Στα τέλη του 19ου αιώνα «φύτρωσαν» αμέτρητες εφημερίδες στην, ατροφική ακόμα, ελληνική επικράτεια. Οι περισσότερες, σκόρπισαν στο πέρασμα του χρόνου. Μία από αυτές, έμελλε να ζήσει 130 χρόνια. Την είπαν και τη λένε »Πελοπόννησο». Η «Πελοπόννησος» κυκλοφόρησε στις 10 Ιουλίου του 1886. Δημιουργός της, ο Διονύσιος Βασιλειάδης (κανονικό επώνυμο, Φραγκόπουλος).
Η εφημερίδα κυκλοφορούσε ανά δεκαήμερο τον πρώτο καιρό. Βαθμιαία, όμως, η έκδοση έγινε δισ- εβδομαδιαία, και το 1893 ημερήσια.
Η «Πελοπόννησος» αναπτύχθηκε γρήγορα. Η φήμη της ξεπέρασε τα όρια του νομού. Το 1917, ένα μαχητικό άρθρο του διάσημου συνεργάτη της Μιχαήλ Σακελλαρίου εξαγριώνει τις γαλλικές αρχές που υπέχουν ρόλο αρμοστή, ώστε να διασφαλίσουν αυταρχικά την ελληνική συμπαράταξη υπέρ της Αντάντ στο αντιγερμανικό στρατόπεδο του Πρώτου Μεγάλου Πολέμου. Η εφημερίδα υποχρεώνεται σε διακοπή λειτουργίας.
Θα συνεχίσει να εκδίδεται, αλλά σαν Τηλέγραφος. Εκδότης τώρα, ο Νικόλαος Φραγκόπουλος, αδελφός του πρώτου εκδότη, και του Χαράλαμπου, που είχε την εκδοτική ευθύνη μεταξύ 1915-1917.
Ο Τηλέγραφος παύεται επίσης, το 1923, λόγω αντιβενιζελικής στάσης, σε ημέρες όπου το σκληρό φιλοβενιζελικό μπλογκ κυριαρχεί στη χώρα, με τα ερείπια της Μικρασιατικής Καταστροφής να στοιχειώνουν την ελληνική πολιτική και κοινωνική ζωή.
Εωθινός Κήρυξ
Η εφημερίδα κυκλοφορεί ως Εωθινός Κήρυξ και μετά ξανά ως Τηλέγραφος. Με τον τίτλο αυτόν θα την βρει ο πόλεμος του ’40. Η απελευθέρωση του 1944 θα της επιτρέψει να αναγεννηθεί ως «Πελοπόννησος», μέσα από τις στάχτες μιας τρομερής εθνικής περιπέτειας. Τώρα, διευθυντής είναι ο τρίτος των αδελφών, Χαράλαμπος Φραγκόπουλος, που με τη σύζυγό του Γιώτα αποκτούν την Αναστασία ή Νανά. Ο Χαράλαμπος Φραγκόπουλος αποβιώνει το 1951. Τον διαδέχεται ο Κωνσταντίνος Παπαγγελούτσος, που αφήνει εποχή με τη μαχητική του αρθρογραφία. Τον συμπληρώνει με την σπάνια πένα της η Γιώτα, σύζυγός του πλέον, με τα ιδιόμορφα χρονογραφήματά της, ως Ευα, ισορροπώντας ανάμεσα στο σχόλιο και την εξομολόγηση.
Ο Κωνσταντίνος και η Γιώτα Παπαγγελούτσου αφήνουν το τιμόνι της «Πελοποννήσου» στη Νανά και τον σύζυγό της Σπύρο Δούκα. Η εφημερίδα ήδη αποτελεί κυρίαρχη δύναμη στον αχαικό αλλά και τον περιφερειακό τύπο. Τα επόμενα χρόνια είναι η περίοδος της εμπορικής επιτυχίας και της περαιτέρω διείσδυσης στην καθημερινότητα των αχαιών, γεγονός που καταξίωσε την «Πελοπόννησο» σαν στυλοβάτη της τοπικής ζωής.
Το ζεύγος Δούκα σημαδεύεται από μια βαριά οικογενειακή ατυχία. Χάνουν τη μονάκριβη κόρη τους Λήδα. Το ερώτημα της διασφάλισης του μέλλοντος της εφημερίδας μέσα στη διαγραφόμενη διεθνή και εγχώρια κρίση του τύπου, τους στρέφουν σε αναζήτηση διαδόχου. Το 2011, η «Πελοπόννησος» αγοράζεται από τον σημερινό εκδότη Θεόδωρο Ηλία Λουλούδη.
Και η ζωή συνεχίζεται. Η εφημερίδα που την είπαν «Πελοπόννησο» ανοίγεται σε έναν καινούργιο βηματισμό που θα την φέρει στην καινούργια εποχή, δυνατή, θωρακισμένη, αναβαθμισμένη. Αφήνει πίσω της τα ίχνη μιας μακράς διαδρομής. Και ανοίγει, μαζί σας, τις καινούργιες σελίδες. Αυτής της ιστορίας, που την είπαν, τη λένε και θα τη λένε «Πελοπόννησος»: 1886- 2016.