Η τριμελής επιτροπή του τοπικού γραφείου του ΣΕΠΚ στην Κρήτη όπως προέκυψε από τις αρχαιρεσίες που έλαβαν χώρα στις 6/10/2012 συγκροτήθηκε σε σώμα. Χρέη προέδρου ανέλαβε ο Γιώργος Μακράκης, ενώ μέλη ανέλαβαν οι Αλέξης Χριστοδούλου και Γιάννης Λαδουκάκης. Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της επιτροπής του τοπικού γραφείου της Κρήτης μίλησε στην ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ για την εκλογή του, αλλά και τους στόχους που θέτει για το μέλλον.
Αναλυτικά:
Για την εκλογή του ως πρόεδρος της επιτροπής του τοπικού γραφείου του ΣΕΠΚ στη Κρήτη:
“Στις δύο προηγούμενες εκλογές είχα εκλεγεί στη πρώτη διαδικασία. Η απόφαση μου να θέσω υποψηφιότητα είχε να κάνει με τη διάθεση που έχω την επιθυμία μου να μπω μπροστά για να προσπαθήσουμε πιο οργανωμένα με τα παιδιά που εκλέχθηκαν αλλά και τους υπόλοιπους προπονητές να προασπίσουμε το επάγγελμα του προπονητή και να συνεισφέρουμε με την προσπάθεια μας στην ανάπτυξη του μπάσκετ. Υπάρχουν αρκετά θέματα που πρέπει να συζητηθούν με τους υπόλοιπους προπονητές είτε είναι συνδικαλιστικά είτε ηθικές φύσεως. Το βασικό για εμένα είναι να βοηθήσουμε τους προπονητές στην επιμόρφωση τους γιατί αυτοί με τη δουλειά τους θα βοηθήσουν καλύτερα στην ανάπτυξη του μπάσκετ”.
Για το όραμα που έχει και τους στόχους που θέτει:
“Είναι λυπηρό να υπάρχουν παιδιά που ασχολούνται ώρες με το μπάσκετ, αγαπούν το άθλημα αλλά δεν έχουν κάρτα προπονητή. Θέλουμε και πρέπει να πιέσουμε προκειμένου να γίνουν άμεσα σχολές και να λυθεί ένα σημαντικότατο πρόβλημα που αφορά όλους μας.
Από εκεί και πέρα αυτό που προέχει για εμάς είναι να μαζέψουμε όλα τα παιδιά που ασχολούνται με την προπονητική στο νησί είτε είναι μέλη είτε μη μέλη του ΣΕΠΚ. Τους θέλουμε όλους στη πρώτη συνάντηση που θα κάνουμε στα τέλη Νοέμβρη για να συζητήσουμε θέματα που απασχολούν το κλάδο. Ένα από τα πρώτα που πρέπει να οργανώσουμε είναι οι συζητήσεις μεταξύ των προπονητών σε τεχνικό επίπεδο και η οργάνωση τεχνικών συζητήσεων με όποιον προπονητή θέλει να παρουσιάζει κάποιο θέμα.
Στόχος μου είναι αυτές οι συγκεντρώσεις για ανταλλαγή απόψεων να γίνονται σε διαφορετική πόλη κάθε φορά. Είμαι σίγουρος ότι μέσα από αυτές τις συναντήσεις ο καθένας θα μπορεί να κερδίσει κάτι από την γνώση ή τον προβληματισμού του άλλου και θα ανέβει το επίπεδο.
Ένας τρίτος τομέας που αφορά όλους μας είναι το κομμάτι των υποδομών. Πρέπει να δούμε πως μπορούμε να βοηθήσουμε γενικότερα αυτόν το χώρο. Θα επιδιώξουμε να κάνουμε συναντήσεις με σωματεία και να γίνουν κάποιες ημερίδες με συμμετοχή ομάδων για να βοηθήσουμε τους προπονητές και τους παράγοντες μέσα από τη κουβέντα να αποκτήσουν περισσότερη γνώση. Ο προπονητής είναι ένας και τα στοιχεία που πρέπει να έχει είναι ίδια σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις κατηγορίες, όμως στις μικρές ηλικίες υπάρχει κάτι ακόμα που χρειάζεται κι αυτό είναι ότι πρέπει να είναι δάσκαλος.
Ο τέταρτος άξονας που θα κινηθούμε είναι η συνεργασία που θέλουμε να έχουμε με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς του μπάσκετ (σωματεία, διαιτητές, κριτές, ΕΚΑΣΚ). Θέλουμε από κοινού να γίνουν κάποιες ενέργειες που θα βοηθήσουν το άθλημα. Εγώ όντας παράλληλα και περιφερειακός προπονητής της ΕΚΑΣΚ έχω καταλάβει ότι μέσα από τη συνεργασία με την Ένωση μπορούμε να ξεκινήσουμε μία χαρτογράφηση όλων των παιδιών που ασχολούνται με το μπάσκετ. Αυτό θα γίνει με στόχο να έρθουν όσα περισσότερα παιδιά γίνεται στο άθλημα και να παραμείνουν στο μπάσκετ αργότερα από οποιοδήποτε πόστο.
Γενικότερα ως τοπικός σύνδεσμος θέλουμε δίπλα στη τριμελή επιτροπή να υπάρξουν και να βοηθήσουν όλοι οι προπονητές γιατί δεν γίνεται να τα κάνουν όλα τρία άτομα. Θέλουμε να δημιουργηθεί μία ομάδα προπονητών που θα δουλεύει με όραμα για να υλοποιηθούν οι στόχοι μας.
Τα προηγούμενα χρόνια έχει γίνει μία σημαντική προσπάθεια για να πάρει ο προπονητής τη θέση που του αξίζει ως επαγγελματίας. Στην Ελλάδα δυστυχώς υπάρχει ερασιτεχνισμός με επαγγελματικές απολαβές και υπάρχουν και επαγγελματικές υποχρεώσεις με ερασιτεχνικές απολαβές. Μέσα σε αυτό το ερμαφρόδιτο σύστημα όπου ο οποιοσδήποτε έχει άποψη για το επάγγελμα του κόουτς είναι δύσκολο να επιβιώσει ο προπονητής αλλά δεν πρέπει να το βάζει κάτω με μεράκι και αγάπη μπορεί να σταθεί και τελικά να αντέξει”.