Ο Μίλωνας πραγματοποίησε μία φανταστική χρονιά καταφέρνοντας να πάρει την άνοδο στη Β’ εθνική. Πρωτεργάτης της επιτυχίας αυτής, είναι ο Νίκος Καραγιάννης, ο οποίος μίλησε στο EOK Web Radio για την τρομερή φετινή σεζόν της ομάδας του στη Γ’ Εθνική, αλλά και πολλά άλλα ενδιαφέροντα γύρω από το ελληνικό μπάσκετ.
Τον Μίλωνα:
Είχε μεγάλο οικονομικό άνοιγμα παλαιότερα και ήταν επιλογή να ξεπληρώσει το χρέος αυτό με δικά του έσοδα. Είχε μια λογική δηλαδή να μη χρωστάει πουθενά για ένα διάστημα και να επανέλθει στο προσκήνιο.
Πλέον αυτό έγινε, έχοντας μια πολύ ισχυρή διαχείριση με σπουδαίους ανθρώπους και κατάφερε φέτος να βγει πρωταθλητής στη Γ’ Εθνική. Μόνο μπροστά μπορεί να πάει αυτό το σωματείο.
Δεν είναι απρόσωπος ο Μίλωνας, έχει ανθρώπους που αγαπούν πολύ την ομάδα. Είναι οικογένεια και αυτό το νιώθει κάθε παίκτης που έρχεται. Καμία ομάδα δε μπορεί να πάει σε αυτά τα επίπεδα. Δεν γίνεται ο Μίλωνας να μην είναι οικογένεια. Μόνο έτσι θα πετύχει και όλα θα γίνουν καλύτερα.
Τη φετινή σεζόν:
Η ομάδα στήθηκε για να πάρουμε το πρωτάθλημα. Δεν ήταν εύκολο. Υπήρχαν ομάδες με μπάτζετ αλλά και καλούς παίκτες και προπονητές. Φτιάξαμε ένα ρόστερ ικανό να πετύχει, ειδικά με τον Σπύρο Μοτσενίγο, ένα παιδί που μας έκανε την τιμή να παίξει σε εμάς, μας πήρε από το χέρι όντας υπόδειγμα αθλητή καθ’ όλη τη χρονιά. Φτιάξαμε πολύ καλά αποδυτήρια. Ήταν συγκινητική η προσπάθεια όλων των παικτών.
Διαχειριστήκαμε παρά τους τραυματισμούς τις 2 ήττες μας και παρουσιαστήκαμε πολύ καλά στα ντέρμπι με ΒΑΟΛ και Δάφνη, κάτι που μας έφερε στη Β’.
Θέλουμε να είμαστε ανταγωνιστικοί με παιδιά αντάξια της ιστορίας του συλλόγου και σε αυτήν την κατεύθυνση κινούμαστε. Πολλοί θέλουν να παίξουν σε μας επειδή λειτουργούμε σωστά, λειτουργούμε σαν μια ομάδα ανώτερης κατηγορίας. Και θέλουμε να το διατηρήσουμε αυτό με ένα ρόστερ που δεν θα φοβόμαστε τίποτα.
Δεν είναι κάτι άγνωστο για μένα η Β’, να δούμε τι θα γίνει με όσα ακούγονται κιόλας με τα αντίπαλα μπάτζετ. Ο Μίλωνας δεν είναι αυτής της λογικής. Θέλω να έχω παιδιά με όρεξη για δουλειά, δίνουμε ευκαιρίες σε όσα παιδιά αξίζουν. Υπάρχει πλήρης αξιοκρατία. Υπάρχει πλάνο στην ομάδα. Θέλουμε να έχουμε συνέχεια και συνέπεια για να αποφύγουμε τα λάθη του παρελθόντος, προστατεύουμε την οικογένειά μας όλοι μας. Το πιο εύκολο είναι να έχεις ένα μπάτζετ κοντόφθαλμο, αλλά μπορεί να υποθηκεύσεις το μέλλον του συλλόγου οικονομικά για την επίτευξη ενός στόχου.
Του χρόνου θα είμαστε ομάδα με αρχές και πιστεύω μέχρι και την τελευταία αγωνιστική για να πετύχουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερα πράγματα.
Τη Νέα Σμύρνη:
Κάθε τι οργανωμένο και σωστό πρέπει να λειτουργεί όπου και αν είναι. Μακάρι να είμαστε στον ίδιο όμιλο με τον Πανιώνιο, μόνο καλό θα είναι.
Ευχή μας είναι να γίνουν καλά παιχνίδια και να χαρεί ο κόσμος.
Τη Γ’ Εθνική:
Τα παιχνίδια είναι λίγα. Την κακή ήττα δε μπορείς να την καλύψεις. Υπάρχουν ομάδες με δυνατό μπάτζετ και καλό ρόστερ, ομάδες με καλό μπάτζετ ασχέτως αν δεν βγήκε ή αν κάναμε εμείς καλύτερες επιλογές.
Εμείς φτιαχτήκαμε με στόχο να είμαστε η καλύτερη άμυνα. Πήραμε μεγάλα ντέρμπι με ΒΑΟΛ και Δάφνη και πετύχαμε εύκολα και καθαρά την άνοδο.
Τα ντέρμπι με την Δάφνη:
Παιχνίδια που προσελκύουν τον κόσμο, αυτό θέλουμε εμείς. Να υπάρχουν καλές ατμόσφαιρες, γεμάτα γήπεδα και καλό μπάσκετ.
Τις ανόδους του και την προπονητική:
Υπάρχουν και άλλοι προπονητές με ανόδους, δεν είμαι ο μοναδικός. Το θέμα είναι πως ξεκίνησα πολύ νέος την προπονητική. Ήμουν μόλις 30 στο Παλαιό Φάληρο. Δοξάζω τω Θεό γιατί κάνω κάτι που αγαπάω.
Από τότε που ήμουν παίκτης ήθελα να γίνω προπονητής, με φωνάζαν στα εφηβικά του Πανιωνίου να κάνω τον προπονητή όταν υπήρχε κενό.
Οι Σέρβοι άλλαξαν πολύ το ελληνικό μπάσκετ και την προπονητική. Τους βοήθησε και η Ελλάδα βέβαια, αλλά έχουμε πολλές επιρροές από το σέρβικο. Έχουμε σκληρή άμυνα, είμαστε διαβασμένοι, ο Έλληνας προπονητής δουλεύει παντού πια και είναι από τους καλύτερους στην Ευρώπη. Με το σπαθί και τις γνώσεις το έχει καταφέρει αυτό και είναι ισότιμος με όλες τις χώρες. Βγάζω το καπέλο σε αυτούς που κάνουν καριέρα στο εξωτερικό. Είναι η καλύτερη διαφήμιση για το μπάσκετ μας. Αν λέγαμε μερικά χρόνια πριν πως η Μπαρτσελόνα και η ΤΣΣΚΑ θα είχαν Έλληνα κόουτς θα νομίζαμε ότι είναι ανέκδοτο.
Παλιά ό,τι τελείωνε σε -ιτς λέγαμε πως είναι καλό. Πρέπει οι ομάδες να ψάχνουν Έλληνες τεχνικούς και να τους δίνουν ευκαιρίες.
Τον Παύλο Κορκίδη και τις ακαδημίες του Μίλωνα:
Ήμασταν φίλοι, ήταν η κακιά στιγμή. Ο Πανιώνιος έχασε ανθρώπους που τον έφεραν εκεί που πρέπει να είναι σε λογική και στήσιμο. Εγώ ήμουν εκεί από τα 10 μέχρι τα 20. Δεν ήταν ποτέ η ομάδα με τα πολλά λεφτά, αλλά είχε πλάνο και όραμα. Γι’ αυτό και πέτυχε ό,τι πέτυχε.Υπήρχε μεράκι με προπονητές όπως ο Σορώτος, ο Βλάχος και ο Ζούρος, έβγαλαν 50-60 παίκτες με ένα μόνο ανοιχτό.
Αλλιώς μεγαλώσαμε εμείς. Παίζουν ρόλο οι γονείς, έχουν άποψη για τα πάντα. Εμάς δεν ήξεραν αν παίζαμε καν μπάσκετ.Το καλό μπορεί πάντα να γίνει καλύτερο. Έχουμε 400 παιδιά στον Μίλωνα ακόμα και μετά την πανδημία, έχουμε ανοιχτά και δύο κλειστά. Είναι δύσκολο σήμερα να βγει ένας παίκτης, είμαστε σε καλό δρόμο.
Οι ιδιόκτητες καταστάσεις είναι τεράστιο προσόν παρά τα έξοδα της ομάδας, αξίζουν πολλά συγχαρητήρια γιατί θα υπάρχει για πάντα στο ελληνικό μπάσκετ αυτή η ομάδα.
Την Α1:
Κάποια στιγμή πίστεψα ότι θα ήμουν ο κόουτς της Καστοριάς στην Α1, ήταν όλα σίγουρα ότι θα γινόταν. Αλλά όταν βγήκαν στην αγορά, η διοίκηση έβρισκε μόνο πόρτες κλειστές και πήρε την απόφαση να αποχωρήσει. Ελπίζω να γίνει με τον Μίλωνα. Δεν θα τον άφηνα για την Α1. Είναι μια ομάδα με μέλλον, δεν υπάρχει περίπτωση να αθετήσω κάτι από όσα έχουμε πει. Με νοιάζει να έχει υγεία ο Μίλωνας, γιατί μόνο έτσι θα πάμε μπροστά.
Η ιστορία έχει δείξει πως οι καλοί προπονητές έχουν περάσει από τις μικρές κατηγορίες, έτσι τους ήρθε η ευκαιρία. Δεν μου είναι απωθημένο η Α1. Μπορώ να δουλέψω παντού. Δε με νοιάζει η κατηγορία αλλά η προοπτική και οι διοικήσεις. Αλλιώς είσαι χορηγός της ομάδας, μπερδεύεται η δουλειά σου.
Το ζητούμενο είναι να μπορείς να βρεις τις συνθήκες εργασίας ανεξαρτήτως κατηγορίες. Υπάρχουν καταστάσεις στην Α1 που δεν τις αντέχουν οι «σοβαροί προπονητές». Δεν είναι η προβολή το μόνο που χρειάζεται για να είναι προπονητής στην Α1.
Το πάμε βήμα-βήμα. Το πρώτο βήμα τώρα είναι να έχουμε υγεία και να χτίσουμε κάτι καλό στη Β’.
Τις εμπειρίες της καριέρας του:
Ήμουν στη 12άδα στο ΤΣΣΚΑ-Πανιώνιος και την εύκολη ήττα μας στη Μόσχα. Εγώ μεγάλωσα με έναν αδερφό άρρωστο Πανιώνιο και μου έβαλε το μικρόβιο. Όταν ήρθε ο Τζούροβιτς έκανε ένα καμπ για να διαλέξει κάποια παιδιά για την πρώτη ομάδα και ήμουν ένας από αυτούς, ανάμεσά τους και ο Χουγκάζ. Ήμουν 18 τότε, είχα ακριβώς τα μισά χρόνια του Κορωναίου. Τεράστιες εμπειρίες, τεράστιες προσωπικότητες, τεράστιοι παίκτες που ακόμα είναι χαραγμένα στο μυαλό μου. Εκείνη όμως, η βραδιά ήταν από τις πιο μαύρες.
Είχαμε κερδίσει εδώ με 22 πόντους και οι Ρώσοι πήγαν σε ένα βουνό με μίνι προετοιμασία και κατέβηκαν τη μέρα του αγώνα, ενώ εμείς ήμασταν χαλαροί σχετικά με τη διαφορά του πρώτου αγώνα. Ήταν εντελώς διαφορετική η προσέγγισή μας και η διαφορά ήταν τεράστια. Χάναμε σχεδόν 30 πόντους στο ημίχρονο. Μεγάλη διαφορά στη δύναμη και σε όλα.
Εμείς τότε είχαμε πάει δις στο Σαράγεβο για προετοιμασία με τον Πανιώνιο, ήταν χιονοδρομικό κέντρο και πλήρως απομονωμένο. Μαζί μας έκανε προετοιμασία και η Γιουγκοπλάστιγκα, που ήταν ακόμα σπουδαία τότε. Ήμασταν εκεί πρωί βράδυ σε απίστευτες συνθήκες. Τώρα, υπάρχουν ομάδες που κάνουν προετοιμασία μόνο στο γήπεδο. Τότε κάναμε πολλή δουλειά και πολλή προπόνηση. Και γι’ αυτό τους κοιτούσαμε όλους στα μάτια. Όπου υπάρχουν σοβαροί παράγοντες, υπάρχει και σοβαρή διοίκηση. Η διοίκηση είναι ό,τι πιο σημαντικό. Να στηρίζει το πρόγραμμα και όχι τη νίκη. Χρειάζεται υπομονή.
Έκανα φίλους στην Καστοριά, έγινε καλή δουλειά με αγάπη. Καταφέραμε να ανέβουμε στην Α1 με μεράκι και πλάνο. Όλοι έκαναν τρομερή δουλειά και ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία μου. Δεν είχε παράδοση ούτε σύγχρονο γήπεδο, αλλά έγινε οικογένεια με πολλή δουλειά και είχαμε κίνητρο να πετύχουμε την άνοδο.
Τα παλιά χρόνια αλλά και το μέλλον στην Ελλάδα:
Έιχαμε ομάδες όπου οι 10 από τους 12 παίκτες έπαιζαν χρόνια εκεί. Τώρα από τον Αύγουστο στον Σεπτέμβρη έχουν αλλάξει όλα. Από προπονητή μέχρι ξένους και Έλληνες αθλητές.Τώρα με τη μεταγραφική περίοδο τον Ιανουάριου βλέπεις διαφορετικές ομάδες τελείως δυστυχώς. Αυτό το συναντάς κυρίως στην Α1, στις μικρές κατηγορίες όποιοι αρχίζουν τη χρονιά, συνήθως την τελειώνουν.
Η λογική είναι να βρούμε κάποιον να βάλει λεφτά. Όταν αυτός φεύγει, οι ομάδες που δεν έχουν κανένα υπόβαθρο διαλύονται. Δεν είναι μπάσκετ αυτό. Αν είναι να πάει ο Μίλωνας στην Α1 με αυτήν τη λογική, ας μην πάει ποτέ. Το ζήτημα είναι το πλάνο.Δε γίνεται να μην υπάρχουν παιδιά από τις ακαδημίες που να συμμετέχουν στην Α1, η διοίκηση σου λέει τι θέλει.
Το 2005 έπεσε οικοιοθελώς στην Α2, φτιάξαμε μια ομάδα 3 μέρες πριν την έναρξη του πρωταθλήματος. Βγάλαμε όμως Τσαλδάρη, Μαυροκεφαλίδη, Μάντζαρη. Και ακόμα παίζουν. Από πότε έχουμε να δούμε μπασκετμπολίστα από τις ακαδημίες του Πανιωνίου; Για να αλλάξει κάτι χρειάζεται το διπλό δελτίο και να υπάρχουν δεύτερες ομάδες για τις μεγάλες, όπως γίνεται και στο ισπανικό ποδόσφαιρο με Ρεάλ και Μπαρτσελόνα.
Στο Πανελλήνιο Παίδων η ΔΕΚΑ το πήρε γιατί έχει τους μικρούς της να παίζουν στο ανδρικό συνέχεια. Όλες οι ομάδες είχαν ταλέντο και καλό ρόστερ. Δεν έχουν όμως κανένα όφελος και καμία κόντρα σε σχέση με τη ΔΕΚΑ που έπαιζε Γ’ Εθνική. Έτσι, θα βοηθηθούν πολύ. Πλέον, γίνεται ένα παιδομάζωμα στις μεγάλες ομάδες και καταστρέφονται οι υπόλοιπες. Πρέπει το παιδί να δεθεί με συμπαίκτες και με τον σύλλογο. Υπάρχουν παιδιά στο εφηβικό που έχουν αλλάξει 3 ομάδες. Δεν τους ευχαριστεί κάτι και αμέσως αλλάζουν ομάδα.
Έχει χαθεί η αλάνα που βοηθούσε πολύ. Τα παιδιά πλέον είναι παιδιά του κλειστού με 1 ώρα προπόνηση τη μέρα. Είναι άλλες γενιές. Στο κενό του τώρα ένα παιδί θα πάρει ένα κινητό, δεν παίζουν πια, δεν έχουν τριβή. Αν κάποιο έχει τα προσόντα θα φανεί.
Τον μέντορά του:
Ο Κορωναίος ήταν ένας παίκτης που ακόμα μνημονεύω στις προπονήσεις μου. Είχε κατακτήσει τα πάντα και ήρθε μεγάλος στον Πανιώνιο. Τότε είχαμε και προαιρετικές προπονήσεις. Δεν είχε χάσει ούτε μια και μου έλεγε τότε ‘εγώ βελτιώνομαι έτσι’. Ένας παίκτης που είχε κατακτήσει τα πάντα ήθελε να γίνεται συνέχεια καλύτερος. Δεν θες κάτι άλλο σαν προπονητής, ήταν ο μεγαλύτερος επαγγελματίας αναφορικά με το πως προσέγγιζε τα πάντα. Αυτά που πέτυχε στην καριέρα του ήταν μοναδικά.
Τον Φάνη Χριστοδούλου:
Χαιρόταν περισσότερο όταν σκόραρε κάποιος άλλος από ότι εκείνος. Έκανε και ήθελε να κάνει τα πάντα. Τεράστιο ταλέντο. Κάθε φορά που ερχόταν κάποιος μικρός στην ομάδα τον έπαιρνε μαζί του.