Ο Γιώργος Μιχαηλίδης «μπήκε» στο μπάσκετ σε μία εποχή που ακόμα βρισκόταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Ηταν 15 ετών όταν προωθήθηκε για πρώτη φορά στην ανδρική ομάδα των Αμπελοκήπων στη Β’ Εθνική, αλλά το ντεμπούτο του με τους άνδρες το έκανε στη Γ’ Εθνική, εκεί όπου βρίσκεται και φέτος, σε μία καριέρα που τον «πήγε» από την Αθήνα στην Καστοριά, από εκεί στην Καλαμάτα (Ποσειδώνα), στη Δράμα (ΚΑΟΔ) και εν συνεχεία στην Κρήτη (Ιεράπετρα), στην Πάτρα (ΕΑΠ) και φέτος στο Αγρίνιο και στον Παναιτωλικό, όπου διάγει φέτος την πιο παραγωγική, αλλά και… κουραστική σεζόν της καριέρας του!
«Δεν είναι καλό να το λέω από τη στιγμή που κάνω ερασιτεχνικό αθλητισμό, αλλά στόχος μου είναι να πηγαίνω σε όσο το δυνατόν πιο ανταγωνιστικές ομάδες, που μπορούν να μου προσφέρουν τις κατάλληλες συνθήκες εργασίας. Αυτό είναι το πιο σημαντικό για έναν αθλητή. Εντάξει, και στον Παναιτωλικό έχουμε προβλήματα, με κυριότερο το γηπεδικό, αλλά είναι προβλήματα που προσπαθούμε να λύνουμε. Ευτυχώς στην ομάδα υπάρχουν άνθρωποι που ακούν» λέει ο 27χρονος γκαρντ, που φέτος βρίσκεται στη… δυσάρεστη θέση να σκοράρει κατά συρροή! Ναι, καλά διαβάζετε…
«Ποτέ και σκόρερ και πλέι μέικερ»
«Ξεκινήσαμε τη χρονιά για να κάνουμε πορεία πρωταθλητισμού, ωστόσο είχαμε κάποια σοβαρά προβλήματα τραυματισμών, τα οποία μας έκαναν να μην έχουμε καλή προπόνηση. Δυστυχώς έχει πέσει πολύ βάρος πάνω μου στους γκαρντ, όπου έχω μείνει μόνος μου. Ποτέ στην καριέρα μου δεν είχα το ρόλο του πλέι μέικερ και του σκόρερ ταυτόχρονα. Θα προτιμούσα να είμαστε περισσότεροι και να παίζω πιο ποιοτικά λεπτά, παρά να παίζω 40 και να κάνω πράγματα που κανονικά δεν θα έπρεπε» λέει ο Γιώργος Μιχαηλίδης, ο οποίος σημειώνει 17,3 πόντους μ.ό. και είναι ένας από τους κορυφαίους σκόρερ στη Γ’ Εθνική.
«Ακατέργαστο υλικό το μπάσκετ»
Το μπάσκετ και το Αγρίνιο δεν υπήρξαν ποτέ… συνυφασμένες έννοιες στο ελληνικό μπάσκετ, αλλά με λίγη προσπάθεια μπορούν να γίνουν, όπως λέει ο Αθηναίος γκαρντ. «Ο Παναιτωλικός είναι σαν θρησκεία για την πόλη και αυτό το βλέπεις από την αντιμετώπιση του κόσμου. Οσον αφορά το μπάσκετ, στην πόλη είναι σαν ακατέργαστο υλικό, αλλά μαζεύει κόσμο, υπάρχει διάθεση, γίνονται προσπάθειες και καλή δουλειά στις ακαδημίες…. Αν η πόλη κάνει υπομονή και η ομάδα παραμείνει στη Γ’ Εθνική, υπάρχει δυναμική να στηρίξει μία ομάδα, ακόμα και σε υψηλότερη κατηγορία» τονίζει ο Μιχαηλίδης.
«Ποιος θα τραβήξει τον αναπνευστήρα…»
Φυσικά, οι εποχές από τότε που πρωτόπαιζε ο Μιχαηλίδης μπάσκετ έχουν αλλάξει τόσο πολύ, που μόνο αισιόδοξο δεν κάνουν τον 27χρονο γκαρντ. «Δυστυχώς, το ελληνικό μπάσκετ, από το υψηλότερο επίπεδο μέχρι αυτό που αγωνίζομαι εγώ, βρίσκεται στην εντατική. Δεν ξέρω μόνο ποιος θα τραβήξει τον αναπνευστήρα… Εμείς που παίζουμε σε αυτές τις κατηγορίες γιατί το αγαπάμε αλλά εδώ και τρία χρόνια βλέπω συνέχεια τα ίδια πρόσωπα στη Γ’ Εθνική. Δεν υπάρχουν πολλοί παίκτες με προοπτική σε αυτές τις κατηγορίες και αυτό είναι ανησυχητικό. Η τελευταία γενιά από νέα παιδιά που είδα στη Γ’ Εθνική ήταν οι γεννημένοι το 1983 και το 1984».