Εν έτει 2012 και έχοντας το ελληνικό μπάσκετ κατορθώσει ν’ αναρριχηθεί σε αρκετά υψηλά επίπεδα στο διεθνές στερέωμα, θα περίμενε κανείς ότι θα έδειχνε και το ανάλογο… επίπεδο όσον αφορά την επιλογή των προσώπων που θα διοικούν το άθλημα. Φεύ όμως! Για μία ακόμη φορά η Ελλάδα επιβεβαίωσε τη γνωστή φράση ότι «τρώει τα παιδιά της», με τη στάση που τήρησαν οι ιθύνοντες των συλλόγων της Α1 στο αίτημα του Ευθύμη Ρεντζιά να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος του ΕΣΑΚΕ.
Το… CV του Ρεντζιά είναι λίγο πολύ γνωστό. Ο άνθρωπος έχει αγωνιστεί επί μακρόν στο ελληνικό πρωτάθλημα, έχει τιμήσει το εθνόσημο παίζοντας τόσο στις «μικρές» εθνικές, όσο και στην ανδρών, ενώ κι η παρουσία του εκτός συνόρων και κυρίως στα χρόνια που αγωνίστηκε με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα κάθε άλλο παρά απαρατήρη ήταν, ενώ για όσους τυχόν το ‘χουν ξεχάσει έχει περάσει κι απ’ το ΝΒΑ με ότι κι αν αυτό μπορεί να σημαίνει για ορισμένους…
Αυτά εν ολίγοις για την πορεία του Ρεντζιά, ο οποίος έδειξε διάθεση να προσφέρει σ’ ένα μετερίζι που το ξέρει πολύ καλά, τουλάχιστον αγωνιστικά… Αλλά έχοντας περάσει τόσο από την Ισπανία, όσο κι απ’ το ΝΒΑ, έχει δει και πέντε πράγματα για το πώς μπορεί ένας «οργανισμός» να δουλέψει πιο καλά και να προοδεύσει. Κι αυτά κατά πως φαίνεται είχε στην άκρη του μυαλού του, όταν έθετε την υποψηφιότητά του…
Έλα, όμως, που είχε ξεχάσει μία σημαντική παράμετρο. Πως εδώ είναι Ελλάδα και δεν έχει και τόση σημασία εάν θέλεις και τί μπορείς να προσφέρεις, αλλά κυρίως εάν πληροίς επακριβώς τις προϋποθέσεις. Κι αυτό είναι που «πλήρωσε». Διότι βλέπετε δεν είχε σύμφωνα με το καταστατικό του ΕΣΑΚΕ, πενταετή θητεία σε Δ.Σ. ΚΑΕ για να μπορέσει να διεκδικήσει την θέση του προέδρου της λίγκας!!! Αυτή η μικρή λεπτομέρεια τον έθεσε εκτός… μάχης και μαζί του έθεσε κι «εκτός μάχης» και τις όποιες ιδέες – καινοτόμες εικάζουμε, διότι δεν έχουμε μιλήσει μαζί του για τις σκέψεις που είχε στο μυαλό του για τον ΕΣΑΚΕ της επόμενης μέρας με αυτόν στο τιμόνι – για το ελληνικό μπάσκετ.
Διότι μην ξεγελαστεί κανείς πώς υπάρχει περίπτωση να κληθεί ο Ευθύμης Ρεντζιάς ή, όποιος άλλος πρώην καλαθοσφαιριστής να δώσει τα… φώτα του για το τι πρέπει ν’ αλλάξει στο ελληνικό μπάσκετ. Αυτά είναι… ψιλά γράμματα σ’ αυτή τη χώρα. Και δεν το λέμε μόνο για το ελληνικό μπάσκετ, αφού αυτό είναι μία καθημερινότητα σε όλους τους τομείς μηδενός εξαιρουμένου κι αυτό είναι που τελικά «πληρώνουμε» όλοι μας…
Ο Ρεντζιάς, πάντως έδειξε ανωτερότητα, διότι δεν επιχείρησε να εκμεταλλευτεί τις όποιες γνωριμίες του είτε σε πολιτικό επίπεδο (Θεματικός Αντιπεριφερειάρχης Αθλητισμού-Πολιτισμού και Κοινωνικής Συνοχής της Θεσσαλίας…), είτε σε αθλητικό και με μία επιστολή του εξήγησε τους λόγους τόσο για τους οποίους έθεσε αρχικά την υποψηφιότητά του, όσο (και κυρίως) εκείνους για τους οποίους οδηγήθηκε στην απόφαση απόσυρσής της…
Η επιστολή απόσυρσης του Ευθύμη Ρεντζιά
«Αθήνα 18/6/2012
Αγαπητοί Φίλοι,
Η πρόθεσή μου να διεκδικήσω την προεδρία του ΕΣΑΚΕ, είχε και έχει ως μοναδικό κίνητρο, τη θέληση μου να βοηθήσω την ανάπτυξη του αθλήματος που μου χάρισε τόσα πολλά.
Μου είναι δύσκολο να κατανοήσω το γεγονός ότι ένα, κατά τη γνώμη μου, τυπικό και όχι ουσιαστικό θέμα δε μου επιτρέπει να διεκδικήσω την ευκαιρία της υλοποίησης των σκέψεων μου, αλλά δεν προτίθεμαι να προχωρήσω σε κάποια άλλη ενέργεια για να αλλάξω αυτή την άδικη και πεπαλαιωμένη διάταξη στο καταστατικό του ΕΣΑΚΕ. Δεν προτίθεμαι, γιατί όταν αποφάσισα να διεκδικήσω την προεδρία του ΕΣΑΚΕ, η βασική μου αρχή ήταν να ενώσω και όχι να διχάσω το Σύνδεσμο.
Γι’ αυτό το λόγο αποσύρομαι από την διεκδίκηση της προεδρίας του ΕΣΑΚΕ, αλλά παραμένω στην πρώτη γραμμή και στη διάθεση των ομάδων, πιστεύοντας ακράδαντα ότι μπορώ να βοηθήσω μ’ όλες μου τις δυνάμεις στο να γίνει το ελληνικό πρωτάθλημα καλύτερο, πιο ανταγωνιστικό, πιο σύγχρονο, πιο λαμπερό.
Με εκτίμηση,
Ευθύμης Ρεντζιάς»