Η ελληνική παροικία στην Γκνίνια της Πολωνίας μετά την απόφαση του Τζώρτζη Δικαιουλάκου να μετακομίσει στην Τουρκία και την Φενέρμπαχτσε έχασε ένα μέλος της αλλά όχι για πολύ…. Η Νάταλι Πλούμπη θα είναι φέτος το ελληνικό στοιχείο της Λότος Γκνίνια που έχει εξασφαλίζει wild card και θα συμμετάσχει στην Ευρωλίγκα. Στα τριάντα της, η πρώην παίκτρια του ΔΑΣΑΛ αποφάσισε να κάνει το μεγάλο άλμα, δοκιμάζοντας τις δυνάμεις της εκτός συνόρων. Σε μια χώρα με την οποία όμως, έχει στενούς δεσμούς μια που η μητέρα της, Αλίτσια είναι Πολωνέζα. Πανευτυχής μίλησε στο www.infobasket.gr για την μεταγραφή της, την πολύ μεγάλη πρόκληση που λέγεται «Ευρωλίγκα», το ρόλο που έπαιξε ο Τζώρτζης Δικαιουλάκος στην απόφασή της να πει «αντίο» στην δική μας Α1 αλλά και τους λόγους που την στέλνουν μακριά από την πατρίδα.
-Νάταλι, μετά από μια άξια αναφοράς πορεία στην Ελλάδα, νομίζω ότι πρέπει να είσαι πολύ χαρούμενη γιατί πλέον, θα αγωνιστείς στο εξωτερικό και δη, σε ομάδα που έχει wild card για την Ευρωλίγκα. Η φετινή μεταγραφή σου αποτελεί για σένα επιβράβευση της δουλειάς που κάνεις τόσα χρόνια στα γήπεδα ή θεωρείς τον εαυτό σου και πολύ τυχερό;
«Ναι είμαι πολύ χαρούμενη που θα αγωνιστώ σε μια τόσο ιστορική ομάδα στο ευρωπαϊκό μπασκετικο στερέωμα και πόσο μάλλον, που θα μου δοθεί η ευκαιρία να αγωνιστώ στη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή γιορτή του γυναικείου μπάσκετ, την Ευρωλίγκα. Μετά από πολλά χρόνια σκληρής δουλειάς και πολλών κιλών ιδρώτα ήρθε επιτέλους η επιβράβευση. Σίγουρα είμαι όμως και τυχερή που θα ζήσω όλα αυτά»
-Πηγαίνεις στην ομάδα όπου μέχρι πρότινος ήταν προπονητής της ο Τζώρτζης Δικαιουλάκος. Αλήθεια, τι σου είπε για τον πολωνικό σύλλογο και κατά πόσο εσύ η ίδια, τον συμβουλεύτηκες για να πάρει την απόφασή σου να «ξενιτευτείς»;
«Και βέβαια συμβουλεύτηκα τον κ. Δικαιουλακο. Άλλωστε από την στιγμή που πήγε στην Λοτος ήμασταν σε συνεχή επαφή. Εκείνος μου πρότεινε να έρθω σε συμφωνία με την Λοτος, εκείνος με διαβεβαίωσε για τις τεράστιες διαφορές που θα συναντήσω σε σχέση με την Ελλάδα, αρχής γενομένης με την αγάπη που δείχνει ο κόσμος για το μπάσκετ γεμίζοντας όλα τα γήπεδα. .Υπάρχει τηλεοπτική κάλυψη στο γυναικείο και πάνω απ’όλα, αυτοί που ασχολούνται με το γυναικείο το μονό που τους νοιάζει είναι το καλό του αθλήματος. Όσο για το σύλλογο είναι όλα οργανωμένα, κάτι που ήδη έχω νιώσει, υπάρχει fanclub και όλοι στην πόλη ζουν στους ρυθμούς της ομάδας όποτε όπως καταλαβαίνετε, δε δυσκολεύτηκα καθόλου να πάρω την απόφαση να ξενιτευτώ. Μη ξεχνάμε ότι την Πολωνία την γνωρίζω, όπως επίσης και την νοοτροπία του λαού αλλά και την γλωσσά λόγω μαμάς κάτι που θα με βοηθήσει να προσαρμοστώ πιο γρήγορα».
-Πλέον, και το γυναικείο μπάσκετ κάνει εξαγωγή προπονητών και παικτριών. Θεωρείς ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να κρατήσει ότι καλύτερο διαθέτει από έμψυχο υλικό εντός των συνόρων τους καθώς δεν υπάρχει υποδομή, αξιοπιστία, εγκαταστάσεις, επαγγελματισμός στους ελληνικούς συλλόγους, πλην ορισμένων εξαιρέσεων ασφαλώς;
«Ναι συμφωνώ απολύτως με τα παραπάνω αλλά θέλω να προσθέσω και την κακή νοοτροπία των παραγόντων που ασχολούνται στην χώρα μας με το γυναικείο μπάσκετ».
-Τι συμβουλή θα ήθελες να δώσεις σε ένα κορίτσι που τώρα ξεκινάει τα βήματα του στο επαγγελματικό γυναικείο μπάσκετ; Αλήθεια είναι το ελληνικό μπάσκετ επαγγελματικό ή κάνετε και άλλες δουλειές για να ζήσετε σε αντίθεση με τους άνδρες συναδέλφους σας;
«Το γυναικείο μπάσκετ δεν είναι επαγγελματικό και φίλαυτο πολλές κοπέλες αναγκάζονται να κάνουν κι άλλες δουλείες, για να ζήσουν. Με αφορμή αυτό θα ήθελα να πω ότι σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες το γυναικείο μπάσκετ είναι επαγγελματικό που σημαίνει ότι οι ομάδες είναι υποχρεωμένες να πληρώνουν την εφορία κάθε παίκτριας και να κολλάνε ένσημα, αλλά και πολλά αλλά. Αμέσως γίνεται κατανοητό πως μια αθλήτρια στο εξωτερικό το μονό που θα πρέπει να την απασχολεί είναι το μπάσκετ, όχι όπως εδώ που παρακαλάμε για τα λεφτά μας και ερχόμαστε σε αντιπαραθέσεις με τους παράγοντες. Τώρα όσο για την συμβουλή που θα έδινα σε ένα κορίτσι είναι πως εάν αγαπάει πολύ αυτό που κάνει, θα πρέπει να δουλέψει και να ψάξει να βρει την τύχη της εκτός συνόρων»
-Η συμμετοχή σου στο ρόστερ της Γκντίνια αποτελεί πρόκληση για σένα;
«Πρόκληση;;;; Αναμφισβήτητα! Η Λοτος Γκντινια είναι μια μεγάλη δύναμη του ευρωπαϊκού γυναικείου μπάσκετ και αυτό με γεμίζει ευθύνες. Ξέρω ότι είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα στην καριέρα μου και σίγουρα θα δουλέψω σκληρά για να ανταπεξέλθω στις οποίες δυσκολίες βρεθούν μπροστά μου».
-Θα σου λείψει κάτι από την Ελλάδα; Από τα ελληνικά γήπεδα πιστεύεις τώρα που θα πας στην Πολωνία;
«Από τα ελληνικά γήπεδα το μόνο που θα μου λείψει είναι κάποιες συναθλήτριες με τις οποίες έχω και φιλικές σχέσεις. Από την Ελλάδα θα μου λείψει ο ήλιος! Μπορεί να ακούγεται κλισέ αλλά όπως με ενημέρωσαν από την ομάδα θα πρέπει να προετοιμαστώ για -20 βαθμούς κελσίου όποτε καταλαβαίνετε»!!!
– Ποιο είναι το πιο τρελό μπασκετικό όνειρο της Νάταλι και πόσο κοντά ή απέχει ακόμη από την υλοποίησή του;
«Η Νάταλι δεν πετάει στα σύννεφα αλλά πατάει γερά τα πόδια της στη γη. Όνειρα κάνω, αλλά όχι τρελά… Ένα από τα μεγαλύτερα μου όνειρα πραγματοποιήθηκε με την μεταγραφή μου στην Λοτος Γκντίνια που θα μου δώσει το δικαίωμα να παίξω στην Ευρωλίγκα. Τα όνειρα όμως δεν έχουν τελειωμό, χωρίς αυτά δε ζούμε!! Θα ήθελα τέλος, να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον μάνατζερ μου, τον Γιώργο Ζαμπέλη για την βοήθεια του».