Η απόφασή του ν’ αποχωρήσει απ’ τον Έσπερο ΑΟΠΑ και να σταματήσει επαγγελματικά το μπάσκετ είναι τελεσίδικη κι εκείνο που ήθελε ο Βασίλης Λυμπέρης ήταν να εξηγήσει λεπτομερώς τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή. Και το έκανε με τον δικό του τρόπο. Με μία συνέντευξη-ποταμό στην εφημερίδα της Αχαΐας «Match», που σίγουρα θα συζητηθεί αρκετά και θα προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις, αφού σε αυτή μιλά τόσο για το τέλος της μπασκετικής του καριέρας, για τον τρόπο που ‘χει αντιμετωπιστεί όλα αυτά τα χρόνια στα παρκέ, αλλά και για τους… «oi-Lubinati». Τους πρωταγωνιστές, όπως αποκαλύπτει ο Λυμπέρης στο βιβλίο που θα γράψει!
Τελικά Βασίλη το μπάσκετ τέλος από ένα τέτοιο και μόνο περιστατικό;
Β.Λ.: «Είναι γεγονός, με μια μικρή λεπτομέρεια. Αποφάσισα να δώσω τέλος στην επαγγελματική μου καριέρα. Το μπάσκετ είναι η ζωή μου, το χόμπι μου και είτε σε κάποια τοπική ομάδα είτε σε σχολεία και πλατείες, θα συνεχίσω να παίζω όσο αντέχει το κορμί μου».
Τι συνέβη αυτή τη φορά; Πολλές φορές κατά το παρελθόν ήρθες σε αντιπαράθεση με ομάδες και προπονητές αλλά ποτέ δεν είχες φτάσει σε αυτή την απόφαση. Γιατί τώρα ξεχείλισε το ποτήρι;
Β.Λ.: «Ουσιαστικά το μπάσκετ το έχω κόψει από τα 18 μου. Πέρασα πολλά, και συμμετέχοντας σε όλες τις εθνικές κατηγορίες και φορώντας το εθνόσημο, κατάλαβα πως όλα τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη.
Ίσως να φταίει το όνομα μου, ίσως να φταίει η φήμη του μουρλού που με κουβαλάει, αλλά από την οικογένεια μου έχω διδαχθεί ένα πράγμα. Να μην επιτρέπω ποτέ και σε κανέναν να με προσβάλει, να με μειώνει και να χτίζει προσωπικότητα στην πλάτη μου.
Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι. Κάτι έγινε και φτάσαμε εδώ. Θέλεις να μας πεις τις λεπτομέρειές;
Β.Λ.: «Όπως προείπατε, έχω παίξει σε πολλές ομάδες και έχω έρθει σε αντιπαράθεση με προπονητές και προέδρους. Είχα δεν είχα δίκιο, έφταιγα δεν έφταιγα, ότι γινόταν, γινόταν ενδοοικογενειακά και λυνόταν μετά μεταξύ μας.
Μετά από τόσα χρόνια στο μπάσκετ, πρώτη φορά στην ζωή μου είδα εν ώρα αγώνα με τους σφυγμούς στο 200, πρόεδρο να έρχεται στον πάγκο και να με ξεφτιλίζει σε όλο το γήπεδο και τους συμπαίκτες μου λέγοντας μου, «θα παίξεις; αν δεν μπορείς να παίξεις σήκω και φύγε!», ενώ αγωνιζόμουν με πυρετό.
Τόσα χρόνια έχω μάθει τα εξής. Ο Παίχτης στο παρκέ, ο προπονητής στο γήπεδο και ο πρόεδρος στην κερκίδα και «όλοι» κρινόμαστε από το αποτέλεσμα. Όταν ο πρόεδρος στον πάγκο κάνει τον προπονητή και ο προπονητής το δέχεται τότε εγώ δεν μπορώ να συμμετάσχω σε όλο αυτό.
Δεν το κρίνω απλά δεν έχω μάθει έτσι και δεν θα αλλάξω στα 30 μου γιατί ο πατέρας μου δεν έπλυνε ποτέ τα πιάτα στο σπίτι και ποτέ δεν είπε στην μάνα μου, πως να μαγειρέψει».
Οπότε με λίγα λόγια μετανιώνεις για την απόφαση σου να επιστρέψεις στην Γʼ εθνική με προπονητή τον Νίκο Βουρνά;
Β.Λ.: «Με αυτόν τον προπονητή έκοψα το μπάσκετ στα 18 μου και τώρα το κόβω ολοκληρωτικά.
Δυστυχώς για εμένα από τα 12 μου στην Ολυμπιάδα, αντιμετωπίστηκα σαν εξωσχολικός, γιατί χάλαγα τα σχέδια σε κάποιους κομπλεξικούς προπονητές-πατεράδες, παράγοντες και τώρα καταλαβαίνω πολλούς Πατρινούς (και όχι μόνο) φίλους μου, που πήραν την ίδια απόφαση με εμένα πολλά χρόνια πριν και τώρα, έχουν χτίσει την ζωή τους πάνω στο όνομα τους και ασχολούνται με το μπάσκετ ερασιτεχνικά και για την ψυχική τους υγεία.
Αν σας πω πόσες ομάδες πόσα χρήματα μου χρωστάνε, θα καταλάβετε γιατί δεν αξίζει. Πλέον στην ζωή μου απόλυτη προτεραιότητα είναι η οικογένεια μου και τίποτα άλλο…».
Κλείνοντας λοιπόν την καριέρα σου, έχεις κάνει αυτό που λέμε «ταμείο», τα θετικά και τα αρνητικά αυτής της διαδρομής σου;
Β.Λ.: «Τα αρνητικά τα έχω προαναφέρει και είναι λίγο πολύ γνωστά. Το θετικό είναι πως μέσα από αυτήν την πορεία γνώρισα φίλους, αγάπησα πόλεις, ανθρώπους, έκανα δύο αγγελούδια και έζησα καταστάσεις που με έχουν κάνει πολύ δυνατό και πλέον εμπνεύστηκα για να γράψω ένα βιβλίο έχοντας πρωταγωνιστές όλους τους προπονητές-προέδρους-παράγοντες και δημοσιογράφους του πενηντάρικου με τίτλο «oi-Lubinati» (εμπνευσμένο από το iLuminati).
Ο Βασίλης Λυμπέρης πλέον δίνει ραντεβού στα ερασιτεχνικά παρκέ γιατί το μπάσκετ είναι παιχνίδι. Οι επαγγελματίες παράγοντες & προπονητές των Πατρών, ας συνεχίσουν στην πλάτη ανίδεων πατεράδων και ταλαντούχων παιδιών το καταστροφικό τους έργο».
Πηγή: basketpress.gr