Το όνειρο έγινε εφιάλτης. Στο Βερολίνο «παίχτηκε» μία τραγωδία, που είχε πέρα για πέρα… χρώμα ελληνικό! Η «επίσημη αγαπημένη» μας δεν κατάφερε να σταθεί όρθια απέναντι σε μία καταπληκτική Γερμανία, που επικράτησε με 107-96 και πήρε το εισιτήριο για τους 4 του Ευρωμπάσκετ. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα μπορεί να είχε όνειρα και βλέψεις για μετάλλιο (ασχέτως εάν δεν το… φώναζε), όμως στο καθοριστικό παιχνίδι των νοκ άουτ, έπεσε… νοκ ντάουν! Απέτυχε, όπως έχει συμβεί από το 2009 κι έπειτα, με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, να μην μπορεί να βρεθεί σε τροχιά μεταλλίων.
Η ελληνική ομάδα είχε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στις τάξεις της, αλλά όπως λέει κι ο λαός «ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη». Και πέρα από τον Γιάννη στο κρίσιμο ματς με τους Γερμανούς, οι υπόλοιποι παίκτες κινήθηκαν κάτω από το μέτριο. Ή πιο σωστά σε μηδενική σχεδόν βάση. Εξαίρεση ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης, που προσπάθησε, πάλεψε, έβγαλε «ψυχή». Όμως ήταν δύσκολο να μπορέσει ν’ αλλάξει την εικόνα της ελληνικής ομάδας. Όσο κι αν φώναζε, όσο κι αν πάλευε. Ήταν φανερό ότι η ελληνική μαγκιά είχε πάει… περίπατο! Οι Γερμανοί μπήκαν στο παρκέ με το μάτι τους να «γυαλίζει». Και το έδειξαν από νωρίς. Με την – εκνευριστική θα μπορούσε να πει κάποιος – ευστοχία τους από τα 6.75, με τη διάθεσή τους να κυνηγήσουν τα ριμπάουντ και να κερδίσουν όλες τις μάχες. Κάτι που δεν είχε η ελληνική ομάδα.
Που έβλεπε τον Greek Freak να παλεύει μόνος του για να κρατήσει όρθιο το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, αλλά από ένα σημείο κι έπειτα ήταν φανερό ότι δεν μπορούσε. Οι επιλογές του ήταν ξεκάθαρο ότι γίνονταν καθώς δεν υπήρχε άλλος παίκτης να βοηθήσει στο «κουβάλημα» του επιθετικού τομέα. Η συνεισφορά του «Λάρε» ήταν σημαντική, αλλά είπαμε δύο παίκτες μόνοι τους, απέναντι σε μία ομάδα που ήταν αποφασισμένη. Που είχε ένα εξαιρετικό πρώτο εξάλεπτο (με 8/10 τρίποντα) κι ένα καταπληκτικό τρίτο δεκάλεπτο. Εκεί που έτρεξε ένα επιμέρους 26-10 (μετέτρεψε το 57-61 σε 83-71) κι έβαλε «ταφόπλακα» στο όνειρο των Ελλήνων.
Ένα όνειρο που είχε πάει… περίπατο από νωρίς, καθώς η ελληνική άμυνα ήταν φανερό ότι είχε προβλήματα (Καλάθης και Ντόρσεϊ έπαιζαν κυρίως άμυνα με τα… μάτια), δίνοντας ελεύθερα τρίποντα στους αντιπάλους της. Κι οι Γερμανοί άλλο που δεν ήθελαν. Έχοντας πετύχει τα πρώτα τους τρίποντα με εκπληκτικά ποσοστά, πήραν τα… πάνω τους. Ο Greek Freak πάλευε μόνος του για να μπορέσει ν’ αλλάξει τα δεδομένα, ο Ιτούδης από τον πάγκο έψαχνε λύσεις στο πρόβλημα, αλλά φαινόταν δυσεπίλυτο. Οι Γερμανοί συνέχιζαν να έχουν το πάνω χέρι στο ματς (25-14) και μόνο η δεινότητα του Γιάννη ήταν εκείνη που έδειχνε ικανή ν’ αλλάξει τα δεδομένα. Το κρεσέντο του Έλληνα άσου έφερε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα σε απόσταση αναπνοής (31-29), ενώ η είσοδος του Γιαννούλη Λαρεντζάκη αποτέλεσε το δεύτερο «πυλώνα» της εθνικής μας.
Ο νεαρός άσος ήταν εξαιρετικός όχι μόνο στα αμυντικά του καθήκοντα (τρεις καλές άμυνές του έδωσαν τόνωση στην ψυχολογία της ελληνικής ομάδας), όσο και στον επιθετικό τομέα. Τα καλάθια του κράτησαν όρθια την Ελλάδα τη στιγμή που οι Γερμανοί συνέχιζαν να είναι εντυπωσιακά εύστοχοι από τα 6.75 (το 11/17 άλλωστε, «μιλάει» από μόνο του)! Κι ήταν αυτό που έδινε στη γερμανική ομάδα τη δυνατότητα να κρατάει τα ηνία του ματς. Με την Ελλάδα πάντως να δείχνει διάθεση να μην χάσει την επαφή με το σκορ, ενώ όταν «έσφιξε» λίγο την άμυνά της και πρόσεξε τις επιλογές της στην επίθεση, κατάφερε να… προσπεράσει (44-46). Αλλά προς στιγμήν… Διότι οι Γερμανοί πίστευαν στις δυνατότητές του, ήταν συγκεντρωμένοι στο παιχνίδι τους και αφοσιωμένοι στα αμυντικά τους καθήκοντα. Κι έτσι πήραν εκ νέου τη… μπαγκέτα (57-54). Δεν έμελλε όμως να πάνε στ’ αποδυτήρια, έχοντας τα ηνία της αναμέτρησης, καθώς μία τάπα του Παπανικολάου, ένα καλάθι του Ντόρσεϊ (που μέτρησαν οι διαιτητές) κι ένα εκπληκτικό buzzer beater του Σλούκα, οδήγησαν την Ελλάδα στ’ αποδυτήρια με το ταμπλό να γράφει 57-61!
Αλλά από εκεί κι έπειτα άρχισε η… κατρακύλα. Το 20-1 που έτρεξαν οι Γερμανοί τους έφερε στο +15 και η ψυχολογία «κούρνιασε» για τα καλά στο στρατόπεδό τους. Η Ελλάδα δεν είχε λύσεις, έχανε όλες τις μάχες κι έβλεπε την πλάστιγγα να γέρνει υπέρ των Γερμανών.
Οι όποιες ελπίδες μπορεί να είχε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, εξανεμίστηκαν για τα καλά στο 36’, όταν οι διαιτητές χρέωσαν με δεύτερο αντιαθλητικό φάουλ τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, στέλνοντάς τον στα αποδυτήρια. Τον ίδιο δρόμο ακολούθησε λίγο αργότερα κι ο άσος των Γερμανών Σρέντερ, που ήταν προκλητικός προς τον ελληνικό πάγκο, αλλά η δική του απώλεια, δεν «πλήγωσε» τα «πάντσερ». Είχαν άλλωστε πολλές περισσότερες λύσεις κι ήταν όλοι τους ψυχωμένοι. Έστειλαν το δείκτη στο +22 (105-83) και το πάρτι είχε ξεκινήσει. Η ελληνική ομάδα το μόνο που έψαξε ήταν να περιορίσει το μέγεθος της ήττας (107-96). Μίας ήττας που μπορεί να μας πληγώνει, καθώς για μία ακόμη φορά φανέρωσε τις πολλές αδυναμίες που έχει το ελληνικό μπάσκετ.
Θα πρέπει πάντως να γίνει και οδηγός για το μέλλον. Διότι τούτη η ελληνική ομάδα έχει μέλλον μπροστά της. Έχοντας στις τάξεις της πέραν του κορυφαίου του πλανήτη Γιάννη, αλλά και τον κορυφαίο προπονητή της Ευρώπης, τον Δημήτρη Ιτούδη. Ο οποίος έχει ήδη δώσει το στίγμα του για τις αποτυχίες που μπορεί να βρεθούν στο διάβα στην πρόσφατη συνέντευξη στην εκπομπή «Mega Καλημέρα» του MEGA, μιλώντας για την ζωή του. «Κάποια στιγμή στην ζωή μας θα πέσουμε όλοι. Θα απογοητευτούμε, θα αποτύχουμε, θα χαλάσουν οι σχέσεις μας, θα χωρίσουμε, θα μας απογοητεύσει φίλος. Το θέμα είναι να πέσουμε μπροστά, όχι πίσω. Αναμφίβολα θα υπάρξουν αποτυχίες στην ζωή. Το θέμα είναι πώς τις αγκαλιάζεις ώστε να γίνεσαι καλύτερος», είχε πει πρόσφατα κι αυτό θα πρέπει να το ενστερνιστούν άπαντες στην ομοσπονδία και όχι μόνοι…
ΔΕΚΑΛΕΠΤΑ: 31-27, 57-61, 83-71, 107-96
ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ: Ζουράποβιτς, Λανζαρίνι, Κρέγιτς
ΓΕΡΜΑΝΙΑ (Γκόρντον Χέρμπερτ): Γκιφάι 3, Χόλατζ, Λο 3 (1), Ομπστ 19 (5), Σρέντερ 26 (3), Σένγκφελντερ, Τάις 13 (1), Τίμαν 10, Φόγκτμαν 8 (2), Βάγκνερ 19 (5), Βάιλερ-Μπαμπ 6, Βόλφαρθ-Μπότερμαν.
ΕΛΛΑΔΑ (Δημήτρης Ιτούδης): Αγραβάνης 7, Γιάαννης Αντετοκούνμπο 31 (1), Θανάσης Αντετοκούνμπο 4, Κώστας Αντετοκούνμπο, Καλάθης 2, Ντόρσεϊ 13 (2), Λαρεντζάκης 18 (4), Λούντζης, Παπαγιάννης 6, Παπανικολάου 7 (1), Παπαπέτρου, Σλούκας 8 (1).