Για λίγες μέρες ακόμα θα είναι… φίνο φανταράκι, ενώ για περίπου μισή αγωνιστική ακόμα (για φέτος) θα παίζει και θα καθοδηγεί στον Άρη Πετρούπολης και στο Ίλιον αντίστοιχα. Ο λόγος για τον Χρήστο Σκαλωμένο, οποίος παρά το ότι αποφάσισε να αφήσει την ομάδα όπου “μεγάλωσε” μπασκετικά για να αλλάξει χρώμα στη φανέλα, δεν άντεξε και λίγο πριν από τα Χριστούγεννα επέστρεψε στους νεοφώτιστους της Β’ Εθνικής σε άλλο πόστο. Γι την επιλογή του αυτή αλλά και τον δρόμο στην Α ΕΣΚΑ μίλησε στο infobasket.gr.
Αλλαγή φανέλας, αλλαγή και στο νούμερο… Πως και το αποφάσισες;
Ο Άγγελος (Γεωργαλάς) είναι η σημαία του Άρη Πετρούπολης και φυσικά προηγείται. Φέτος αποφάσισα να ανέβω με το 8!!!
Είχατε πανηγύρια στην Πετρούπολη μιας και ο Άρης πήρε τη νίκη επί του πρωτοπόρου Σπόρτιγκ αλλά εκτός αυτού έκοψε και το σερί του (11 παιχνίδια αήττητος). Ήταν τόσο εύκολο όσο μαρτυρά το σκορ;
Σαφώς και το παιχνίδι ήταν πάρα πολύ δύσκολο και απαιτητικό. Παρουσιαστήκαμε όμως προετοιμασμένοι και νομίζω ότι κερδίσαμε δίκαια αποδίδοντας σπουδαίο μπάσκετ καθ όλη τη διάρκεια του αγώνα.
Μόλις μπήκατε στο 2ο γύρο του πρωταθλήματος, η νίκη επί του πρώτου σας έδωσε ελπίδες για να σκέπτεστε πρωτιά και άνοδο;
Αυτό ευτυχώς ή δυστυχώς δεν εξαρτάται από εμάς. Ο Σπόρτιγκ έχει το σαφές προβάδισμα, οπότε εμείς οφείλουμε να στοχεύσουμε σε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά και στο τέλος να κάνουμε ταμείο.
Ο στόχος του Άρη πάντως παραμένει η άνοδος; Σε περίπτωση που αυτό γίνει εφικτό θα πανηγυρίσεις για δεύτερη φορά (με άλλη ομάδα) την είσοδο σου στις εθνικές κατηγορίες…
Βάσει ρόστερ, βαθμολογικής θέσης και ψυχολογίας, η άνοδος είναι διεκδικήσιμη και απόλυτα εφικτός στόχος. Απλά πρέπει να συνεχίσουμε το ίδιο ταπεινοί ώστε να ανταμειφτούμε στο τέλος! Και ναι μετά την Ένωση Ιλίου, ευελπιστώ να είμαι μέλος και δεύτερης ομάδας που θα ανέβει στις εθνικές κατηγορίες! Για πρώτη φορά στην ιστορία της!
Η απόφαση σου να αφήσεις το Ίλιον φέτος δεν κράτησε για πολύ. Είσαι πάλι εκεί αλλά από άλλο πόστο, υπάρχει διαφορά;
Εντάξει, στην Ένωση είμαι από μικρό παιδί. Φέτος αποφάσισα να φύγω λόγω της έλλειψης χρόνου αφοσίωσης στην ομάδα εξαιτίας των στρατιωτικών υποχρεώσεων μου. Αλλά πάλι βρίσκομαι εκεί σαν βοηθός προπονητή στην αντρική ομάδα μετά τις αλλαγές που υπήρξαν μεσούσης της περιόδου. Είναι όντως περίεργο για εμένα αλλά και προσωρινό. Μου αρέσει η προπονητική αλλά ακόμη αισθάνομαι αθλητής. Σε λίγα χρόνια θα το ξαναδούμε!
Στη Β’ Εθνική, κι εκεί μόλις ξεκίνησε ο 2ος γύρος και μάλιστα με νίκη (επί της Χαλκίδας με 72-81). Ήταν ανάσα για το στόχο της παραμονής στην τελική ευθεία;
Νομίζω ότι μετά τη νίκη στη Χαλκίδα, κρατάμε την τύχη στα χέρια μας. Και παιχνίδι με παιχνίδι τα παιδιά θα αποδίδουν όλο και καλύτερα. Ευελπιστούμε ο στόχος της σωτηρίας να εξασφαλιστεί νωρίς ώστε να διεκδικήσουμε ότι καλύτερο μπορούμε. Πάντως με βάση το ρόστερ και την εικόνα της ομάδας, δεν της αξίζει να παλεύει για τη σωτηρία της.
Η… μισή Ενωση Ιλίου ήταν στο γήπεδο για να παρακολουθήσει το παιχνίδι με τον Σπόρτιγκ. Τι σημαίνει για εσένα αυτό;
Αυτό ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο! Εντάξει με τους… Μπελλάδες υπάρχει διαφορετική σχέση, αλλά και γενικότερα με όλα τα παιδιά έχω πολύ καλές σχέσεις.