Συμπεριφέρονται σαν τελευταίος τροχός της αμάξης…

Φίλοι μου γεια σας
Πέρασε και η 22η αγωνιστική και τα πράγματα στην κορυφή, για το δεύτερο εισιτήριο που οδηγεί στην Α1, βαδίζουν  όπως τα  είχα προβλέψει –εντάξει δεν ήμουν ο μόνος –προς  Ρέθυμνο δηλαδή, καθώς οι ομάδες που συμβάδιζαν μαζί του χάνουν πολύτιμο έδαφος ελέω τραυματισμών και τελευταία δυνάμεων, ψυχικών περισσότερο και όχι σωματικών.
Το Ρέθυμνο, λοιπόν, το απολαμβάνει όσο μπορεί αφού η τύχη όπως έχουμε ξαναπεί το ευνόησε με τις «κατάρες» που βρήκαν τους διώκτες του και έχει εδραιωθεί μόνο του στη δεύτερη θέση του βαθμολογικού πίνακα.
Στις αγωνιστικές που απομένουν το Ρέθυμνο θα πρέπει να  αυτοκτονήσει για να χάσει την άνοδο, κάτι που έκανε το Λαύριο με την ήττα  από την Ελευσίνα  στην έδρα του στην παρούσα φάση, καθώς το μοναδικό παιχνίδι που κρύβει σοβαρούς κινδύνους είναι με τον Πιερικό στην Κατερίνη. Εάν περάσει από την έδρα του Πιερικού δεν θα έχει κανένα πρόβλημα στην συνέχεια αφού στην Δράμα θα πάει χωρίς άγχος.
Αντίθετα το Λαύριο ελπίζει σε στραβοπάτημα του Ρεθύμνου στην Κατερίνη αλλά και στη Δράμα, και στοχεύοντας μόνο σε νίκες τις υπόλοιπες αγωνιστικές να φτάσει και να προσπεράσει  το Ρέθυμνο. Μόνο που χρειάζεται πολύ τύχη και επιτέλους, λίγη έμπρακτη βοήθεια από τη διοίκηση προς αυτά τα παιδιά που τα δίνουν όλα, ώστε να τονώσει την ψυχολογία τους. Ποια; Πληρώστε –τους παίκτες εννοείται – για να τους δώσετε δύναμη για την συνέχεια. Γιατί, καλό το φιλότιμο και η παρέα αλλά καμιά φορά θέλει και λίγο «λάδωμα» η μηχανή!!!
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να γράψω για κάτι που πραγματικά δεν μου αρέσει κι ας με συγχωρέσουν οι φίλοι μου στο Ρέθυμνο. Αδικούν τον εαυτό τους στο βωμό της ταπεινοφροσύνης και φέρονται σαν να είναι ο τελευταίος  τροχός της αμάξης, ενώ ξέρω ότι είναι ακριβώς το αντίθετο  Δεν μου αρέσει που το ΡEΘΥΜΝΟ απαξιώνει τους παίκτες που οι ίδιοι διάλεξαν για να στελεχώσουν αυτή την ομάδα, μιλώντας για ήρωες  παίκτες  και προπονητικό επιτελείο που υπερβαίνουν εαυτό – δηλαδή του Λαυρίου τι θα πρέπει να τους χαρακτηρίσουμε; – λες και έχουν στη διάθεσή τους… παιικτάκια της σειράς και όχι έμπειρους  επαγγελματίες αθλητές και προπονητές όπως είναι οι συγκεκριμένοι, με πολλές ανόδους και επιτυχίες προσωπικές ή ομαδικές  ο καθένας στις πλάτες του.
Το αυτονόητο κάνουν τα παιδιά αυτό που ξέρουν καλύτερα από τον οποιοδήποτε, και το να μην ανέβουν στην Α1, αυτό  θα είναι αποτυχία, διότι όπως έχουμε ξαναπεί, στο Ρέθυμνο έχεις όλα τα εφόδια για να δουλέψεις απερίσπαστος για τους στόχους σου. Εκτός κι αν πληρώνουν τόσα λεφτά «γιατί έτσι τους αρέσει».
Φιλικά
ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ