Η επικράτηση επί του Βελγίου (85-68) έφερε πολλά χαμόγελα στους 18000 φίλους της εθνικής που βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ και το ζεστό χειροκρότημά τους αποτελεί το καλύτερο κατευόδιο ενόψει Ευρώμπάσκετ, όμως… Υπάρχει κι αυτό το όμως. Διότι η Εθνική μας λίγο πριν την έναρξη του Ευρώμπάσκετ και στο παιχνίδι των προκριματικών του Παγκοσμίου κυπέλλου, έδειξε τρανταχτές αδυναμίες, οι οποίες αν δεν καλυφθούν άμεσα, τότε ο κίνδυνος στραβοπατημάτων είναι ορατός. Σίγουρα οι δεδομένες απουσίες βασικών παικτών (Σλούκας, Παπαπέτρου, Παπαγιάννης, Κώστας Αντετοκούνμπο) αποτελούν “άλλοθι” της εικόνας, όμως δεν μπορούν να δικαιολογησουν το γεγονός πως από την ομάδα λείπει το σουτ από μακριά. Κι όταν δεν έχει τρίποντο, τότε αρχίζουν τα… ζόρια για τον Γιάννη, που θα βλέπει τους αντιπάλους του να κλείνουν στο ζωγραφιστό και να μην του επιτρέπουν τις επελάσεις του. Κάτι που είδαμε να συμβαίνει συχνά κόντρα στο Βέλγιο (με την ελληνική ομάδα να τελειώνει το ματς με 8/23 τρίποντα και μόλις 34,8%), το οποίο πάντως αποδείχθηκε εύκολη… λεία για την ελληνική ομάδα. Αλλά κόντρα σε άλλους αντιπάλους, αυτό το πρόβλημα δίχως αμφιβολία θ’ αποτελεί ισχυρό πονοκέφαλο για το προπονητικό επιτελείο, όπως και οι χαμένες ελεύθερες βολές (13/27, 48,1%).
Η Εθνική μας βέβαια μπηκε αποφασισμένη να “καθαρίσει” από νωρίς το ματς, με τον Γιάννη να δίνει το ρυθμό και τους συμπαίκτες του να… σιγοντάρουν. Το ταμπλό έγραψε γρήγορα διψήφιες διαφορές (12-4, 22-8), επιτρέποντας στον Δημήτρη Ιτούδη να προχωρήσει στις δοκιμές που είχε κατά νου….
Οι Βέλγοι ήταν εμφανές ότι είχαν εστιάσει στο πως να περιορίσουν τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, παίζοντας αρκετά δυναμικά. Ο πλουραλισμός στον επιθετικό τομέα από ελληνικής πλευράς, καθώς και κάμποσες καλές αμυντικές λειτουργίες, έστειλαν το δείκτη στο +21 (40-19) κι έδειξαν από νωρίς το νικητή του ματς.
Όμως ήταν φανερό πως δεν λειτουργούσαν όλα τέλεια για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Το σχήμα με τους Καλαϊτζάκη, Μποχωρίδη, Λαρεντζάκη, Αγραβάνη και Γιάννη Αντετοκούνμπο δεν “τράβαγε“ επιθετικά, αναγκάζοντας τον ομοσπονδιακό προπονητή να καλέσει τάιμ άουτ και να προχωρήσει και σε αλλαγές προσώπων για ν’ αλλάξει κι η εικόνα. Οι Βέλγοι είχαν εκμεταλλευτεί στο έπακρο αυτή την επιθετική δυστοκία κι είχαν “ροκανίσει” κάπως τη διαφορά (40-26). Ντόρσεϊ και Καλάθης φρόντισαν να επαναφέρουν την… τάξη (49-29), αλλά και πάλι φάνηκε το πρόβλημα που έχει η Εθνική μας όταν δεν έχει πόντους από το τρίποντο.
Από τη στιγμή που η ελληνική ομάδα δεν μπορούσε ν’ απειλήσει από μακριά, οι Βέλγοι έκλειναν στο “ζωγραφιστό” κι έτσι δεν επέτρεπαν στον Γιάννη να κινείται με άνεση. Η διαφορά έπεσε στους 13 πόντους (53-40, 26′) και μόνο οι καλές άμυνες που έβγαζε η ελληνική ομάδα, της επέτρεπαν να διατηρεί σαφές προβάδισμα. Όταν το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα τα πήγαινε καλά στα αμυντικά του καθήκοντα και στον τομέα των ριμπάουντ, είχε τον πλήρη έλεγχο (62-44), όμως παρουσίαζε μεγάλα “νεκρά” σημεία επιθετικά κι αυτό μπορεί να μην το πλήρωσε κόντρα στο Βέλγιο, όμως με πιο δυνατούς αντιπάλους, θα είναι ένα σοβαρό ζήτημα…
Στο ξεκίνημα της τελευταίας περιόδου το ματς κινδύνεψε να τιναχτεί στον αέρα από το πολύ σκληρό φάουλ του Τούμπα στον Αγραβάνη, που οδήγησε τους διαιτητές στο instant replay προκειμένου ν’ αποφασίσουν την αποβολή του Βέλγου παίκτη και να ηρεμήσουν τα πνεύματα… Κι όταν όλα επανήλθαν στο φυσιολογικό τους τέμπο, η ελληνική ομάδα συνέχισε να ψάχνει τους παίκτες που θα ξεκλείδωναν το τρίποντο! Οι Ντόρσεϊ και Μποχωρίδης βρήκαν στόχο έξω από τα 6.75, αλλά και πάλι αυτό φάνηκε να είναι παροδικό, με τους διεθνείς να συνεχίζουν να είναι απελπιστικά άστοχοι. Η άμυνα τους πάντως ήταν εκείνη που τους έδινε λύσεις, τους επέτρεπε να συντηρούν διάφορες ασφαλείας (68-47,76-51) και τους έδωσε και τη νίκη (…)
Διαιτητές: Τσιουλίν (Ρουμανία), Γκεντβίλας (Λιθουανία), Ατάρντ (Ιταλία)
Δεκάλεπτα: 30-15, 49-33, 64-44, 85-68
Ελλάδα (Ιτούδης): Αγραβάνης 6, Μποχωρίδης 3 (1), Κασελάκης, Κουζέλογλου, Λούντζης, Αντετοκούνμπο Γ. 26 (1), Αντετοκούνμπο Θ. 7 (1), Καλάθης 12 (1), Ντόρσεϊ 22 (3), Καλαϊτζάκης, Λαρεντζάκης, Παπανικολάου 9 (1)
# Γιάννης και Θανάσης έδειξαν για μια ακόμη φορά πως δεν φορούν απλά το εθνόσημο για το… θεαθήναι, αλλά διότι λατρεύουν αυτό που κάνουν. Και μια ενέργειά τους ήταν αρκετή για να το επιβεβαιώσει: έψαλλαν τον Εθνικό μας ύμνο κατά την παρουσίαση των ομάδων, εν αντιθέσει με κάποιους συμπαίκτες τους που δεν μπήκαν στον… κόπο! Δεν τους κατηγορούμε εκείνους που δεν έψαλλαν τον ύμνο, αλλά καλό θα είναι να δίνουν το παράδειγμα…
# Εν μέσω αποθέωσης πατήσετε πόδι του στο παρκέ του ΟΑΚΑ ο BigSofo! Η φιγούρα του πρώην διεθνή άσου εμφανίστηκε στις οθόνες στην κορυφή του γηπέδου κι έγινε χαμός από τους φίλους της εθνικής μας, που έδειξαν έτσι ότι δεν έχουν ξεχάσει την προσφορά του Σοφοκλή Σχορτσιανίτη με τη φανέλα με το εθνόσημο…