Κ. Παρίσης: “Είμαι χαρούμενος και ευτυχισμένος για όσα έζησα με την εθνική ομάδα”

Το παιχνίδι στη Ρίγα κόντρα στη Λετονία στο πλαίσιο των “παραθύρων” για τα προκριματικά του Eurobasket 2022, ήταν το τελευταίο στο οποίο ο Κώστας Παρίσης βρισκόταν δίπλα στην εθνική ομάδα των ανδρών. Ο γιατρός της και επικεφαλής της υγειονομικής επιτροπής της ΕΟΚ, ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την “επίσημη αγαπημένη”, μετά από 40 χρόνια αδιάλειπτης προσφοράς. Μία διαδρομή μακρά, που ολοκληρώνεται με τον Κώστα Παρίση να τονίζει: “Είμαι χαρούμενος και ευτυχισμένος για όσα έζησα”.

“Το 1981 ξεκίνησα ως γιατρός της Εθνικής, εξελίχθηκε σε μια σχέση αγάπης. Έγινα επικεφαλής της υγειονομικής επιτροπής της Ομοσπονδίας. Πάντοτε αμισθί, πάντοτε ανιδιοτελώς… Δεν το έκανα για τα λεφτά, αγαπούσα το μπάσκετ. Το είχα υπηρετήσει επί σειρά ετών ως παίκτης, στο Ανατόλια, στον Άρη. Ήταν χαρά μου να προσφέρω κι ο ως επιστήμονας”, δήλωσε ο Κώστας Παρίσης μιλώντας στην ΕΡΤ 3 και συνέχισε: “Η στιγμή που βίωσα πιο έντονα ήταν το Ευρωμπάσκετ του 1987. Κάτι που ίσως πολλοί δεν γνωρίζουν είναι πως παραμονές της διοργάνωσης, υπήρξε μια μεγάλη κρίση στις σχέσεις παικτών -ομοσπονδίας γιατί η ΕΟΚ είχε υπογράψει συμφωνίες με χορηγούς ένδυσης και οι παίκτες ήθελαν να φοράν τα δικά τους. Τελικά το πρόβλημα λύθηκε την τελευταία στιγμή. Ο Νίκος Γκάλης ήταν το κάτι άλλο, χαιρόσουν να τον βλέπεις. Καταπληκτικός, πνευματικά και τεχνικά. Αξεπέραστος”.

Αναφέρθηκε στις συνθήκες που επικρατούν σήμερα: “Όλα είναι διαφορετικά σήμερα. Δεν θα ξεχάσω πόσο μεγάλη εντύπωση μου έκανε όταν είδα για πρώτη φορά παίκτες να φορούν τα ακριβά τους παπούτσια για ένα μόνο ματς κι έπειτα να τα παρατούν στα αποδυτήρια! Όσο θυμάμαι τα χρόνια τα δικά μας… Μας έδιναν ένα ζευγάρι Ελβιέλα κι αυτό ήταν”!

Μίλησε και για τον Γιώργο Βασιλακόπουλο: “Είναι κάτι περισσότερο από φίλος. Διαθέτει ακόμη και τώρα κοφτερό μυαλό. Δεν είναι τυχαίο που πέτυχε όσα πέτυχε στο ελληνικό μπάσκετ”.

Για το εάν του έμεινε απωθημένο το γεγονός πως η ομάδα του, το Ανατόλια είχε φτάσει πολύ κοντά σε έναν τίτλο στα μέσα της δεκαετίας του 1960 είπε: “Όχι, είχαμε μια καλή ομάδα, μια καλή παρέα όμως δεν ήμασταν τόσο έτοιμοι για πρωταθλητισμό. Μετά από λίγα χρόνια που πήγα στον Άρη με προτροπή του Πεταλίδη, τότε κατάλαβα πως είναι να κάνεις πρωταθλητισμό”.

Ο Κώστας Παρίσης τα τελευταία χρόνια μοιράζει την ζωή του μεταξύ Θεσσαλονίκης και Σκοπέλου, κάτι που δεν έμεινε εκτός συζήτησης: “Την έχω αγαπήσει την Σκόπελο. Με αγάπησε κι ο κόσμος εκεί. Λειτουργώ κι ένα ιατρείο εκεί όπου βοηθάω κόσμο όταν χρειάζεται φυσικά χωρίς αμοιβή. Περιμένω πως και πως να ανοίξει λίγο ο καιρός για να φύγω…”.