Έζησε “μαύρες” μέρες, ζόρια, πέρασε από… σαράντα κύματα, όμως η ΑΕΚ επέστρεψε. Η ΑΕΚ είναι εδώ, φωνάζει παρούσα και μετά από 17 χρόνια στέφεται και πάλι “βασίλισσα” στο κύπελλο Ελλάδας! Στον τελικό του θεσμού κόντρα στον Ολυμπιακό, η ΑΕΚ ήταν πιο καλή στα… σημεία και πανηγύρισε τη μεγάλη νίκη με 88-83, στέλνοντας τους οπαδούς της στα ουράνια. Και τους αντιπάλους της και πάλι στο… καναβάτσο!!! Διότι υπάρχει μία παράμετρος στην “κόντρα” των δύο σωματείων που μπορεί να μην έχει σχέση με το μπάσκετ, όμως ουδείς μπορεί να την παραβλέψει. Και δεν είναι άλλη από την ποδοσφαιρική τους κόντρα, που έχει βρει δις την τρέχουσα περίοδο την Ένωση να επικρατεί (και με ανατροπή μάλιστα) επί των ερυθρολεύκων…
Το 2018 αποδεικνύεται μία χρονιά σταθμός για την ΑΕΚ. 50 χρόνια μετά από τον άθλο της Ένωσης επί της Σλάβια Πράγας, ο Τάσος Μπουλμέτης ήρθε να θυμίσει εκείνη την επιτυχία με την ταινία του “1968” και να ανάψει ακόμη περισσότερο τη “σπίθα” στην καρδιά των ΑΕΚτζήδων. Και οι παίκτες του Ντράγκαν Σάκοτα φρόντισαν να φουντώσουν ακόμη περισσότερο αυτή τη φλόγα. Όχι παίζοντας “ανταρτοπόλεμο” στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας κόντρα στον Ολυμπιακό, αλλά βάζοντας οι ίδιοι τα δεδομένα του ματς. Αναγκάζοντας σε όλη τη διάρκεια του τελικού τους Πειραιώτες να “κυνηγούν” το σκορ και να ψάχνουν τον τρόπο για να αλλάξουν την εικόνα της αναμέτρησης.
Η ΑΕΚ ήταν το απόλυτο αφεντικό στα “Δύο Αοράκια”, σε έναν τελικό που δεν θύμιζε τίποτε σε αντίστοιχους των τελευταίων ετών. Και αυτό διότι η ατμόσφαιρα στο κλειστό του γηπέδου του Ηρακλείου που φιλοξένησε τον τελικό ήταν πραγματικά ωραία. Με οπαδούς στις εξέδρες τα μικρά παιδιά, να απολαμβάνουν το θέαμα που πρόσφεραν οι παίκτες των δύο ομάδων και δίχως αντεγκλίσεις, υβριστικά συνθήματα, καπνογόνα και φωτοβολίδς που έθεταν σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα όλων όσοι βρίσκονταν στο γήπεδο. Ο τελικός ήταν γιορτή…
Στην οποία φρόντισαν από τη μία ο Μάνι Χάρις της ΑΕΚ να προσφέρει ωραίες φάσεις (και δικαιολογημένα αναδείχθηκε MVP) και από την άλλη ο Βασίλης Σπανούλης να τα δίνει όλα στο παρκέ για να μπορέσει να κατακτήσει την κούπα η ομάδα του. Η “κιτρινόμαυρη” καρδιά, όμως ήταν εκείνη που “χτυπούσε” πιο δυνατά και η ΑΕΚ παίζοντας καλύτερα σε όλη τη διάρκεια του ματς πήρε αυτό που εμφανώς δικαιούτο. Τον τίτλο. Η Ένωση μπήκε φουριόζα στο παρκέ, έφερε το παιχνίδι στα μέτρα της, βρέθηκα να προηγείται με 28-36 στο 14′ και έστειλε το μήνυμά της. Ο Ολυμπιακός με τον Σπανούλη να είναι ο κινητήριος μοχλός, κατάφερνε να ισορροπεί την αναμέτρηση, έφερνε τους Πειραιώτες πάντα σε απόσταση βολής (47-47 στο 23′, 51-53 στο 25′, 57-60 στο 27′), όμως ήταν εμφανές ότι κάτι έλειπε για να μπορέσει ο Ολυμπιακός να περάσει μπροστά για τα καλά και να “κλειδώσει” το θετικό αποτέλεσμα. Παρότι προσπέρασε με 61-60 στο 28′, είδε την ΑΕΚ να φέρνει και πάλι το ματς στα δικά της μέτρα. Η Ένωση έβγαλε αντίδραση, έπαιξε καλές άμυνες, μπλόκαρε τα ατού του Ολυμπιακού και στο κρίσιμο σημείο του ματς, στα τελευταία δεύτερα έδειξε πιο ψύχραιμη. Η ΑΕΚ βρέθηκα μπροστά με 81-84 στο 39′, ο Στρέλνιεκς μείωσε σε 83-85, ο Γκριν αστόχησε στη συνέχεια, όπως και ο Παπαπέτρου… Η αγωνία ήταν στο κατακόρυφο, με τον Μάνι Χάρις να βάζει για τα καλά την ΑΕΚ δίπλα στο τρόπαιο στα 14 δεύτερα (82-86). Ο Στρέλνιεκς έγραψε με βολές το 83-86, αλλά ο Τζέιμς από τη γραμμή των βολών έγραψε το τελικό 83-88 για την Ένωση, που πανηγύρισε το τέταρτο κύπελλο στην ιστορία της…
ΔΕΚΑΛΕΠΤΑ: 23-26, 42-45, 63-65, 83-88
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Σφαιρόπουλος): Σπανούλης 20 (3), Μιλουτίνοφ 17, Πρίντεζης 10 (2), Παπανικολάου 4, Μάντζαρης 3 (1), ΜακΛίν 10, Παπαπέτρου 5, Στρέλνιεκς 14 (2), Ρόμπερτς, Μπόγρης, Ουίλτζερ, Τόμπσον.
ΑΕΚ (Σάκοτα): Τζέιμς 11 (1), Γκριν 6, Χάρις 17, Λαρεντζάκης 6 (2), Χάντερ 15, Πάντερ 14 (2), Ξανθόπουλος 3 (1), Σάκοτα 8, Βασιλόπουλος, Άτιτς, Μαυροειδής 4, Καββαδάς 4.
Η ΧΡΥΣΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ
.
Διαβάστε ακόμη…