Αποτελούν από εκείνες τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις που τα λάθη μπορούν να γίνουν μαθήματα. Μέσα σε μία χρονιά κατάφεραν να αλλάξουν εντελώς την εικόνα τους, να ξεπεράσουν εμπόδια και δυσκολίες και να γίνουν ομάδα, μια ομάδα που πέτυχε κάτι σημαντικό.
Οι Τιτάνες με ένα μικρό… διάλειμμα ενός χρόνου επέστρεψαν στη Β΄εθνική, πιο έμπειροι και περισσότερο αποφασισμένοι για να δημιουργήσουν κάτι καλό για τον Παλαμά. Πρόκειται για έναν σύλλογο, ο οποίος απέδειξε ότι τα λάθη τελικά δεν σε λυγίζουν, αλλά σε κάνουν δυνατότερο και μπορούν να σου… δείξουν το σωστό δρόμο.
Ενας παλιός, αποτέλεσε ένα σημαντικό κομμάτι αυτής της επιτυχίας. Ο Κώστας Γεωργαντζάς βρέθηκε για πρώτη φορά στους Τιτάνες στα 17 του έτη, ζώντας με αυτούς πολλές στιγμές χαράς. Στα 33 του πλέον, μετατράπηκε σε σκόρερ, όντας δεύτερος πίσω από τον Πανάρα και μαζί με τον Μούμογλου δημιούργησαν μία επιθετική τριπλέτα, η οποία έδωσε σημαντική βοήθεια στην ομάδα του Παλαμά, οδηγώντας τον στη Β΄εθνική.
Εκείνον όμως, δεν τον ενδιαφέρει το πόσους πόντους θα σημειώσει, αφού το μόνο που μετρά για εκείνον είναι να περνά όμορφα κάνοντας αυτό που αγαπά. Συνειδητοποιημένος γνωρίζει το… ταβάνι του γι΄αυτό και η φετινή σεζόν για εκείνον έχει το σημαντικότερο κέρδος, τα αποδυτήρια!
Η σεζόν μπορεί να ξεκίνησε περίεργα. Στόχος στο ξεκίνημα της σεζόν ήταν η γρήγορη σωτηρία, όμως αυτοί αλλάζουν εύκολα καθώς η ομάδα αυτή τελικά ήταν για το κάτι παραπάνω. «Όταν ξεκίνησε η χρονιά ο στόχος ήταν η παραμονή. Μέσα από τους αγώνες και με το πέρασμα των αγωνιστικών αυτό άλλαξε. Είδαμε ότι η ομάδα έχει πολύ καλούς χαρακτήρες, γίναμε μία καλή παρέα, ο ένας στην ουσία αποδέχτηκε τον άλλο σαν συμπαίκτες, είχαμε ρόλους στην ομάδα και έναν πολύ καλό προπονητή», αναφέρει ο έμπειρος γκαρντ.
Πρώτο παιχνίδι παίξαμε εκτός έδρας με τα Φάρσαλα με την ομάδα να έχει ξεκινήσει με -1 λόγω περσινής τιμωρίας και παρότι χάσαμε πιστέψαμε σε εμάς. Παράλληλα, έπρεπε να ξεπεράσουμε και τον σοβαρό τραυματισμό, μόλις η 2η αγωνιστική του Αντωνίου, ο οποίος έχασε σχεδόν όλο τον πρώτο γύρο. Επειτα ακολούθησε ένα μεγάλο σερί και μέχρι τα μισά του πρώτου γύρου που κερδίζαμε, καταλάβαμε ότι η ομάδα είναι πολύ καλή, δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από καμία άλλη, γιατί πάνω από όλα ήμασταν παρέα, τότε είπαμε ότι πρέπει να παλέψουμε για την άνοδο».
Η χρονιά μπορεί να ξεκίνησε με εμπόδια, η τιμωρία από την περασμένη σεζόν… βάραινε την ομάδα καθιστώντας της το έργο δυσκολότερο. Όμως τα εμπόδια είναι για να ξεπερνιούνται. «Το -1 ήταν από την αρχή στο μυαλό μας και φοβόμασταν μην το πληρώσουμε οποιοδήποτε στόχο και να είχαμε είτε αυτός είναι η παραμονή είτε η άνοδος. Αλλά μετά το πέρας των πρώτων αγωνιστικών το βγάλαμε από το μυαλό μας. Κάναμε μεγάλες νίκες σε δυνατές έδρες . Ημασταν και λίγο τυχεροί γιατί εκτός των Φαρσάλων όλες τις ομάδες που είχαν υψηλές βλέψεις τις είχαμε στον πρώτο γύρο στην έδρα μας, την οποία και κρατήσαμε αλώβητη. Επειδή δεν κάναμε γκέλες μας τονώθηκε η ψυχολογία. Επίσης, σημαντικό ρόλο έπαιξε και η ήττα στο τέλος του πρώτου γύρου από την Ευκαρπία, η οποία μας διέσυρε, μια ομάδα που δεν κυνηγούσε την άνοδο. Η διαφορά που χάσαμε ήταν πλασματική. Τότε ήταν που βάλαμε το μυαλό μας μέσα στο κεφάλι μας ξανά. Ηταν ένα χαστούκι που μας βοήθησε ώστε να είμαστε πιο προσεκτικοί στα επόμενα ματς».
Ακόμα και αγωνιστικά η σεζόν δεν ξεκίνησε ιδανικά καθώς οι Τιτάνες ηττήθηκαν στα Φάρσαλα. Η συνέχεια όμως ήταν αντιστρόφως ανάλογη. Ο Παλαμάς μέτρησες οχτώ σερί νίκες και κάπου εκεί όλα άλλαξαν… «Ο στόχος της παραμονής έφυγε από το μυαλό μας στην 7η-8η αγωνιστική. Μετά όταν είδαμε ότι είμαστε πολύ καλή ομάδα, όχι μονάδες, ομάδα τότε ήταν που σκεφτήκαμε την τετράδα. Μπορεί να μην το φωνάζαμε αλλά το πιστεύαμε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε».
Ο όμιλος μόνο εύκολος δεν θεωρούταν, υπήρχαν ομάδες με υψηλούς στόχους και το είχαν αποδείξει με τις κινήσεις τους. Η ομαδικότητα όμως ήταν το όπλο του Παλαμά για να πάρει τα αποτελέσματα και μία αγωνιστική πριν το τέλος του πρωταθλήματος να είναι στη Β΄εθνική, ενώ με νίκη στο τελευταίο ματς κατακτά και το πρωτάθλημα. «Ξέραμε ότι και οι Διόσκουροι είναι μία καλή ομάδα, γιατί έχει καλό προπονητή και δεν έχει μονάδες. Τα Φάρσαλα από την άλλη, είχαν τις καλύτερες μονάδες στην κατηγορία, αλλά και η Ελίμεια είχε στο ρόστερ της πολύ καλούς παίκτες. Όμως τις ομάδες δεν τις κάνουν οι μονάδες. Αυτή νομίζω ότι είναι η διαφορά, ότι εμείς, νομίζω ότι γίναμε καλύτερη ομάδα. Βέβαια είχαμε και έναν εξαιρετικό προπονητή, τον «Ζέλικο των Φτωχών» Χάρη Φόρο, αλλά και τον βοηθό Αποστόλη Γιουρβή».
Αν και δεν είναι λάτρης των παικτών-σκόρερ, γι΄αυτό άλλωστε είναι λίγες η χρονιές που έχει πάρει έναν τέτοιο ρόλο, φέτος πήρε έναν τέτοιο. Ο 33χρονος γκαρντ έδωσε λύσεις στο επιθετικό κομμάτι όταν η ομάδα τον χρειάστηκε. «Για να γίνεις σκόρερ πρέπει πρώτα να σε αποδεχτούν οι συμπαίκτες σου. Την ομάδα συνήθως δεν την κάνουν οι σκόρερ, αλλά οι υπόλοιποι, γιατί εκείνοι θα παίξουν άμυνα για σένα ώστε εσύ να σκοράρεις. Γιατί υπάρχουν και περιπτώσεις που αρνούνται να δεχτούν αυτόν τον ρόλο. Μια ομάδα τη δουλειά όλη την κάνουν τα… εργαλεία και αυτοί που αποδέχονται το ρόλο τους είναι χαρούμενοι όταν εσύ σκοράρεις για την ομάδα», αναφέρει αρχικά για να σχολιάσει την επιθετική τριπλέτα Πανάρα – Γεωργατζά –Μούμογλου. « Οσο για το μοίρασμα, έτυχε, δεν το κυνηγούσαμε. Ολοι σκεφτόμασταν την ομάδα. Ακόμα και ο Πανάρας που είναι πρώτος σκόρερ, το μόνο που δεν τον ένοιαζε ήταν να σκοράρει. Εγώ αυτό που είδα είναι ένας εκπληκτικός συμπαίκτης».
Στην πορεία των Τιτάνων σημείο αναφοράς ήταν ο κόσμος, το γήπεδο γέμιζε ασφυκτικά αγκαλιάζοντας την ομάδα. Φέτος όμως τα πράγματα δεν έγιναν ακριβώς έτσι… «Ο κόσμος δεν μας στήριξε όσα θα θέλαμε τη φετινή σεζόν. Ισως γιατί είχαν πρόσφατα ξαναζήσει την άνοδο στη Β΄εθνική, δεν ήταν κάτι καινούργιο γι΄αυτούς. Ισως τους έφυγε η δίψα. Τους θέλαμε περισσότερο στο πλευρό μας».
Οι Τιτάνες επέστρεψαν άμεσα στη Β΄εθνική. Με περισσότερη εμπειρία και με μεγαλύτερη γνώση ο Παλαμάς καλείται να δείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει. Όμως για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει… «Για να έρθει μια επιτυχημένη χρονιά πρέπει όλος ο Παλαμάς να αγαπήσει τους Τιτάνες».
Σε μία χρονιά θα υπάρξουν και στιγμές που δεν ήταν ευχάριστες. «Η ήττα μέσα στα Φάρσαλα την πρώτη αγωνιστική με πείραξε πολύ. Ημασταν στο -1 και ξεκινήσαμε τη χρονιά τελευταίοι». Και επειδή υπάρχει πάντα και η άλλη όψη… «Πήγαινα στην προπόνηση χαρούμενος, λίγες είναι οι χρονιές που μου έχει συμβεί αυτό. Τα αποδυτήρια».
Από μία χρονιά πάντα κάτι σου μένει… «Κέρδισα φίλους και καλούς συμπαίκτες. Επιβεβαιώθηκα ότι τις ομάδες τις κάνουν οι παρέες», και όταν τον ρωτάς πως του φαίνεται που φέτος ξεχώρισε για το επιθετικό ταλέντο του… «Το σκοράρισμα, δεν με αγγίζει, αν ήμουν 25 μπορεί, πλέον όχι».
Οσο για το τι επιθυμεί για τη συνέχεια; «Θέλω να είμαι ξανά σε μία οικογένεια. Δεν θέλω να είμαι σε μία ομάδα που να μην υπάρχει καλή παρέα, ασχέτως την κατηγορία. Είμαι σίγουρος ότι αν γίνει αυτό η χρονιά θα είναι μία πετυχημένη χρονιά».