Η ήττα από τη Βραζιλία έβαλε… φωτιά στα πόδια των Ελλήνων, που γνώριζαν ότι το ματς με τη Νέα Ζηλανδία ήταν τελικός. Ήρθαν και τα σχόλια των Βραζιλιάνων, αλλά και η… υπερασπιστική γραμμή του Ρικ Πιτίνο ως κερασάκι στην τούρτα “Δείξε το παιχνίδι σου απέναντι στη Νέα Ζηλανδία, φίλε!”, έγραψε ο Πιτίνο, προτρέποντας τον Greak Freak να δείξει στο παρκέ τις ικανότητές του. Κι ο Γιάννης το έπραξε… Έπαιξε όπως έπρεπε, οδηγώντας την ελληνική ομάδα στη νίκη με 103-97 και στους 16 του παγκοσμίου κυπέλλου. Εκεί όπου πλέον καλείται ν’ αντιμετωπίσει τις ΗΠΑ και την Τσεχία, προσβλέποντας στο καλύτερο δυνατό. Το οποίο όμως για να επιτευχθεί, θα πρέπει στα δύο επόμενα ματς η εθνική μας να παρουσιαστεί ακόμη καλύτερη, απ’ ότι παρουσιάστηκε κόντρα στη Νέα Ζηλανδία. Διότι μπορεί να πανηγύρισε τη νίκη, όμως είχε πολλές και τρανταχτές αδυναμίες και δεν έπεισε και πάλι…
Δεν μπόρεσε να περιορίσει σε ατομικό επίπεδο βασικά “όπλα” της Νέας Ζηλανδίας, όπως ο Κόρεϊ Γουέμπστερ που έκανε πάρτι κόντρα στην ελληνική άμυνα. Αλλά και δεν κατάφερε να ανακόψει τις δημιουργίες της Νέας Ζηλανδίας, που της επέτρεπαν να “βομβαρδίζει” από τα 6.75 και με αυτόν τον τρόπο να παραμένει πάντα μέσα στο παιχνίδι. Ως το τέλος… Ως το τελευταίο δευτερόλεπτο!
Το οποίο ήταν συγκλονιστικό, με τους Έλληνες παίκτες να πέφτουν και στην παγίδα των αντιπάλων τους, που “κυνήγησαν” τον… τσαμπουκά, ευελπιστώντας σε κάποιο δώρο. Ευτυχώς, βέβαια για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, που οι διαιτητές μοίρασαν στη μέση το… καρπούζι κι έτσι δεν βρέθηκε η ελληνική ομάδα στα σκοινιά. Αλλά δίχως άλλο θα πρέπει να ανεβάσει κατακόρυφα την απόδοσή της, να βρει περισσότερες λύσεις και να ανακατέψει αρκετά την τράπουλα για να μπορεί να έχει μέλλον στη διοργάνωση.
Η εικόνα του παιχνιδιού από την αρχή ως το τέλος ήταν σχεδόν η ίδια. Με την ελληνική ομάδα να έχει το πάνω χέρι, αλλά και τη Νέα Ζηλανδία να έχει απαντήσεις… Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ήταν ουσιαστικός (26 π., 10 ρ., 6 ασ.) , ο Παπαπέτρου έδωσε πολλές και πολύτιμες βοήθειες (16π. που αποτελεί και ατομικό ρεκόρ με τη φανέλα της εθνικής ομάδας), ενώ σημαντική ήταν η συνεισφορά των Πρίντεζη και Λαρεντζάκη, που σε καθοριστικά σημεία “μίλησαν”. Όπως επίσης κι οι Καλάθης και Σλούκας, που έδωσαν κι εκείνοι σημαντικές λύσεις στον επιθετικό τομέα της ομάδας. Στον αμυντικό το πρόβλημα ήταν εμφανέστατο κι αυτό φάνηκε από το πρώτο ως το τελευταίο δευτερόλεπτο…
Στο ξεκίνημα το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα βρέθηκε σε ρόλο οδηγού, χάρη στο γρήγορο παιχνίδι με τον Γιάννη να “χτυπά” την άμυνα των Νεοζηλανδών, που όμως ισορρόπησαν το παιχνίδι. Η επιλογή τους να κλείσουν την άμυνά τους στο “ζωγραφιστό” και ν’ αφήσουν το περιφερειακό σουτ στους Έλληνες παίκτες φάνηκε να πιάνει τόπο. Η αλλαγή σκηνικού (11-14 στο 6′), είχε όμως αντίδραση από τον ελληνικό πάγκο. Η είσοδος του Σλούκα αρχικά (και εν συνεχεία των Μπουρούση, Λαρεντζάκη και Θανάση Αντετοκούνμπο), έδωσαν επίπλέον δυναμική στην πίεση της ελληνικής ομάδας, που επέτρεψε στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα να τρέξει στο ανοικτό γήπεδο. Το 11-14 έγινε 25-17 και στο ξεκίνημα της δεύτερης περιόδου έφτασε και στο +12 (33-21). Οι Νεοζηλανδοί, όμως είχαν τις απαντήσεις. Και με όπλο τα τρίποντά τους, “ροκάνισαν” τη διαφορά (37-31), δείχνοντας ότι θα είναι “σκληρό καρύδι”.
Η Ελλάδα ωστόσο έδειξε ότι είχε μάθει το… μάθημά της από το παιχνίδι με τη Βραζιλία και ήταν πιο προσεκτική. Ο Greak Freak έβλεπε ότι όποτε έπαιρνε τη μπάλα, είχε ν’ αντιμετωπίσει δύο ή και τρεις παίκτες και φρόντιζε να μοιράζει τη μπάλα… Με τους Λαρεντζάκη και Πρίντεζη να “τιμωρούν” την αντίπαλη άμυνα (42-31). Διαφορά, πάντως που δεν κατάφερνε να διατηρήσει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, καθώς πότε η χαλαρότητα που έδειχνε στα αμυντικά της καθήκοντα και πότε η εκπληκτική δεινότητα του Κόρεϊ Γουέμπστερ (21 πόντους στο πρώτο 20λεπτο, με 5/7 τρίποντα!), επέτρεπαν στη Νέα Ζηλανδία να παραμένει απειλητική (51-44).
Κι αυτός ο επιθετικός οίστρος του Γουέμπστερ ήταν που… χαλούσε την εικόνα της ελληνικής ομάδας, αλλά και δεν την άφηνε να διευρύνει τη διαφορά της. Κάθε φορά που κατάφερναν οι Έλληνες παίκτες να πατήσουν το γκάζι και να “χτίσουν” κάποια διαφορά (59-48, 64-51), οι Νεοζηλανδοί έβρισκαν τον τρόπο να επιστρέφουν (70-66) και να κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον για την έκβαση του ματς. Τρία συνεχόμενα τρίποντα (από Παπαπέτρου και Πρίντεζη) στο ξεκίνημα της τελευταίας περιόδου, έφεραν την Ελλάδα στο +12 (80-68) και τόνωσαν την ψυχολογία των διεθνών, που πλέον έβλεπαν το… νερό να μπαίνει στο αυλάκι. Και πάλι όμως οι αντίπαλοί τους, είχαν απαντήσεις. Στην άμυνα με τις ζώνες που επέλεξε να παίξει και στην επίθεση με τον επί μονίμου βάσεως απειλητικό Κόρεϊ Γουέμπστερ, αλλά και τη συνδρομή του Φοτού…
Η Ελλάδα ωστόσο άντεξε σ’ αυτή την πίεση. Ο Καλάθης έδωσε μ’ ένα μεγάλο τρίποντο την… αποφόρτιση που χρειαζόταν η ελληνική ομάδα (94-84) κι από εκεί κι έπειτα το μόνο που έμενε ήταν να παίξει μυαλωμένα΄. Κάτι που έπραξε, κρατώντας τη νίκη (103-97) και μαζί το εισιτήριο για την επόμενη φάση, εκεί όπου την περιμένουν το προσεχές Σάββατο οι ΗΠΑ και την προσεχή Δευτέρα η Τσεχία…