Τσαλδάρης: “Τον Ποκουσέφσκι τον “τσέκαραν” λεπτομερώς οι σκάουτερ του ΝΒΑ, όχι μόνο στο αθλητικό σκέλος”

Το λεπτομερές… τσεκάρισμα που έκαναν οι Αμερικανοί σκάουτερ στον Αλεξέι Ποκουσέφσκι πριν ακόμη κάνει το άλμα στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, αποκάλυψε ο προπονητής του Ολυμπιακού που αγωνίζεται στο πρωτάθλημα της Α2 και επικεφαλής του προγράμματος των “ερυθρόλευκων” ακαδημιών Δημήτρης Τσαλδάρης στη διάρκεια διαδικτυακής “συνάντησης” που οργάνωσε ο Λεύκιππος Ξάνθης. Ο Δημήτρης Τσαλδάρης δέχθηκε την πρόσκληση του προπονητή του παιδικού τμήματος του Λεύκιππου, Φίλιππου Παϊτάρη και ήταν ο κεντρικός ομιλητής στην διαδικτυακή “συνάντηση” με νεαρούς αθλητές της ομάδας της Ξάνθης, μιλώντας για περισσότερο από 1,5 ώρα στους αθλητές του ακριτικού συλλόγου! Δίνοντας σημαντικές συμβουλές, μεταδίδοντας τους πολύτιμες “κατευθύνσεις” αναφορικά με τον τρόπο σκέψης και τον τρόπο δουλειάς που πρέπει να ακολουθούν.

Ο Τσαλδάρης έδωσε τις συμβουλές του στους νεαρούς αθλητές της ακριτικής ομάδας, ουκ ολίγες φορές χρησιμοποίησε το παράδειγμα του Αλεξέι Ποκουέφσκι. “Ήρθε στην ακαδημία του Ολυμπιακού στα 13 του χρόνια, αλλά πέρα από τα τεχνικά χαρακτηριστικά του και τα σωματικά προσόντα του, αυτό που τον χαρακτήριζε και τον οδήγησε στην επιτυία είναι ο τρόπος που δούλευε και ο τρόπος με τον οποίο ήθελε να εξελιχθεί”, σχολίασε ο Τσαλδάρης για το νεαρό αθλητή, ενώ στάθηκε και στον τρόπο που δούλεψε η ακαδημία του Ολυμπιακού με τον παίκτη, αλλά και το… σκανάρισμα που έκαναν οι Αμερικανοί σκάουτερ για τον παίκτη. “Θέλουν να ξέρουν τα πάντα. Ποιοι είναι οι φίλοι του, αν βγαίνει, αν ξενυχτάει, αν είναι καλός στο σχολείο, αν κοιμάται ή τρώει καλά…”, ανέφερε χαρακτηριστικά!

Αναλυτικά όσα είπε ο Δημήτρης Τσαλδάρης στους νεαρούς αθλητές του Λεύκιππου Ξάνθης

“Χαρούμενος για την πρόσκληση του Λεύκιππου, αυτά κάνουμε στον Ολυμπιακό…”
Αρχικά, ο Τσαλδάρης, απευθυνόμενος προς τους αθλητές του Λεύκιππου, τόνισε πως “είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι μαζί σας. Ευχαριστώ τον κόουτς (σ.σ. Φίλιππο Παϊτάρη) και την ομάδα για την πρόσκληση” ενώ αναφορικά με την πανδημία που ταλαιπωρεί την ανθρωπότητα, προέτρεψε τους νεαρούς “να έχετε υπομονή αλλά και επιμονή σε αυτό που κάνετε γιατί σύντομα θα ξαναβρεθούμε στο γήπεδο και θα έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε αυτό που αγαπάμε. Πρέπει να μείνουμε ασφαλείς για να τελειώσουμε όλη αυτή την κατάσταση (σ.σ. με την πανδημία) και μετέπειτα να γυρίσουμε στο γήπεδο ορεξάτοι προκειμένου να κυνηγήσουμε το όνειρό μας”.

Ο κόουτς του Ολυμπιακού ανέφερε διάφορα ενδιαφέροντα δεδομένα που έχουν να κάνουν με την εξαιρετική δουλειά που γίνεται στα τμήματα υποδομής των “ερυθρόλευκων” (οι οποίοι δουλεύουν σε πολύ υψηλό επίπεδο όσον αφορά τις αναπτυξιακές ηλικίες), εξήγησε την έμφαση που δίνεται προπονητικά όσον αφορά την “εξέλιξη” των νεαρών παικτών ανάλογα με την ηλικία τους ενώ μεταξύ άλλων στάθηκε ιδιαίτερα στο ότι οι επιτυχίες των ομάδων του Ολυμπιακού στα Πανελλήνια Πρωταθλήματα έχουν δώσει την ευκαιρία σε πάνω από 30 αθλητές (2018-20) να εισαχθούν σε Ανώτερα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (20% μόρια στα ΤΕΦΑΑ και 10% σε άλλα ιδρύματα).

Ο Τσαλδάρης, μέσω powerpoint, έδειξε στους νεαρούς του παιδικού τμήματος του Λεύκιππου τις εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού με τον σύγχρονο εξοπλισμό που διαθέτουν, ενημερώνοντας πως ένα από τα γήπεδα έχει το παρκέ από το McDonald’s Open 1997, στο οποίο συμμετείχε ο σύλλογος του Πειραιά ο οποίος, τότε, είχε αντιμετωπίσει τους θρυλικούς Σικάγο Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν. Εν συνεχεία, αναφορικά με τον τρόπο που λειτουργεί η Ακαδημία του Ολυμπιακού, ο Τσαλδάρης -μεταξύ άλλων- τόνισε πως “προσφέρουμε ένα πλήρες προπονητικό πρόγραμμα και αργότερα, όταν τα παιδιά μεγαλώσουν, την τεχνική κατάρτιση. Δηλαδή, να ξέρεις πότε πρέπει να χρησιμοποιήσεις το καθετί. Πότε πρέπει να σουτάρεις, πότε πρέπει να πασάρεις…

Οπότε, στο πρώτο στάδιο μαθαίνουμε τα βασικά, την πάσα, την ντρίπλα και το σουτ. Και σε μεταγενέστερο χρόνο, προχωράμε στο κομμάτι των συνεργασιών και στο τι πρέπει να χρησιμοποιήσεις και πότε, καθώς επίσης και στην βελτίωση της αθλητικής ικανότητας, ανάλογα με την ηλικία του κάθε παιδιού. Στα πιο μεγάλα παιδιά, στους Παίδες και τους Έφηβους, μπαίνουμε σε μια άλλη διαδικασία όσον αφορά το κομμάτι της ενδυνάμωσης και της εκγύμνασης. Στα πιο μικρά παιδιά, εστιαζόμαστε κυρίως στο footwork, στις σκάλες, στα εμποδιάκια, στα γρήγορα πόδια“.

“Στην ηλικία σας το πρώτο και το κύριο είναι να διαμορφώσουμε χαρακτηριστικά που θα μας συνοδεύουν σε όλη μας την ζωή”
Επίσης, ο Έλληνας τεχνικός υπογράμμισε πως στον Ολυμπιακό “ζητάμε τακτικά από τα παιδιά να μας ενημερώνουν για το πώς εξελίσσονται στο σχολείο, για τους βαθμούς τους. Θέλουμε να έχουμε μια εικόνα και σε αυτό”. Με αφορμή την δέουσα προσοχή που πρέπει να δίνει ένας αθλητής στις σχολικές του υποχρεώσεις, ο Τσαλδάρης επισήμανε προς τους αθλητές της παιδικής ομάδας του Λεύκιππου: “Θα πρέπει να ξέρετε, ότι δεν είναι μόνο παίζω μπάσκετ. Είναι, ότι παίζω και μπάσκετ… Σε αυτή την ηλικία που βρίσκεστε, το πρώτο και το κύριο είναι να διαμορφώσουμε χαρακτηριστικά που θα μας συνοδεύουν σε όλη μας την ζωή. Κι αυτά, τα διαμορφώνουμε μέσω της μόρφωσης, μέσω της παιδείας, μέσω του ήθους, στοιχεία με τα οποία συνεχίζουμε και στο μπάσκετ. Οπότε, εμείς (σ.σ. στον Ολυμπιακό) δίνουμε πολύ μεγάλη έμφαση πάνω σε αυτό το κομμάτι”.

“Από το παιδικό τμήμα, η διαδικασία απαιτεί περισσότερη αφοσίωση και η προπόνηση γίνεται πιο εντατική”
Ο Τσαλδάρης εξήγησε στην σημασία της παρουσίας των νεαρών αθλητών στο παιδικό τμήμα, μιας και αρχής γενομένης από αυτό (σ.σ. το παιδικό), διαφοροποιούνται κάποια δεδομένα σχετικά με τον τρόπο προπόνησης. “Τμήματα Πρωταθλητισμού για εμάς είναι το παιδικό και το εφηβικό τμήμα. Πολλοί γονείς ξεκινούν τον Πρωταθλητισμό για τα παιδιά τους στα 10-11 χρόνια…”, είπε ο κόουτς του Ολυμπιακού και συνέχισε απευθυνόμενος στους αθλητές του Λεύκιππου: “Στα 10-11 χρόνια, παιδιά, θέλουμε να αγαπήσουμε και να μάθουμε το παιχνίδι. Θέλουμε ένα παιδί να μάθει τα βασικά και σταδιακά στην ηλικία σας αλλάζει όλη η προσέγγιση. Δηλαδή, από το παιδικό τμήμα, η διαδικασία απαιτεί πιο πολύ αφοσίωση. Η προπόνηση γίνεται πιο εντατική. Ο κόουτς γίνεται πιο συγκεκριμένος”.

“Ο τρόπος δουλειάς του Ποκουσέφσκι και ο τρόπος που ήθελε να εξελιχθεί, τον οδήγησε στον ΝΒΑ”
Έπειτα από πλήθος ερωτήσεων που δέχτηκε από αθλητές του Λεύκιππου, ο Τσαλδάρης -μεταξύ άλλων- επισήμανε:
Για τον Αλεξέι Ποκουσέφσκι: “Ήρθε στην Ακαδημία του Ολυμπιακού στα 13 του χρόνια και πέρα από τα τεχνικά χαρακτηριστικά του και τα σωματικά προσόντα του, αυτό που τον χαρακτήριζε και τον οδήγησε ουσιαστικά στην επιτυχία, είναι ο τρόπος με τον οποίο δούλευε και ο τρόπος με τον οποίο ήθελε να εξελιχθεί. Ο Αλεξέι τράβηξε τα βλέμματα λόγω των σωματομετρικών χαρακτηριστικών του και λόγω και της ικανότητάς του να αντιλαμβάνεται το παιχνίδι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Εμείς δουλέψαμε πάρα πολύ με το συγκεκριμένο παιδί, δουλέψαμε και το σώμα αλλά και τις τεχνικές ικανότητές του. Ήταν επιτυχία για εμάς ότι οι Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ τον έκαναν ντραφτ στο νούμερο 17.

Είχαμε επαφή με πολλούς σκάουτερ, με πολλούς τζένεραλ μάνατζερ από ομάδες του ΝΒΑ που τον είχαν στο ραντάρ τους και τελικά αυτό το παιδί έφτασε να παίξει στο ΝΒΑ. Ο Ποκουσέφσκι είναι το φρούτο της παραγωγικής διαδικασίας που διαφημίζει καλύτερα την Ακαδημία μας. Βέβαια, έχουμε κι άλλα παιδιά, όπως ο Αλέξανδρος Νικολαϊδης, ο Ιωσήφ Κολοβέρος. Ο Θωμάς Ζευγαράς, επίσης, έχει πάει σε κολέγιο στην Αμερική, κάνοντας ένα πολύ σημαντικό βήμα κι αυτός. Γενικά, εκτός του Ποκουσέφκσι, υπάρχουν κι άλλα πολλά παιδιά στον Ολυμπιακό, που έρχονται από πίσω με πολλή όρεξη και με πάθος για διάκριση”.

“Κατάλαβα από πρώτο χέρι πώς δουλεύουν οι ομάδες στην Αμερική, ζήτησαν να μάθουν τα πάντα για τον Ποκουσέφσκι”
Για την παρουσία του στην διαδικασία του ΝΒΑ Draft μαζί με τον Αθλητικό Διευθυντή της ΚΑΕ Ολυμπιακός, Χρήστο Μπαφέ και τον Αλεξέι Ποκουσέφσκι και το γεγονός πως στην Αμερική κοιτάνε τα… πάντα όσον αφορά έναν αθλητή: “Για να φτάσουμε ως εκεί (σ.σ. στο ΝΒΑ Draft) σχετικά με τον Ποκουσέφκσι, είχαμε πολλές συνομιλίες με σκάουτερ, με general manager, με βοηθούς προπονητή και να γνωρίζετε, παιδιά, ότι μας ζήτησαν πληροφορία για το οτιδήποτε. Στην Αμερική για έναν παίκτη, θέλουν να ξέρουν τα πάντα. Ποιοι είναι οι φίλοι του, αν βγαίνει, αν ξενυχτάει, αν είναι καλός στο σχολείο, αν κοιμάται ή τρώει καλά… Για μένα, ήταν πρωτόγνωρο το να βρεθώ στη διαδικασία τoυ NBA Draft και ήταν μια πολύ καλή εμπειρία. Κατάλαβα από πρώτο χέρι πώς δουλεύουν οι ομάδες στην Αμερική και πήραμε πολλές γνώσεις”.

Συνεχίζοντας, για την γενικότερη νοοτροπία κάποιων νεαρών αθλητών η οποία “φρενάρει” την “εξέλιξή” τους, ο Τσαλδάρης υπογράμμισε: “Στην εποχή μας, δεν βλέπω παιδιά να θέλουν να είναι αφοσιωμένοι και να θέλουν να κυνηγήσουν το όνειρό τους. Είναι, πλέον, λιγότερα αυτά τα παιδιά. Με όσα έχει η σημερινή νεολαία, για παράδειγμα, με τα social media, τα κινητά, τα playstation, είναι δύσκολο να βάλεις ένα παιδί στο γήπεδο. Εύχομαι εσείς (σ.σ. είπε απευθυνόμενος προς τους αθλητές του Λεύκιππου), να έχετε την φωτιά μέσα σας για να παίξετε και να διακριθείτε. Εγώ ήμουν τυχερός που είχα προπονητές, οι οποίοι αγαπούσαν το παιχνίδι και αγαπούσαν την διαδικασία της μετάδοσης της γνώσης και της βελτίωσης. Οπότε, εγώ αυτό αλλά και όλο το σταφ που βρίσκεται στην Ακαδημία του Ολυμπιακού, οφείλουμε να το περάσουμε στα παιδιά και να τους κάνουμε όσο το δυνατόν καλύτερους αθλητές με το περισσότερο δυνατό ήθος που μπορεί να τους χαρακτηρίζει”.

“Τίποτα δεν μπορεί να σε σταματήσει, φτάνει να το θέλεις…”
Για το ότι υπάρχουν αθλητές που θεωρούνται ικανοί αλλά μετέπειτα “χάνονται” και για το κομμάτι της απαραίτητης θέλησης που πρέπει να έχει ένας καλαθοσφαιριστής: “Τίποτα δεν μπορεί να σε σταματήσει, φτάνει να το θέλεις. Κάποιος μπορεί να «χαθεί» αν είναι άτυχος, π.χ. λόγω τραυματισμού ή να μη το θέλει αρκετά. Ένα παιδί που το θέλει πολύ (σ.σ. αγαπάει αυτό που κάνει), δεν μπορείς να μην τον δεις. Δεν θα πας πάντα να πάρεις τον καλύτερο παίκτη. Θα το κοιτάξεις κι αυτό, ωστόσο θα πάρεις και τον παίκτη που έχει θέληση και ταιριάζει στο ομαδικό σύνολο”.

“Μέσα από δουλειά έφτασα στην Εθνική Ελλάδας”
Για την σημασία της επιμονής προκειμένου ένας αθλητής να “ανέβει” επίπεδο: “Εγώ δεν άφησα να με επηρεάσει το γεγονός ότι μικρότερος δεν ήμουν μέλος της Εθνικής Ομάδας. Τότε, επιλέχτηκαν κάποιοι παίκτες που έπαιζαν σε μεγαλύτερες ομάδες από αυτές που έπαιζα εγώ. Ωστόσο, δουλεύοντας, έφτασα στο σημείο να κληθώ στην Εθνική Ομάδα στα 28 μου χρόνια. Ένας παίκτης μπορεί να ανέβει επίπεδο εφόσον δουλέψει. Μετράει πολύ το πόσο το θες εσύ αυτό που κάνεις. Φρένο και όριο στις δυνατότητες τις δικές σου, βάζεις εσύ και κανείς άλλος”.

“Η μπασκετική αντίληψη και το 0,5 δευτερόλεπτα που όσο χαμηλώνει, τόσο ανεβάζεις το επίπεδό σου…”
Για το σημαντικό κομμάτι της μπασκετικής αντίληψης που πρέπει να αναπτύξουν οι παίκτες: “Εμείς έχουμε έναν κανόνα, που τον λέμε 0,5. Δηλαδή, σε 0,5 δευτερόλεπτα, πρέπει ο παίκτης να έχει αποφασίσει τι να κάνει στο παρκέ. Αν σουτάρει, που θα πασάρει… Όσο αυτό το 0,5 δευτερόλεπτα χαμηλώνει, τόσο ανεβάζεις το επίπεδό σου. Είναι σημαντική η μπασκετική αντίληψη για έναν αθλητή. Όταν η μπασκετική αντίληψη συνδυάζεται με τα σωματομετρικά προσόντα, όπως για παράδειγμα έγινε με τον Ποκουσέφσκι, τότε μπορούμε να μιλάμε πως ένας τέτοιος παίκτης έχει δυνατότητα για μεγάλα πράγματα στο μέλλον”.

Για το ότι το μπάσκετ έχει… αλλάξει ταχύτητα σε σχέση με το παρελθόν: “Το μπάσκετ έχει γίνει πιο γρήγορο από τότε που μειώθηκε ο χρόνος της επίθεσης και αυτή έπεσε στα 24 δευτερόλεπτα. Βλέπουμε ότι πλέον η όποια διαφορά μπορεί να πάρει μια ομάδα στη διάρκεια του αγώνα, μπορεί να χαθεί γρήγορα. Οι παίκτες έχουν γίνει πιο αθλητικοί. Θα πρέπει, λοιπόν, αντίστοιχα να προσαρμόσουμε το παιχνίδι μας και να πάμε σε αυτά τα πρότυπα. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε κι εμείς στον Ολυμπιακό. Οι παίκτες να κάνουν πράγματα απλά και γρήγορα, στο μικρότερο δυνατό χρονικό διάστημα”.

“Ένας καλός παίκτης θα πρέπει να παίζει άμυνα, να κάνει καλύτερους τους συμπαίκτες του και να μπορεί να δημιουργήσει για τον εαυτό του”
Για το πόσο πολύ βοηθάει ο αθλητισμός τους νεαρούς, ανεξαρτήτως του τομέα που θα ακολουθήσουν στην μετέπειτα πορεία τους: “Αντιμετωπίζοντας δυσκολίες και βγαίνοντας νικητής, γίνεσαι εξυπνότερος και δυνατότερος χαρακτήρας. Ο αθλητισμός είναι από τους λίγους τομείς που οι εμπειρίες που παίρνετε μέσα από αυτόν, διδάσκονται στα Πανεπιστήμια. Για παράδειγμα η ομαδικότητα, είναι κάτι το οποίο διδάσκεται. Μαθαίνετε, επίσης, να έχετε πειθαρχεία, να κάνετε διαχείριση του χρόνου σας. Μπορεί τώρα να μη μπορείτε να το καταλάβετε αλλά σε όσο περνούν τα χρόνια, θα είστε σε θέση να αντιληφθείτε το πόσο σημαντική είναι η ενασχόλησή σας με τα σπορ. Πόσο καλό σας έκανε όλο αυτό, πόσο σας βελτίωσε και το πόσο όλη αυτή η διαδικασία θα σας κάνει καλύτερους, με οποιοδήποτε τομέα κι αν αποφασίσετε να ασχοληθείτε στο μέλλον”.

Για το τι στοιχεία χρειάζεται ένας παίκτης προκειμένου να θεωρηθεί καλός στο μπάσκετ: “Για μένα καλός παίκτης, είναι αυτός που λειτουργεί προς όφελος της ομάδας. Είναι αυτός που γνωρίζει το τι πρέπει να κάνει και το πότε θα το κάνει. Ένας παίκτης -πέραν των τεχνικών ικανοτήτων του- θα πρέπει να κάνει πολλά πράγματα στο γήπεδο. Θα πρέπει να παίζει άμυνα. Θα πρέπει, επιπλέον, να κάνει καλύτερους τους συμπαίκτες του και να μπορεί να δημιουργήσει για τον εαυτό του, δηλαδή να μπορεί να παίξει το ένας εναντίον ενός και να είναι καλός σουτέρ”.

“Το παράδειγμα του Σπανούλη…”
Για τους αθλητές υψηλού επιπέδου και το απαραίτητο κομμάτι της αφοσίωσης: “Για να γίνεις καλύτερος ως παίκτης, αυτό δεν μπορεί να γίνει τυχαία… Απαιτείται να έχεις αφοσίωση, να μάθεις να αντέχεις. Είναι πολύ καλό παράδειγμα είναι ο Βασίλης Σπανούλης. Ακόμη και τώρα, στα 38 του, προσέχει τι θα φάει, το πότε θα κοιμηθεί. Παίκτες υψηλού επιπέδου, σαν τον Βασίλη (σ.σ. Σπανούλη), η προπόνηση γι’ αυτούς δεν είναι για παράδειγμα 17.00-19.00. Για κάποιον αθλητή υψηλού επιπέδου, η προπόνηση μπορεί να είναι τρεις ώρες. Ένας τέτοιος παίκτης θα σκεφτεί το πώς θα ετοιμάσει το κορμί του κατάλληλα, να «ζεσταθεί» πριν ξεκινήσει η προπόνηση, το τι θα κάνει μετά από αυτή. Όσον αφορά τους νεαρούς παίκτες, τελειώνει η προπόνηση και ξέρω ότι λίγοι θα σκεφτούν να κάνουν διατάσεις. Το πρώτο πράγμα που θα σκεφτούν είναι να πάρουν να δουν το κινητό τους… Όταν τελειώσει η προπόνηση, δεν φωνάζουμε απλώς «1-2-3 Ολυμπιακός ή Λεύκιππος» αλλά το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι αποθεραπεία”.

“Η σημασία της νοητικής προπόνησης την οποία χρησιμοποιούσε ο Τζόρνταν”
Για την σημασία της νοητικής προπόνησης: “Αυτό που μπορεί να βοηθήσει έναν παίκτη, είναι η νοητική προπόνηση. Νοητική προπόνηση είναι, για παράδειγμα, όταν κλείνεις τα μάτια και σκέφτεσαι ότι παίζεις το παιχνίδι. Ότι βλέπεις τον εαυτό σου να σουτάρει και να πετυχαίνεις καλάθι. Αυτό είναι κάτι που το χρησιμοποιούν πολύ στην Αμερική οι ψυχολόγοι. Πρώτα πρέπει να οραματιστείς κάτι, να το φανταστείς και μετά να το κάνεις. Να δει κάποιος τον εαυτό του ότι μπορεί να κάνει ένα καλό παιχνίδι και να βγει έξω, να το παίξει αυτό. Ακόμη και ο Μάικλ Τζόρνταν, πρώτα φανταζόταν τον εαυτό του ότι μπορεί να κάνει κάτι και μετά το έκανε στο γήπεδο. Μία από τις τεχνικές που χρησιμοποιούσε ήταν κι αυτή”.

Για το ότι υπάρχει πλέον ένα καταρτισμένο σύνολο σε κάθε ομάδα υψηλού επιπέδου προκειμένου να βοηθήσει τους παίκτες: “Στον Λεύκιππο είχατε ένα πολύ ωραίο διαδικτυακό σεμινάριο το προηγούμενο διάστημα, στο οποίο συμμετείχε και ο Γιώργος Ζιώγας (Εργοφυσιολόγος) που τον είχα εγώ στον Άρη. Πλέον, η κάθε ομάδα έχει ολόκληρο επιστημονικά καταρτισμένο επιτελείο που ασχολείται με τους παίκτες, με την ευεξία αυτών ή και με τους τραυματισμούς”.

“Τα χρήσιμα στοιχεία από το μπάσκετ που θα σας βοηθήσουν μελλοντικά και η νοοτροπία νικητή που πρέπει να έχουμε”
Κλείνοντας, ο Τσαλδάρης ανέφερε την προοπτική κάποια στιγμή να γίνουν φιλικά παιχνίδια μεταξύ των τμημάτων υποδομής του Ολυμπιακού και του Λεύκιππου ενώ απευθυνόμενος προς τους αθλητές του παιδικού τμήματος του Λεύκιππου, είπε: “Πρέπει να αντιλαμβάνεστε και να προσπαθείτε να χρησιμοποιήσετε τις δεξιότητες που παίρνετε μέσα από το μπάσκετ. Αυτές πρόκειται να είναι πολύ χρήσιμες για εσάς μελλοντικά. Η ομαδικότητα, η πειθαρχία, η διαχείριση του χρόνου, η ανθεκτικότητα, το να μάθετε να στέκεστε όρθιοι σε δυσκολίες, το να μάθετε να μη τα παρατάτε, όλα αυτά θα σας βοηθήσουν και θα σας ακολουθούν ακόμη κι όταν σταματήσετε το μπάσκετ. Τα όρια τα δικά σας, τα βάζετε εσείς… Επίσης, να θυμάστε πως πηγαίνουμε βήμα-βήμα. Προχωράμε, βάζοντας στόχους στη ζωή μας, στο μπάσκετ, στο Πανεπιστήμιο… Βήμα-βήμα πρέπει να κερδίζουμε έναν στόχο για να πάμε στον επόμενο. Και επιπλέον, πρέπει να έχουμε νοοτροπία νικητή”.