Κάββουρας: «Κρατούν ψηλά το τόπο τους»

Το 2ο λύκειο Άνω Λιοσίων στέφθηκε πρωταθλητής στο σχολικό πρωτάθλημα. Το σχολείο του Δήμου Φυλής έφτασε για 13η συνεχόμενη φορά στη τελική φάση του πρωταθλήματος και σε ένα συναρπαστικό τελικό κόντρα στο Αριστοτέλειο Κολλέγιο Θεσσαλονίκης επιβλήθηκε με 65-57. Στα αξιοσημείωτα είναι το γεγονός ότι περίπου 2.000 κόσμου βρέθηκε στο κλειστό του Περιστερίου για να παρακολουθήσει την αναμέτρηση. Ο γυμναστής-προπονητής του σχολείου, Γιώργος Κάββουρας, μίλησε στην ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ  για την επιτυχία της ομάδας του. Για 13η φορά στη ιστορία του περίπου 2.000 στο κλειστό Περιστερίου, Αριστοτέλειο Λύκειο Θεσσαλονίκης, 13η φορά που κατακτάει το πρωτάθλημα, 13η συνεχόμενη φορά που φτάνει στη τελική φάση.

Αναλυτικά:

Για την κατάκτηση του πρωταθλήματος στο σχολικό πρωτάθλημα:

«Φέτος ήταν μία ιδιαίτερη χρονιά λόγω της οικονομικής κατάστασης. Προσπάθησα να μην περάσει αυτή η οικονομική πίεση στα κορίτσια. Μέσα σε ένα δίμηνο δουλειάς καταφέραμε να παρουσιαστούμε την κατάλληλη στιγμή έτοιμοι και στο πικ μας να κερδίσουμε το πρωτάθλημα. Είναι ένα πρωτάθλημα πολύ δυνατό και θα το παρομοίαζα με το επίπεδο των εθνικών ομάδων. Τα μισά κορίτσια τα δικά μου είναι στην εθνική ομάδα, ενώ τα υπόλοιπα αγωνίζονται στο Αριστοτέλειο Λύκειο Θεσσαλονίκης που αντιμετωπίσαμε στο τελικό. Τα κορίτσια μεταξύ τους γνωρίζονται καλά και υπάρχει ένας υγιείς ανταγωνισμός.

Εδώ και αρκετά χρόνια γίνεται μία προσπάθεια σημαντική σε αυτό το σχολείο. Τα κορίτσια προσπαθούν να κρατήσουν ψηλά το τόπο τους σε μία περιοχή που πριν κάποια χρόνια διαφημιζόταν μόνο για τη χωματερή της. Αρωγοί στη προσπάθεια αυτή ήταν ο Δήμος Άνω Λιοσίων, ο Διευθυντής του σχολείο και όλοι οι συνάδελφοι του 2ου ΓΕΛ Άνω Λιοσίων».

Για το επίπεδο του πρωταθλήματος και το ενδιαφέρον που υπάρχει από τον κόσμο:

«Το επίπεδο είναι πάρα πολύ υψηλό ειδικά στη τελική φάση. Συμμετέχουν τα καλύτερα σχολεία της Ελλάδας και της Κύπρου. Στα σχολικά πρωταθλήματα υπάρχει αγνότητα και ένα καλός ανταγωνισμός κάτι που αρέσει στο κόσμο και γεμίζει τα γήπεδα. Οι ηλικίες αυτές τραβάνε τον κόσμο που έρχεται και το χαίρεται. Στο Περιστέρι που έγινε η τελική φάση μου έκανε εντύπωση που είδα ένα γήπεδο γεμάτο παιδιά και φιλάθλους όλων των ηλικιών».

Για τις διαφορές που υπάρχουν σε μία σχολική ομάδα σε σχέση με μία κανονική:

«Οι διαφορές είναι περισσότερο λειτουργικές. Μία ομάδα έχει σταθερές ώρες προπόνησης και ο παίκτης είναι υποχρεωμένος να έρθει. Στο σχολείο πρέπει να βρεις ώρες που να συμβαδίζουν με το γεμάτο πρόγραμμα των παιδιών. Σε αυτή την ηλικία υπάρχουν πολλές υποχρεώσεις με φροντιστήρια, ενώ τα παιδιά δεν πρέπει να χάνουν χρόνο διαβάσματος. Μέσα σε 3 ώρες προπόνησης την εβδομάδα πρέπει να περάσεις ότι θα έκανες σε μία εβδομάδα στο σύλλογο. Δεν είναι κάτι εύκολο αλλά όταν υπάρχει θέληση τα πάντα γίνονται. Σε επίπεδο τακτικής και τεχνικής είναι στα ίδια πλαίσια και επίπεδα γιατί με τις αθλήτριες γνωριζόμαστε καλά, καθώς τις είχα μέχρι πέρσι και στην ομάδα του ΔΑΣΑΛ».