Το Καρλόβασι τερμάτισε δεύτερο στο τοπικό πρωτάθλημα της Σάμου, ωστόσο οι άνθρωποι του συλλόγου δεν είναι διατεθειμένοι να τα παρατήσουν. Ο τεχνικός της ομάδας, Μιχάλης Θάνος, μίλησε στην ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ (sepk.gr) για τη συνεργασία του με το Καρλόβασι, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και για τις προσωπικές του φιλοδοξίες.
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
Για την μέχρι τώρα πορεία του Καρλοβασίου και τους στόχους που έχουν τεθεί:
«Η ομάδα ξεκίνησε τη σεζόν με στόχο να πρωταγωνιστήσει στο φετινό πρωτάθλημα και να διεκδικήσει την άνοδο της στη Γ’ εθνική με προπονητή τον κύριο Γεωργαλά. Κάποια άτυχα αποτελέσματα εξαιτίας τραυματισμών άφησαν την ομάδα εκτός στόχων, καθώς στο σύστημα διεξαγωγής του πρωταθλήματος μεταφέρεις τα αποτελέσματα της κανονικής περιόδου ως βαθμολογία. Αυτό έκανε εξαρχής δύσκολο το εγχείρημα μας, καθώς δεν ήταν στο δικό μας χέρι η πρώτη θέση αλλά κρινόμασταν από τα αποτελέσματα των άλλων.
Η Ικαρία που τερμάτισε πρώτη είναι μία καλή ομάδα. Όσον αφορά την ομάδα του Καρλοβασίου αξίζει να αναφέρουμε ότι είναι ένας πολύ οργανωμένος σύλλογος που πληρεί όλες τις συνθήκες για κάθε προπονητή ή παίκτη. Ο πρόεδρος, κύριος Βαγγέλης Μαούνης έχει δημιουργήσει μία μικρή μπασκετική Ιθάκη».
Για το μέλλον του σε προσωπικό επίπεδο:
«Γενικά αισθάνομαι έτοιμος να μπω σε ένα προπονητικό πρόγραμμα ομάδας Α1 ή Α2. Δεν είναι αυτοσκοπός μου να είμαι πρώτος προπονητής και θα μπορούσα κάλλιστα να είμαι μέρος ενός προπονητικού επιτελείου σε υψηλή κατηγορία. Φυσικά αυτή μου η πρόθεση δεν σημαίνει ότι δεν είμαι ανοικτός σε οποιαδήποτε πρόταση συνεργασίας είτε αυτό αφορά άλλη κατηγορία, είτε την προοπτική να εργαστώ ακόμα και εκτός Ελλάδας».
Για τους Έλληνες προπονητές που διαπρέπουν στο εξωτερικό:
«Πλέον έχουμε πολλούς και καλούς πρεσβευτές στο εξωτερικό. Οι Έλληνες προπονητές που εργάστηκαν εκτός συνόρων έχουν πετύχει και έχουν δημιουργήσει ένα πρόσφορο έδαφος σε όλο το κόσμο για τον Έλληνα προπονητή. Αυτές οι επιτυχίες δίνουν την ευκαιρία σε πολλά παιδιά να αναζητήσουν και να εργαστούν στο εξωτερικό. Αποδεικνύεται αυτό που λέγαμε χρόνια ότι δηλαδή ο Έλληνας προπονητής έχει αξία.
Χρειάστηκαν οι επιτυχίες από το εξωτερικό για να το καταλάβει και ο πλέον αδαείς. Όπως διάβασα κάπου ο Έλληνας προπονητής δεν ανήκει στην ελίτ της Ευρώπης αλλά είναι η ελίτ της Ευρώπης. Γενικά χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους αυτούς που βγήκαν στο εξωτερικό και μας διαφήμισαν με τον καλύτερο τρόπο».