηκαν και ρίχτηκαν στη μάχη της πολύ δύσκολης Α2, παιδιά που δεν είχανε τέτοια εμπειρία. Τρανταχτό παράδειγμα είναι ο Χρήστος (Ιορδάνου), ο οποίος πρόλαβε και άφησε το στίγμα του στα λίγα παιχνίδια που έπαιξε πριν του χτυπήσει η ατυχία και πάλι την πόρτα, ο Δημήτρης(Παπαδημητρίου), ο Ρένος, ο Νίκος(Χουχούμης) και ο έτερος Νίκος(Χαραλαμπής). Όλα αυτά τα παιδιά, είναι νεαροί από 18-20 ετών, τα οποία δεν έχουν ξαναπαίξει στην Α2 και όμως άφησαν υποσχέσεις. Δούλεψαν σε συνθήκες συνεχούς πίεσης, είτε από εμένα είτε από τις απαιτήσεις της καθημερινής ανταπόκρισης στα δεδομένα της ομάδας και μέσα από αυτό αποκόμισαν εμπειρίες οι οποίες θα τους βρει πιο έτοιμους για να προοδεύσουν. Για εμένα οι παρουσίες αυτές είναι το μεγαλύτερο κερδισμένο στοίχημα.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συνεργάτες μου, οι οποίοι δούλεψαν με πάθος κάθε μέρα για την ομάδα. Να τονίσω ότι ορισμένοι από αυτούς έχουν ξεχωριστή θέση στην εκτίμηση μου, γιατί ότι κάνουν είναι καθοδηγούμενο από την αγάπη τους για το μπάσκετ. Επίσης, θέλω να ευχαριστήσω τη διοίκηση μας, η οποία ήταν παρούσα δυναμικά όταν χρειάστηκε και φρόντισε με τη στάση της να διατηρήσει την ηρεμία και το θετικό κλίμα.

Για το τέλος εύχομαι την καλύτερη συνέχεια για όλους, περισσότερο σεβασμό- αμοιβαίο πάντα- για τις ομάδες που αγωνίζονται με χαμηλό προφίλ και μόνο για το ευ αγωνίζεσθε.  Εύχομαι επίσης όλα αυτά που διαδραματίζονται να μας καλλιεργήσουν σοφία, καθώς οφείλουμε όλοι μας μέσα από ώριμη σκέψη να τα επεξεργαστούμε και να αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα. Έτσι θα υπάρξει περισσότερη δικαιοσύνη και στο τέλος θα ανταμείβεται πραγματικά ο καλύτερος. Καλό καλοκαίρι σε όσους τελείωσαν τις υποχρεώσεις τους και καλή δύναμη για τη συνέχεια σε όσους συνεχίζουν την προσπάθεια τους».