Ένας απ’ τους τελευταίους μεγάλους του ελληνικού θεάτρου, “έφυγε” από κοντά μας σήμερα (3/5) το πρωί. Ο Θανάσης Βέγγος έχασε τη μάχη για τη ζωή στις 7 το πρωί στην Εντατική Μονάδα του «Ερυθρού Σταυρού», μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο. Ο “καλός μας άνθρωπος”, αυτός ο μεγάλος ηθοποιός έδινε από τις 19 Δεκεμβρίου τη δική του μάχη στην Εντατική Μονάδα, αλλά η καρδιά του δεν άντεξε περισσότερο.Το βιογραφικό του μεγάλου ηθοποιού.
Γεννήθηκε στον Πειραιά, στο Νέο Φάληρο, στις 29 Μαϊου του 1927 από τον Βασίλη και την Ευδοκία Βέγγου, των οποίων ήταν και το μοναδικό παιδί. Ο πατέρας του ήταν δημόσιος υπάλληλος, εργαζόταν στην Εταιρεία Ηλεκτρισμού και ήταν ήρωας της αντίστασης. Μετά τον πόλεμο εκδιώχθηκε από τη δουλειά του, εξαιτίας των πολιτικών του φρονημάτων.
Η απόλυση του πατέρα προκάλεσε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα στην οικογένεια του Θανάση. Για πολλά χρόνια, ο μικρός Θανάσης ασχολείται με επεξεργασίες δερμάτων, και παράλληλα κάνει διάφορα μικροθελήματα στη γειτονιά του.
Ο πρώτος του μεγάλος ρόλος -μετά τις ιστορικές ταινίες που προαναφέρθηκαν- είναι στην ταινία “Οι δοσατζήδες” του 1960, με το Νίκο Σταυρίδη.
Το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού ως εξαιρετικό ταλέντο με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή, χωρίς να έχει αποφοιτήσει από δραματική σχολή. Η πρώτη του θεατρική παράσταση ήταν στην επιθεώρηση “Ομόνοια πλάτς πλούτς” δίπλα στους Νίκο Ρίζο και Γιάννη Γκιωνάκη, επίσης το 1959.
Τα επόμενα χρόνια, συνεργαζόμενος κυρίως με τον σκηνοθέτη Πάνο Γλυκοφρύδη, αναπτύσσει τον τύπο του νευρικού, αεικίνητου ανθρώπου, που τον καθιέρωσε, και αρχίζει να γίνεται δημοφιλής. Με ταινίες όπως “Ψηλά τα χέρια”, “Χίτλερ”, “Μην είδατε τον Παναή”, “Ζήτω η τρέλα”, “Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης” έγινε ιδιαίτερα αγαπητός στο Ελληνικό κοινό.
Η στενή σχέση του με τον σκηνοθέτη Ντίνο Κατσουρίδη τον οδηγεί στον θρίαμβο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το 1971 με την ταινία “Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;”. Κοινό και κριτική τον αποθεώνουν και αποσπά το βραβείο Α΄ανδρικού ρόλου.
Έναν χρόνο μετά, ο ρόλος του στην ταινία “Θανάση, πάρε το όπλο σου!” του χαρίζει ένα ακόμη βραβείο Α΄ανδρικού ρόλου.
Τη δεκαετία του ’80 αποσύρεται από το σινεμά, κάνει λίγες βιντεοταινίες και εμφανίζεται στην τηλεοπτική σειρά “Τα Βεγγαλικά”. Το 1990, πρωταγωνιστεί στη σειρά “Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης” στον ΑΝΤ-1.
Ο Παντελής Βούλγαρης φέρνει ξανά τον ηθοποιό στη μεγάλη οθόνη με το “‘Ησυχες μέρες του Αυγούστου” και το “Όλα είναι δρόμος” σε σενάριο Γιώργου Σκαμπαρδώνη.
Το 1997 ερμηνεύει τον Δικαιόπολι στους “Αχαρνής” και το 2001 στην “Ειρήνη” του Αριστοφάνη, με εξαιρετικές κριτικές που κάνουν λόγο για τον αριστοφανικό Βέγγο.
Το 2002 πρωταγωνιστεί στην τηλεοπτική σειρά “Περί Ανέμων και Υδάτων”.
Την ίδια χρονιά, ο δήμος Κορυδαλλού τίμησε τον ηθοποιό δίνοντας το όνομά του στο, 1900 θέσεων, δημοτικό αμφιθέατρο. Τον Οκτώβριο του 2008 ο δήμος Πειραιά μετονόμασε την πλατεία Ευαγγελισμού στο Νέο Φάληρο, γενέτειρα του Θανάση, σε πλατεία Θανάση Βέγγου. Ήταν μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και του Σωματείου Παραγωγών.