Η επιβλητική επικράτηση της εθνικής ομάδας επί της Τουρκίας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί… πλασματική, δεδομένης και της αγωνιστικής εικόνας των Τούρκων. Αλλά όταν το έργο επαναλαμβάνεται κι η εθνική ομάδα νικά με άνεση (69-56) και τη Γερμανία, τότε αυτό κάτι σημαίνει. Πολύ δε περισσότερο όταν το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα καταφέρνει να φτάσει στη νίκη, δίχως να πιάσει υψηλά στάνταρ απόδοσης, αλλά έχοντας κατορθώσει να εξουδετερώσει το βασικό όπλο των αντιπάλων της.
Η άμυνα της ελληνικής ομάδας κατάφερε να βγάλει εκτός αγώνα τον Νοβίτσκι (που ολοκλήρωσε το ματς με 11 πόντους και στατιστικά για… κλάματα, με 4/14 σουτ!) κι αυτό αποτέλεσε και το κλειδί της αναμέτρησης. Κι αν έλειπε κι η απερισκεψία του Αντώνη Φώτση να… ενδώσει στις προκλήσεις του Γιάγκλα στο 31’ (η κοκορομαχία τους, είχε σαν αποτέλεσμα την αποβολή και των δύο απ’ το παιχνίδι), τότε σίγουρα η εικόνα θα ήταν πολύ πιο ωραία! Όχι άψογη, διότι το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα μπορεί να νίκησε, αλλά έδειξε και πάλι ότι… χωλαίνει σε κάποιους τομείς.
Στα ριμπάουντ – εκεί όπου ο Ηλίας Ζούρος φωνάζει συνεχώς – παρουσιάστηκε πιο σοβαρή (αν και στο δεύτερο ημίχρονο έχασε αρκετές μάχες), αλλά έδειξε να χαλαρώνει όταν είδε ότι το παιχνίδι βάδιζε στα μέτρα της. Και μπορεί κόντρα στους Γερμανούς να μην το πλήρωσε, αλλά σίγουρα τέτοια… δώρα στους αντιπάλους δεν θα πρέπει να γίνονται. Επίσης σημαντικό πρόβλημα παρουσίασε και στην επιλογή της άμυνας ζώνης, όπου οι αντίπαλοί της κατάφερναν να την «σπάνε» με σχετική άνεση. Δύο τομείς, στους οποίους σίγουρα ο ομοσπονδιακός προπονητής θα δώσει έμφαση στο χρόνο που απομένει έως την έναρξη του Ευρωμπάσκετ.
Κατά τ’ άλλα ο Ζούρος σίγουρα θα έχει σημειώσει αρκετά θετικά πράγματα απ’ την εμφάνιση των παικτών του. Η άμυνα που έπαιξαν οι Μπουρούσης (αρχικά) και Κουφός (στη συνέχεια) στον Νοβίτσκι ήταν υποδειγματική, βγάζοντας τον σταρ των Μάβερικς εκτός… μάχης, αλλά και το πάθος που έδειξαν όλοι όσοι πάτησαν στο παρκέ.
Ο Κέιμαν προσπάθησε να κάνει τη ζημιά και να διατηρήσει την ομάδα του μέσα στο παιχνίδι (5-8, 9-12), αλλά η εθνική μας είχε και πάλι την απαιτούμενη προσήλωση στα αμυντικά της καθήκοντα και το πιο σημαντικό, πρόσεχε και τις… μονομαχίες των αιθέρων, δίχως να επιτρέψει στους αντιπάλους της στα 16 πρώτα λεπτά του ματς να «αρπάξουν» έστω κι ένα επιθετικό ριμπάουντ! Η επιλογή του Ηλία Ζούρου να γυρίσει την άμυνα σε ζώνη, έδειξε ότι ο συγκεκριμένος τομέας είναι από εκείνους που χρειάζεται να δουλευτεί ακόμη απ’ την ελληνική ομάδα, αφού οι Γερμανοί κατάφεραν να την «σπάσουν», τόσο με σουτ από τα 6.75, όσο και μέσα απ’ το ζωγραφιστό, αλλά ο πλουραλισμός στην επίθεση με τους Κουφό, Φώτση, Βασιλειάδη, Μπουρούση, Ζήση και Παπανικολάου να «φορτώνουν» το αντίπαλο καλάθι, αντιστάθμισε κάπως αυτόν τον τομέα.
Όπως προαναφέραμε η ελληνική ομάδα επιστρέφοντας στο παρκέ στο δεύτερο ημίχρονο και με το ταμπλό να γράφει 28-43 υπέρ τους, έδειξαν δείγματα χαλαρότητας. Ο Ζούρος κράτησε στον πάγκο τους βασικούς, έδωσε χρόνο στους Σλούκα, Μαυροειδή, Μπράμο, οι οποίοι τα πήγαν σχετικά καλά, αλλά η εικόνα δεν ήταν σε γενικές γραμμές η επιθυμητή. Διότι χάθηκαν ριμπάουντ, έγιναν κάποιες βεβιασμένες επιθέσεις και δόθηκε η ευκαιρία στους Γερμανούς ν’ απειλήσουν. Τα «πάντσερ», όμως δεν είχαν τις μονάδες που θα μπορούσαν να κάνουν τη ζημιά. Ο Νοβίτσκι ήταν εκτός κλίματος και μόνο ο Κέιμαν κάτι προσπαθούσε να κάνει. Αλλά η ελληνική ομάδα, παίζοντας έστω και στο… ρελαντί, δεν είχε πρόβλημα να κρατήσει τη νίκη (και την πρωτιά) στο τουρνουά BEKO Supercup στο Μπάμπεργκ.
Τα δεκάλεπτα: 14-17, 14-26, 9-10, 19-16
Γερμανία (Μπάουερμαν): Μπέντζινγκ 4, Χέρμπερ 3, Χάμαν 6, Σούλτζε, Σάφαρτζικ 9, Όλμπρεχτ, Σβέθελμ 6, Πλέις 2, Κέιμαν 15, Γκίντερ, Νοβίτζκι 11, Γιάγκλα, Βισότσκι, Στάιγκερ
Ελλάδα (Ζούρος): Βασιλειάδης 4, Μπουρούσης 14 (8ρ), Ζήσης 11, Ξανθόπουλος (3 α), Καλάθης 4 (4ρ), Φώτσης 9 (5ρ), Παπανικολάου 4, Μαυροειδής 2, Κουφός 17, Καϊμακόγλου 1 (5ρ), Σλούκας 3, Μπράμος