Ευρωμπάσκετ U16: Μάγκες, όχι δάκρυα, ψηλά το κεφάλι…
Ήττα για την παίδων από τη Λιθουανία, διεκδικεί το χάλκινο μετάλλιο

Δεν έχει σημασία πόσες φορές θα πέσεις, αλλά πόσες θα σηκωθείς… Κι αυτό θα πρέπει να έχουν στο μυαλό τους οι Έλληνες παίκτες της παίδων, που είδαν τη Λιθουανία να νικά με 77-61 και να τους στερεί την ευκαιρία να παίξουν στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος U16 στα Σκόπια, αλλά θα πρέπει να δείξουν σ’ ένα ακόμη ματς τη μαγκιά τους. Την οποία έχουν δείξει σε όλη τους την πορεία σ’ αυτή τη διοργάνωση. Κι οι παίκτες του Βαγγέλη Ζιάγκου δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να κλάψουν (σ.σ. αν και αυτό δικαιολογείται για την ηλικία των παιδιών) για την ευκαιρία που χάθηκε, αλλά να τους κάνει να πεισμώσουν. Να κρατήσουν ψηλά το κεφάλι και ν’ αρπάξουν την ευκαιρία και να διεκδικήσουν το μετάλλιο (κόντρα στο νικητή Γαλλία-Ισπανία). Που μπορεί να μην είναι αυτοσκοπός – ακόμη και δίχως αυτό να επιστρέψουν, πάλι θα πρέπει αυτά τα παιδιά να τα προσέξουμε αρκετά – μπορεί όμως να τους δώσει ακόμη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση για το μέλλον τους…

Η ελληνική ομάδα έχασε μεν, όμως μπορεί να πει κάποιος ότι έφυγε από το παρκέ κερδισμένη από την εμφάνισή της. Διότι βρέθηκε απέναντι σε μία ομάδα που ήταν φανερό ότι ήταν πολύ ανώτερη σε πολλούς τομείς, αλλά κατάφερε ανά διαστήματα να την κοιτάξει στα μάτια. Οι Έλληνες παίκτες δεν εγκατέλειψαν τη μάχη, ακόμη κι όταν βρέθηκαν με την πλάτη στα σκοινιά. Έδειξαν πάθος στην άμυνα, πάλεψαν να βρουν τις λύσεις στην επίθεση και προσπάθησαν να γυρίσουν ένα παιχνίδι που φαινόταν ότι είχε φύγει από τα χέρια τους. «Πλήρωσαν» όμως τα πολλά τους λάθη (27), αλλά και τα χαμηλά τους ποσοστά τόσο από τη γραμμή των βολών, όσο κι από τα 6.75. Τομείς στους οποίους η Λιθουανία ήταν λίγο καλύτερη, αλλά έδειξε ότι είχε πιο καθαρό μυαλό από τους Έλληνες παίκτες κι αυτό το εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο. Είπαμε, όμως, δεν μεμψιμοιρούμε για την ήττα και τη χαμένη ευκαιρία, αλλά θα πρέπει ν’ αγκαλιάσουμε αυτά τα παιδιά και να μην τα «κάψουμε».

Ως προς το αγωνιστικό σκέλος, το αμφίρροπο ξεκίνημα φανέρωνε ότι η αναμέτρηση θα κρινόταν στις λεπτομέρειες. Το «ισχνό» προβάδισμα (15-18) της ελληνικής ομάδας ωστόσο χάθηκε σχεδόν εν ριπή οφθαλμού, απόρροια των λαθών των Ελλήνων παικτών. Στοιχείο που υπήρχε και στα πρώτα λεπτά του ματς, όμως μετά το 9’ τα λάθη αυτά έγιναν ο «πονοκέφαλος» του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, επιτρέποντας στους Λιθουανούς να τρέξουν ένα επιμέρους 22-6 και να ξεφύγουν με +15 (35-20) στο 16’! Μία διαφορά που ήταν ξεκάθαρο ότι είχε δημιουργηθεί από τα λάθη που γίνονταν και τα οποία έδιναν στη Λιθουανία την ευκαιρία να τρέχει το παιχνίδι, να πετυχαίνει εύκολους πόντους και να καλύπτει το πλεονέκτημα που είχε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα στον τομέα των ριμπάουντ.

Αυτό το -15 πάντως δεν άγχωσε τους παίκτες του Βαγγέλη Ζιάγκου, που προσπάθησαν περισσότερο στα αμυντικά τους καθήκοντα και στην επίθεση έδειξαν διάθεση να περιορίσουν τα λάθη τους. Κι αυτό τους έδωσε τη δυνατότητα να τρέξουν ένα δικό τους επιμέρους σερί, μετατρέποντας το 35-20 σε 37-29, δείχνοντας ότι μπορούν να επιστρέψουν για τα καλά στο παιχνίδι. Το τέλος της περιόδου βρήκε την ελληνική ομάδα να υπολείπεται 8 πόντων (39-31) των αντιπάλων της, αλλά ήταν εμφανές ότι είχε αποκτήσει ψυχολογία. Κι αυτό αποτυπώθηκε στο παρκέ, με τη «σκυλίσια» άμυνα των Ελλήνων παικτών, που τους επέτρεψε να φέρουν τα πάνω κάτω.

Το 37-22 πήγε… περίπατο και το ταμπλό έγραψε στο 28’ 44-43! Κι αν οι Έλληνες διεθνείς δεν πετούσαν στα σκουπίδια πάμπολες ευκαιρίες που είχαν στη διάθεσή τους για ν’ αλλάξουν ολοκληρωτικά τη μορφή του ματς, τότε η εικόνα θα ήταν σίγουρα διαφορετική. Και ειδικά παίζοντας κόντρα σε μία ομάδα, όπως η Λιθουανία. Με τη δική της σχολή στο μπάσκετ, κάτι που φάνηκε και στον τρόπο που αντέδρασε σ’ αυτή την ελληνική αντεπίθεση. Οι Λιθουανοί «χάιδεψαν το γκάζι» και βρέθηκαν στο 30’ με «αέρα» 11 πόντων (55-46), κόβοντας το ρυθμό της Ελλάδας. Η ψυχολογία «κούρνιασε» για τα καλά στο λιθουανικό στρατόπεδο, οι Έλληνες διεθνείς έβλεπαν τις προσπάθειές τους να μην βρίσκουν στόχο και τη διαφορά να παίρνει την… ανηφόρα (77-59). Πλέον ήταν εμφανές ότι δεν μπορούσε ν’ αλλάξει στρατόπεδο η νίκη, με τη Λιθουανία να παίρνει τη νίκη (77-61) και το εισιτήριο για τον τελικό της διοργάνωσης και την Ελλάδα να ετοιμάζεται να διεκδικήσει ένα μετάλλιο στον μικρό τελικό.

Διαιτητές: Νίνκοβιτς (Σερβία), Γιανκόφσκι (Πολωνία), Λαστ (Ολλανδία)

Δεκάλεπτα: 23-18, 39-31, 55-46, 77-61

Ελλάδα (Ζιάγκος): Χαβούτσας 2, Επαμεινώνδας, Μαραγκουδάκης 2, Ροζακέας, Τσαχτσίρας 12 (1), Αμπόσι 6, Αβδάλας 18 (2), Κομνιανίδης 2, Λιοτόπουλος, Πατρίκης 8, Σοϊλεμετζίδης 5 (1), Σπάρταλης 6.