Εδώ και λίγους μήνες ο Σπόρτιγκ καλωσόρισε φίλους από τα παλιά, ώστε να τον πλαισιώσουν στη νέα του διοίκηση (Φενέκο Στυλιανό, Ανδρέα Πολέμη, Λαναρά Όλγα, Ταμβάκη Σταύρο, Σακελλαριάδη Αλέξανδρο, Ηλία Αναστάσιο, Αγγελίδη Κωνσταντίνο, Τσαγκαρόπουλο Γεώργιο).
Το “star παραγόντων” όπως τους αναφέρουν στα κοινά πηγαδάκια, όχι μόνο προσάπτει περισσότερη αίγλη στον ιστορικό σύλλογο αλλά έφερε νέα φιλοσοφία στην ομάδα ανυψώνοντας έτσι το πεσμένο μέχρι στιγμής ηθικό της. Εν όψει των 75 χρόνων ζωής των “μπλαουγκράνα” το all star basket φιλοξένησε στις σελίδες του κάποια από τα μέλη του νέου Δ.Σ., οι όποιοι ανέφεραν το καινούργιο πλάνο της ομάδας και τους στόχους που θα προσπαθήσουν να πραγματοποιήσουν.
Ένας και από αυτούς είναι και ο Ντίνος Αγγελίδης που με περίσσιο πάθος, θα δει κάνεις να κάθεται στο πάγκο, σε κάθε υποχρέωση της ομάδας του Δημήτρη Αποσκίτη, λες και είναι έτοιμος να… πάρει την μπάλα, καρφώνοντας στο αντίπαλο καλάθι.
Ένα μέρος της συνέντευξης με τα λεγόμενα του Γενικού Αρχηγού, Ντίνο Αγγελίδη:
«Επέστρεψα στην Αθήνα το 2004 και από τότε άλλες δυο φορές μου πρότειναν να ασχοληθώ με τη διοίκηση του Σπόρτιγκ. Θεώρησα ότι τότε η εποχή δεν ήταν ώριμη. Αν και δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο, είπα το «ναι» στην πρωτοβουλία των παλαιών συμπαικτών μου, με τους οποίους έχουμε κοινή φιλοσοφία και εμπειρίες και από τότε πορευόμαστε παρέα σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουμε το Σπόρτινγκ όπως τον γνώρισα πιτσιρικάς εγώ και όπως οφείλει να είναι σε μια κοινωνία που έχει ανάγκη τα πρότυπα. Ο Σπόρτιγκ είναι ένας ιστορικός σύλλογος, που έχει ιδιωτικό γήπεδο, το οποίο μας δίνει την δυνατότητα να εφαρμόσουμε εναλλακτικά προγράμματα αθλητισμού, όπως για την τρίτη ηλικία και τα νέα παιδιά. Ο κυριότερος στόχος της νέας διοίκησης είναι να κάνει παραγωγή κοινωνικού έργου και να δημιουργήσει ξανά την έννοια της ομάδας γειτονιάς που θα δώσει στους γονείς και τους νέους των Πατησίων τη δυνατότητα διεξόδου από τα καθημερινά προβλήματα.
Δεν υπάρχει καλύτερο σχολειό από τον αθλητισμό και αυτό που γνωρίζουμε πολύ καλά εμείς οι παλιοί παίκτες. Τα νέα παιδιά δεν γνωρίζουν τις έννοιες γειτονιά, της αλάνας κ.ο.κ. ο αθλητισμός μπορεί να προσφέρει στα παιδιά μια διέξοδο σωστή κοινωνικοποίηση και διαπαιδαγώγηση. Ελπίζουμε στο μέλλον να μπορέσουμε να προσφέρουμε στα παιδιά τη δυνατότητα να ασχοληθούν και με άλλα σπορ εκτός από το μπάσκετ. Βρήκαμε τις δυο ομάδες των ανδρών και των γυναικών σε κακή αγωνιστική και ψυχολογική κατάσταση. και οι δυο κινδυνεύουν με υποβιβασμό. Εμείς εκείνο που τους είπαμε είναι ότι δε μας απασχολεί τι θα συμβεί στη φοιτητή σεζόν και πως τους ζητάμε να παίξουν καλό μπάσκετ και να έχουν θετική φιλοσοφία και ψυχολογία. Ελπίζουμε ότι με τη βοήθεια του Δημήτρη Αποσκίτη η ομάδα των ανδρών θα ανατρέψει την κατάσταση. Ο αθλητισμός δε χωρίζει τους ανθρώπους και σε εκείνον χωράνε όλοι.
Επίσης βοηθάει τους ανθρώπους να γίνουν καλύτεροι πολίτες, διδάσκει ήθος, πίστη για δουλειά κ.ο.κ. και συμβάλει στη βελτίωση της κοινωνίας. Ο Σπόρτιγκ και η ενασχόληση με τον αθλητισμό νομίζω ότι θα βοηθήσει τα παιδιά των μεταναστών να ενταχθούν στην κοινωνία και να συμβάλλουν στη βελτίωση των συνθηκών ζωής στα Πατήσια. Καλούμαι τους ανθρώπους και τους νέους που αγαπούν το μπάσκετ και τον αθλητισμό να έρθουν στο κλειστό της Ηλίας ζερβού για να διαπιστώσουν ότι στον Σπόρτινγκ πνέει νέος άνεμος. Να βοηθήσουμε όλοι στην παραμονή των δυο ομάδων μας και ποιος ξέρει, μπορεί σε 5,6 χρόνια να επανέλθουμε στην Α1. Θέλουμε να αγκαλιάσουμε τη γειτονιά μας, τα Πατήσια για να μας αγκαλιάσει και εκείνη. Η προσπάθεια της νέας διοίκησης δεν είναι προσωρινή η πρόσκαιρη, θέλουμε να μείνουμε κοντά στον Σπόρτιγκ για πολλά χρόνια.
Το μπάσκετ παίρνει κρίση. Δυο σύλλογοι, ο ολυμπιακός και ο παναθηναϊκός, ξοδεύουν υπέρογκα ποσά και διεκδικούν τον τίτλο του ελληνικού πρωταθλήματος και οι υπόλοιπες ομάδες απλώς συμπληρώνουν. Ο χώρος του μπάσκετ πρέπει να επανιδρυθεί. Τα παιδιά που αναλάβαμε τη διοίκηση του Σπόρτιγκ δεν έχουμε στο μυαλό μας κάτι περισσότερο από το να βοηθήσουμε την ομάδα μας, άλλα εάν η προσπάθεια μας αποτελέσει παράδειγμα και για άλλους συλλόγους και για κάτι ευρύτερο στο χώρο μας, θα είναι ευχάριστη εξέλιξη. Προς το παρόν ελπίζω οι ιθύνοντες της ΕΟΚ και του ΕΣΑΚΕ να δώσουν λύσεις στα προβλήματα. Διάβασα για το σχέδιο της μεσογειακής λίγκας. Μπορεί αρχικά να φαίνεται ως καλή ιδέα, αλλά δε νομίζω ότι τα προβλήματα του ελληνικού μπάσκετ λύνονται με ένα τέτοιο σχέδιο. Οι Ελληνες παίκτες φωνάζουμε για χρόνια εναντίον της εισροής ξένων και κοινοτικών, υπέρ της χορήγησης ευκαιριών σε νέους Ελληνες παίκτες και της ανάδειξης παλιών αθλητών σε καίρια πόστα. Δεν εισακουστήκαμε, με συνέπεια να έρθει η παρακμή. Ελπίζω η πορεία του ελληνικού μπάσκετ να διορθωθεί».