Η κρίση έχει χτυπήσει για τα καλά και το μπάσκετ, αλλά εκείνο που επισημαίνει ο προπονητής του Κεραυνού Ωραιοκάστρου Δημήτρης Καραμιχάλης «…αν πραγματικά αγαπάμε το μπάσκετ, να το στηρίξουμε για να αντέξει», θα πρέπει να γίνει το «μότο» όλων όσοι αγαπούν το επίσημο άθλημα των Ελλήνων. Ο head coach του Κεραυνού μίλησε στο επίσημο site των Ελλήνων προπονητών (ΣΕΠΚ) και σίγουρα τα όσα αναφέρει χρήζουν προσοχής.
Για τη φετινή πορεία του Κεραυνού Ωραιοκάστρου: «Ο Κεραυνός ξεκίνησε πολύ δυναμικά, αλλά στην πορεία μετά τις γιορτές είχαμε πολλά ατυχή αποτελέσματα, καθώς χάσαμε στον… πόντο πέντε αγώνες. Συν τοις άλλοις, αποχώρησε και ένας από τους καλύτερούς μας παίκτες, ο Μπάμπης Παπακώστας, ο οποίος εξελέγη δημοτικός σύμβουλος. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στην 5η θέση και διαθέτουμε μία ανταγωνιστική ομάδα, σ’ ένα πολύ δύσκολο πρωτάθλημα.
Πέραν του Ρετζικίου και του Αργοναύτη, που έχουν ανέβει, αυτοί είναι από κάτω τους μαχόμαστε για όσο το δυνατόν καλύτερο πλασάρισμα. Μπορεί το τρένο της ανόδου να έχει ήδη φύγει, όμως θέλουμε το “6 στα 6” για να μην μπλέξουμε σε περιπέτειες. Το κακό είναι πως από τη στιγμή που το πρωτάθλημα είναι ερασιτεχνικό, αντιμετωπίζουμε κάποια προβλήματα που έχουν να κάνουν με την προσέλευση των παιδιών. Ευχόμαστε να μας χαμογελάσει και η τύχη να μπορούσαμε να τελειώσουμε τη σεζόν όσο το δυνατόν καλύτερα».
Για τον τρόπο δουλειά του στη ΧΑΝΘ: «Είναι σημαντικό για μένα που εργάζομαι και στη ΧΑΝΘ, καθώς πρόκειται για ένα σχολείο του μπάσκετ. Έχω αξιόλογους συνεργάτες, ενώ ο νέος πρόεδρος κ.Σωσίδης, έχει πρόγραμμα με υψηλά στάνταρ και καινούργια δεδομένα. Η προσωπική μου απασχόληση αφορά τα μίνι και την προπαιδική ομάδα. Πάντα υπάρχουν παιδιά με ταλέντο. Το θέμα είναι να τα κάνουμε σωστούς ανθρώπους, σωστούς μαθητές και στο μέλλον να τους εντάξουμε στη μεγάλη ομάδα ή κάπου πιο ψηλά».
Για το ρόλο του προπονητή: «Ο προπονητής είναι δάσκαλος. Είτε εργάζεται στην Α1, είτε στο Γ’ τοπικό, επιβάλλεται να αγαπάει την ομάδα και να δίνει τον καλύτερό του εαυτό. Πρέπει όσοι ασχολούμαστε με αυτό να είμαστε εραστές και λάτρεις του αθλήματος. Όχι να πηγαίνουμε να κάνουμε τη βόλτα μας και να φεύγουμε».
Για την οικονομική κρίση και το αντίκτυπό της πάνω στο μπάσκετ: «Οι εποχές είναι δύσκολες, τα οικονομικά σε κάποιες ομάδες περίεργα και θα πρέπει να αν πραγματικά αγαπάμε το μπάσκετ, να το στηρίξουμε για να αντέξει. Παιδιά πάντα θα βγαίνουν. Το θέμα είναι οι ομάδες να ανακάμψουν να σηκώσουν κεφάλι».
Για τις εντυπώσεις που έχει αποκομίσει γενικότερα από την πλούσια προπονητική του καριέρα:«Αυτό που με ικανοποιεί είναι ότι περπατάω με το κεφάλι ψηλά. Πέρασαν πολλά παιδιά από τα χέρια μου, όπως ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο Λάζαρος Παπαδόπουλος, ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης, ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης, ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος, ο Κώστας Βασιλειάδης κ.ά. Προς Θεού δεν θέλω να πω τους ανέδειξα εγώ, αλλά δούλεψα μαζί τους και τους βοήθησα όσο μπορούσα να αναπτύξουν το ταλέντο τους. Παρακολουθώ τα σεμινάρια ΣΕΠΚ τόσο εντός, όσο και εκτός Θεσσαλονίκης και μου έχουν φανεί αρκετά χρήσιμα».
Για το τι θα πρέπει να γίνει ώστε να αλλάξει η κατάσταση στο ελληνικό μπάσκετ: «Όλοι θα πρέπει να δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό στο γήπεδο. Να αφιερώνουμε ώρες στη βελτίωση των αθλητών. Αν δεν… ταΐσεις την αγελάδα πως θα την αρμέξεις; Το σημαντικό είναι να έχουμε πολλά παιδιά μέσα στο γήπεδο, να δουλεύουμε όσο το δυνατόν περισσότερο μαζί τους, ώστε μέσα από την ποσότητα, να προκύψει και η ποιότητα. Δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.
Υπάρχουν καλά ταλέντα, τα οποία χάνονται στις ηλικίες 18-21. Εκεί πρέπει να δώσουν οι ομάδες καλές συνθήκες και κίνητρα. Πάντως, είναι αλήθεια πως το όλο σκηνικό είναι επισκιασμένο από την οικονομική κρίση που υπάρχει στον κόσμο. Το μπάσκετ όμως είναι υποχρεωμένο να προχωρήσει. Παλαιότερα είδαμε πως με μπροστάρη τον Γκάλη ακολούθησαν κάποια σημαντικά πράγματα. Οι άνθρωποι του μπάσκετ έχουν υψηλό επίπεδο και είναι πολύ καλά καταρτισμένοι. Απλά είναι προτιμότερο να δομήσουμε την πορεία μας λίγο διαφορετικά.
Οι ιθύνοντες του ελληνικού μπάσκετ να σκύψουν πάνω από το μπάσκετ και να δώσουν τη λύση. Καλή πρώτη ύλη υπάρχει (παίκτες, προπονητές). Χρειάζεται μεγαλύτερη τεχνογνωσία (γυμναστές, εργοφυσιολόγους, ψυχολόγους), μεράκι και ενδιαφέρον. Σε όλα τα επίπεδα, αν θέλεις να κάνεις σοβαρή δουλειά θα την κάνεις κι αυτό αφορά οποιαδήποτε κατηγορία από την Α1, μέχρι την τελευταία τοπική».