Ήταν όλοι εκεί. Δεν τους χώριζαν σ’ αυτή τη δύσκολη μέρα για το μπαγκόσμιο μπάσκετ τίποτε. Ούτε εθνότητες, ούτε οπαδικές διαφορές, ούτε κάτι άλλο… Ήταν όλοι εκεί για ν’ αποχαιρετήσουν τον «δάσκαλό» τους, τον «σοφό» του μπάσκετ, τον Ντούσαν Ιβκοβιτς. Από την τελετή δεν μπορούσαν να λείψουν, αλλά κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι κάποια από τα «ιερά τέρατα» του μπάσκετ της Γιουγκοσλαβίας θ’ αναλάμβαναν το δύσκολο έργο να κουβαλήσουν το φέρετρο του «Ντούντα». Οι Σέρβοι Ζέλικο Ομπράντοβιτς, Βλάντε Ντίβατς, Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς και Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς, ο Κροάτης Ντίνο Ράτζα, ο Μαυροβούνιος Ζάρκο Πάσπαλι και ο Σλοβένος Γιούρι Ζντοβτς, όμως δεν κοίταξαν τη σημαία της χώρας που αντιπροσωπεύουν – μετά τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας – αλλά πήραν το φέρετρο κι οδήγησαν τον Ίβκοβιτς στην τελευταία του κατοικία.
Εκεί βρέθηκαν και αρκετοί Έλληνες. Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι, ο Βασίλης Σπανούλης, ο Γιώργος Σκινδήλιας, ο Νίκος Λεπενιώτης και ο Χρήστος Μπαφές, ο Δημήτρης Ιτούδης, ο Δήμος Ντικούδης, ο Θοδωρής Παπαλουκάς, αλλά κι ο Τάκης Λιβιεράτος ήταν εκεί για ν’ αποχαιρετήσουν τον δικό τους «Ντούντα». Όπως κι οι Νίκολα Πέκοβιτς, Ντέγιαν Τομάσεβιτς, Πέρο Άντιτς, Ντέγιαν Ράντονιτς, Ζέλικο Ρέμπρατσα, Μάρκο Κέσελ…