«Ξιφουλκούν» και γκρινιάζουν ορισμένοι προπονητές, αλλά και ομάδες της Α1 κατηγορίας, σε κάθε σκέψη ή απόφαση της ομοσπονδίας για μείωση του αριθμού των μεταγραφών στα… παιδικά και εφηβικά πρωταθλήματα της χώρας. Γιατί μάλλον, όπως λένε οι άνθρωποι πιο μικρών συλλόγων «έχουν μάθει να μην… κουράζονται για να βγάλουν παίκτες» και αρκούνται στο λεγόμενο «παιδομάζωμα» για να συμπληρώσουν τα ρόστερ τους και να παίρνουν αποτελέσματα (ή και τίτλους).
Χωρίς να ενδιαφέρονται αν αποδυναμώνουν τις ομάδες «της γειτονιάς», σχεδόν διαλύουν κάποιες και τελικά «καίνε» πολλά από τα ταλαντούχα παιδιά τα οποία αποκτούν με μεταγραφή, καθότι μετά το εφηβικό τους θα πρέπει να… ξαναψάξουν από το μηδέν πολλά από αυτά που θα παίξουν.
«Ας ξεκολλήσουν από το… αποτέλεσμα. Και ας κοιτάξουν να παράγουν παίκτες για το μπάσκετ. Δικούς τους παίκτες. Οχι να χρησιμοποιούν το όνομα ενός ισχυρού μπασκετικού brand, ή έστω ιστορικού, για να δείξουν ότι δήθεν κάνουν δουλειά στα τμήματα υποδομών τους. Η αλήθεια είναι άλλη: τους ενδιαφέρει μόνο το δικό τους συμφέρον. Και καλά οι ομάδες των μεγάλων ΚΑΕ. Κάποιοι άσημοι προπονητές, οι οποίοι δουλεύουν σε κάποιους πιο γνωστούς συλλόγους και νοιάζονται μόνο για το πώς θα σου πάρουν τον παίκτη που έφτιαξες εσύ με μεταγραφή, θα έπρεπε να δείχνουν μεγαλύτερη ευαισθησία για την βάση του αθλήματος…», σχολίαζε με παράπονο μια «παλιά καραβάνα» – έφορος σε συνοικιακό σωματείο της Αθήνας. Άδικο έχει;
Η είδηση: του χρόνου οι μεταγραφές θα μειωθούν σε 2! Φέτος οι 4 έγιναν 3, ήδη…
Πολλοί από τους «μικρούς» συμφωνούν και με την ιδέα να… μηδενιστεί ο αριθμνός τους, με το εξής επιχείρημα:
«Όποιος θέλει να έχει καλή ομάδα, ας δουλέψει με τα παιδιά σωστά και ας ψάξει μόνος του για το πώς θα βρει και θα φέρει στα γήπεδα νεαρούς παίκτες με προοπτική και ταλέντο. Όχι να γκρινιάζει και να περιμένει να γίνει «μάγκας» στην πλάτη των άλλων.».