Είναι ο αρχηγός της ομάδας τα τελευταία έξι χρόνια και του αρέσει. Δυναμική προσωπικότητα με ηγετικές… τάσεις που γίνονται ξεκάθαρες μόλις τον γνωρίσεις.

Γέννημα θρέμμα του Ανατόλια ο Κωνσταντίνος Βεργίνης πριν 12 χρόνια πήγε στο κολλέγιο και δεν έφυγε ποτέ… Ούτε μάλιστα το σκέφτεται αφού είναι μέλος του συλλόγου των αποφοίτων του Ανατόλια και όπως αποκλειστικά μας πληροφόρησε, προσεχές μέλος και του Δ.Σ. Μάλιστα, ακόμη και όταν θα σταματήσει το μπάσκετ, κάτι που ελπίζει ν’ αργήσει, θα ήθελε να παραμείνει
δίπλα της σε κάποιο διοικητικό πόστο. Άλλωστε όπως το μπάσκετ έτσι και η διοίκηση… επιχειρήσεων ή ομάδων είναι οικογενειακό χαρακτηριστικό και κυλάει στο αίμα του…

Διπλωματικός, πάντα με διάθεση να μιλήσει για την αγαπημένη του ομάδα αλλά και μεγάλο…πειραχτήρι μέσα σ’ αυτήν αφού όπως λέει είναι σημαντικό να περνάς καλά σ’ ότι κι αν κάνεις!

Οι Θεσσαλονικείς αν και νεοφώτιστοι άφησαν ήδη το στίγμα τους στη Β΄ Εθνική και ελπίζουν το ίδιο θετική να είναι και η συνέχεια.

Ο 30χρονος καλαθοσφαιριστής σε μια εορταστική αποκαλυπτική συνέντευξη μας μιλάει για το Ανατόλια, τις φιλοδοξίες του εντός και εκτός γραμμών αλλά και τον αγαπημένο του αδερφό Δημήτρη Βεργίνη που δίνει τη δική του προσπάθεια στην ομάδα του Άρη…

Μια μικρή αποτίμηση των πρώτων δέκα αγωνιστικών: «Δεν ξεκινήσαμε τόσο καλά όσο θα θέλαμε γιατί σταθήκαμε αρκετά άτυχοι
και χάσαμε κάποια παιχνίδια στη παράταση ή στις λεπτομέρειες και αυτό μας άφησε κάπως πίσω. Όμως δεν τα παρατήσαμε και με πολύ δουλειά και λίγη τύχη κάναμε ένα σερί επιτυχιών που μας έφερε ψηλά και ελπίζουμε να το συνεχίσουμε και στον υπόλοιπο γύρο».

– Όσο για τη συνέχεια;

«Έχουμε δύο παιχνίδια, με Μαρούσι και Μεταμόρφωση Βόλου που είναι πιστεύω βατά ώστε να φύγουμε και από κει με νίκη. Σίγουρα η διακοπή δεν είναι ότι καλύτερο γιατί είχαμε βρει ρυθμό αλλά πιστεύω αυτό δεν θα μας επηρεάσει ιδιαίτερα. Πέρα από το ρεπό των Χριστουγέννων, δουλέψαμε πολύ μέσα στις εβδομάδες των εορτών με πολλά φιλικά και είμαστε σε εγρήγορση».

– Αν και νεοφώτιστοι είστε στη πρώτη τετράδα μόλις έναν βαθμό από τη κορυφή. Ήταν μέσα στο πρόγραμμα σας ή απλώς προέκυψε μέσα στη χρονιά;

«Σύμφωνα με το ρόστερ που έχουμε και τη προετοιμασία του καλοκαιριού το περιμέναμε. Παλιοί και νέοι έχουμε καλή χημεία, δουλέψαμε σκληρά και ξέραμε ότι όλα αυτά θα έβγαιναν κάποια στιγμή στο γήπεδο όπως και έγινε, δίνοντας μας τα καλά αποτελέσματα».

– Ποια είναι η άποψη σου για τη κατηγορία;

«Είναι πολύ ανταγωνιστική. Η κορυφή με τη βάση απέχει μόλις 2-3 νίκες. Όλοι μπορούν να κερδίσουν όλους. Δεν υπάρχει εύκολο παιχνίδι. Ακόμη και μια ομάδα από το τέλος της βαθμολογίας μπορεί να κάνει ζημιά στον πρωτοπόρο, ιδίως στην έδρα του. Πιστεύω ότι ακόμα και στο τέλος του πρώτου γύρου δεν θα έχει ξεκαθαρίσει τίποτα λόγω ότι θα είναι ακόμη πολύ νωρίς».

– Πόσο βοήθησε στο επίπεδο του πρωταθλήματος η δημιουργία τω δύο ομίλων;

«Το έχει κάνει ακόμη πιο συναρπαστικό αν και η δημιουργία των δύο ομίλων βοήθησε περισσότερο τις ομάδες σε οικονομικό επίπεδο».

– Πόσο βοηθάει εσάς τους αθλητές να μην έχετε… οικονομικές ανησυχίες;

«Πάρα πολύ. Το Ανατόλια με πρόεδρο τον Γιάννη Ρετζεμπέρη προσφέρει ότι καλύτερο υπάρχει σε παροχές στο γήπεδο, είναι οικονομικά συνεπής και βρίσκονται πάντα δίπλα σου σε αγωνιστικό αλλά και εξωαγωνιστικό επίπεδο. Σε μερικά σημεία τα πράγματα είναι καλύτερα απ’ ότι σε ομάδες υψηλότερων κατηγοριών».

– Λόγω της ενασχόλησης σου με το μπάσκετ τόσα χρόνια έχεις σκεφτεί κάποια λύση για τα προβλήματα που ταλαιπωρούν το μπάσκετ;

«Καταρχήν θα πρέπει τα παιδιά να παίρνουν από μικρά τις σωστές βάσεις πάνω στο μπάσκετ. Επίσης, οι προπονητές χρειάζεται να ασχολούνται ατομικά με τον κάθε παίκτη για να μάθει σωστά τα βασικά του μπάσκετ. Τέλος, όλα θα πάνε καλύτερα αν ασχολούνται με τον χώρο άνθρωποι με ρομαντισμό, μεράκι δηλ. και γνώσεις για τη θέση στην οποία είναι. Χρειάζονται βέβαια και τη κατάλληλη στήριξη. Το ποδόσφαιρο πάντως μπορεί να το λένε βασιλιά τον σπορ αλλά το μπάσκετ είναι αυτό που έχει φέρει τις μεγαλύτερες και περισσότερες επιτυχίες και του αξίζει μεγαλύτερη προβολή και σεβασμός».

– Πότε έγινε η πρώτη επαφή με τη πορτοκαλί μπάλα και που;

«Έκανα τα πρώτα βήματα στον Ηρακλή, το 1989. Μετά από περίπου έναν χρόνο σε ηλικία οχτώ ετών πήγα στα Αστέρια όπου έμαθα όλες τις βασικές αρχές του μπάσκετ υπό την καθοδήγηση του Δάσκαλου Θόδωρου Ροδόπουλου και του Δημήτρη Νικολαϊδη ενώ σημαντική ήταν και η παρουσία του αείμνηστου τεχνικού Περικλή Καραδημητρίου. Πέρασα απ’ όλα τα τμήματα και όταν έγινα 18 ήθελα το κάτι παραπάνω. Η φιλοσοφία της ακαδημίας είναι ότι μόλις συμπληρώσεις το 18ο έτος είσαι ελεύθερος να πας όπου θέλεις. Πήγα στο Ανατόλια όταν ήταν στην Α΄ ΕΚΑΣΘ, το 2000 και αποφασίσαμε να κάνουμε μια νέα αρχή. Όμως τρείς εγχειρίσεις χιαστών σε 2 χρόνια δεν μου επέτρεψαν να παίξω εκείνο το διάστημα. Στην προσπάθεια να αναρριχηθούμε βαθμολογικά βοήθησε πολύ ο προπονητής μας Δημήτρης Τσούρμας που είναι 11 χρόνια στην ομάδα, ο έφορος Κωνσταντίνος Ζούρας όπως και οι: Τάσος Βλαχοδήμος που αγωνίστηκε 7 χρόνια στο κολλέγιο πριν αποφασίσει να φύγει αλλά και ο Σωτήρης Τσιάτσος που έπαιξε έξι χρόνια στην ομάδα μας. Πήγαμε και λίγο πιο κάτω βαθμολογικά αλλά μετά σιγά- σιγά αρχίσαμε τη συνεχή άνοδο».

– Στο Ανατόλια αγωνίστηκε για λίγο και ο αδερφός σου. Είναι οικογενειακή παράδοση ή έτυχε;

«Ο Δημήτρης ξεκίνησε και αυτός από τα Αστέρια πριν πάει στον ΠΑΟΚ. Ήρθε στο Ανατόλια για να πάρει εμπειρίες από ανδρική ομάδα. Ήταν από τις πιο ωραίες χρονιές αυτή με τον αδερφό μου. Ήταν ανερχόμενο ταλέντο και οι θέσεις  μας συνδυάζονταν πολύ καλά. Ήξερε ο ένας το παιχνίδι του άλλου και μερικές φορές επικοινωνούσαμε μόνο με τα μάτια αφού έβρισκε αυτόματα ο ένας τον
άλλο στο παρκέ. Όσο για την παράδοση, ο πατέρας μου έπαιζε μπάσκετ αλλά στην Αναγέννηση, μαζί με Χάρη Παπαγεωργίου, Βαγγέλη Αλεξανδρή και άλλους εξίσου καλούς παίκτες εκείνης της εποχής».

 Είσαι ο πιο φανατικός οπαδός του αδερφού σου αφού δεν χάνεις παιχνίδι του στον Άρη, σ’ ακολουθεί το ίδιο και αυτός;

«Ναι, φυσικά. Πάντα ερχόταν και έβλεπε τους αγώνες μου και το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Είμαι πολύ περήφανος για τον αδερφό μου».

– Είσαι ο μεγάλος αδερφός. Πόσο σ’ έχει επηρεάσει αυτό και πόσο έχει βοηθήσει και τους δυο σας ότι ασχολείστε με το ίδιο άθλημα;

«Σίγουρα έχουμε παίξει πάρα πολλά μονά! Στην αρχή μάλιστα είχα την υπεροχή αλλά τελευταία έχουν δυσκολέψει τα πράγματα…Βοηθήσαμε πολύ ο ένας στον άλλο όταν πάθαμε και οι δυο ρήξη χιαστών. Τότε ήταν σημαντική η στήριξη του ενός στον άλλο. Επίσης πιστεύω με κάποιες συμβουλές μπόρεσα να βάλω και εγώ ένα μικρό λιθαράκι στη δημιουργία της μπασκετικής προσωπικότητας του Δημήτρη.

– Υπάρχει κάποιος παίκτης από το παιχνίδι του οποίου ήθελες να πάρεις κάποια στοιχεία;

«Λόγω θέσης μου άρεσε πολύ ο Κάρλ Μαλόουν στο ΝΒΑ και ο Ντίνο Ράτζα στην Ευρώπη.

– Υπάρχει κάποια φιλοδοξία που δεν έχεις ακόμη πραγματοποιήσει;

« Όχι, ιδιαίτερα. Είμαι ικανοποιημένος μ’ ότι έχω κάνει. Αυτό που θέλω πλέον είναι επαγγελματική καταξίωση, να παίξω μερικά χρόνια ακόμη μπάσκετ και βλέπουμε. Άλλωστε τα όνειρα και οι φιλοδοξίες δεν έχουν ταβάνι…»

– Σχεδιάζοντας ένα μίνι πορτραίτο πως θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου;

«Δυναμικός και εξωστρεφής είναι πιστεύω τα δύο κύρια χαρακτηριστικά μου»

-Ασχολείσαι επαγγελματικά με κάτι άλλο πέραν του μπάσκετ και αν ναι με τι ακριβώς;

«Σπούδασα διοίκηση επιχειρήσεων και ασχολούμαι με τις οικογενειακές επιχειρήσεις».

– Στον ελεύθερο χρόνο όταν αυτός υπάρχει τι σου αρέσει να κάνεις;

«Μετά από το μπάσκετ, μου αρέσει να πάω για ένα ποτό στη νυχτερινή Θεσσαλονίκη με τους φίλους μου ή να πάω σινεμά. Τελευταία είδα το «Αν». Μπορεί ο ελληνικός κινηματογράφος να μην είναι αυτό που προτιμώ αλλά το συγκεκριμένο έργο, πέρα από επιρροές που είχε από τον ξένο κινηματογράφο, μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις. Έδειχνε επίσης τη ρομαντική πλευρά της Ελλάδος».

– Είμαστε σ’ εορταστική περίοδο. Εσύ πως προτιμάς να περνάς τις γιορτές;

«Τα Χριστούγεννα τα περάσαμε όλοι μαζί στη Θεσσαλονίκη ενώ τη Πρωτοχρονιά θα είμαστε στο εξοχικό μας στον Άγιο Αθανάσιο».

– Κάποια γιορτή που να σου έμεινε αξέχαστη;

«Μου άρεσαν πάρα πολύ όταν ήμασταν μικρά που πηγαίναμε τέτοιες μέρες στο εξωτερικό».

– Τι θα ήθελες να θυμάσαι από το 2012 και τι εύχεσαι για το 2013;

« Από το 2012 φυσικά θυμάμαι την άνοδο στη Β΄ Εθνική. Παίζω για πρώτη φορά και είναι σίγουρα μια πολύ καλή εμπειρία. Όσο για το 2013, εύχομαι υγεία, ευημερία και πολλά χαμόγελα που μας έχουν λείψει. Ελπίζω να έρθουν καλύτερες μέρες και να έχουμε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα».

Μικρά… μυστικά

• Του αρέσει η παραδοσιακή ελληνική κουζίνα και η ιταλική

• Προτιμάει να του μαγειρεύουν παρά να μαγειρεύει…

• Του αρέσουν πολύ τα αυτοκίνητα και θα ήθελε ένα BMW X6!

• Του αρέσει επίσης πολύ η Ferrari και όταν του επιτρέπουν οι αγώνες παρακολουθεί Φόρμουλα 1.

• Συμπαθεί τη Μπαρτσελόνα και τη Γιουβέντους στο ποδόσφαιρο.

• Στο μπάσκετ προτιμάει μετά τους Σικάγο Μπούλς επί εποχής Τζόρνταν τους San Antonio Spurs του Ντάνκαν.

• Στο ασθενές φύλο πιστεύει ότι είναι σημαντικό το ωραίο… περιτύλιγμα αλλά το περιεχόμενο είναι αυτό που κρατάει τον άλλο σε μια σχέση.