Μπακογιάννης: «Η Μεσσήνη κέρδισε από τη Γ’ Εθνική»

mpakogiannis_michalis_messiΈνας βασικός κανόνας για να γίνεις καλός προπονητής, σύμφωνα με τους διαβασμένους-μετρ του είδους, είναι να “σκοτώσεις” τον παίκτη μέσα σου. Τι γίνεται όμως όταν αυτός ο… τύπος πυροβολεί ακόμα με απόλυτη ευστοχία εντός αλλά και από το πλάι του παρκέ; Θυσιάζεις άμεσα έναν από τους δύο; Την απάντηση ίσως να την έχει αυτός που σχεδόν για ένα χρόνο οδηγούσε τη Μεσσήνη στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής τόσο ως οργανωτής όσο και ως κόουτς.

Ο λόγος για τον Μιχάλη Μπακογιάννη, ο οποίος μέχρι πρότινος κρατούσε το τιμόνι της πελοποννησιακής ομάδας, δηλώνει παρών στους τοπ σκόρερς του 1ου ομίλου νότου, αλλά δίνει ακόμα, και τα μπασκετικά του… φώτα στις αναπτυξιακές ηλικίες του συλλόγου. Επίσης, ο 2ος κατά σειρά «πιστολέρο», με 416 πόντους μέχρι στιγμής, ανέλυσε στο infobasket.gr πως γίνεται παρά τον υποβιβασμό της ομάδας του στα τοπικά πρωταθλήματα, η φετινή χρονιά να δηλώνεται στις κερδισμένες του συλλόγου.

Πλεον, είναι δεδομένη η επιστροφή της Μεσσήνης στο τοπικό πρωτάθλημα… Ποιος είναι ο απολογισμός της χρονιάς στη Γ’ Εθνική. Τι πιστεύεις ότι πήγε στραβά και ο σύλλογος δεν κατάφερε το στόχο της παραμονής;

Ξεκινήσαμε την σεζόν με αρκετά όνειρα και φιλοδοξίες, γνωρίζοντας ότι η χρονιά στην Γ’ Εθνική μόνο εύκολη δεν θα ήταν. Εξάλλου, το επίπεδο από το τοπικό το δικό μας σε σχέση με αυτό της Γ’ Εθνικής απέχει αρκετά. Ο βασικός κορμός της ομάδας κρατήθηκε, πλην κάποιων παιδιών που δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν για προσωπικούς τους λόγους. Η διοίκησή μας ανανεώθηκε από ανθρώπους που έδειχναν διάθεση να βοηθήσουν (όπως και έκαναν στα πλαίσια πάντα των δυνατοτήτων τους) και σ’ εμένα δόθηκε το χρίσμα να χτίσω μια ομάδα που θα φανεί ανταγωνιστική στη Γ’ Εθνική.

Βέβαια, όλα αυτά με το μπάτζετ να είναι σαφώς περιορισμένο, λαμβάνοντας υπόψη τους δύσκολους καιρούς σε συνδυασμό με τον στόχο η ομάδα μας να μην φανεί ανυπόλογη σε ό,τι είχε υποσχεθεί! Μπορώ να πω ότι με αυτές τις συνθήκες, η ομάδα απέκτησε ένα ρόστερ, που ακόμη και αυτή την στιγμή πιστεύω ότι θα μπορούσε να σταθεί στην Γ’ Εθνική, αν έμενε ατόφιο από την αρχή μέχρι το τέλος. Για πολλούς και διάφορους λόγους δεν πήραμε από τους παίκτες που αποκτήθηκαν το 100% των δυνατοτήτων τους (τραυματισμοί, στρατός, επαγγελματικές υποχρεώσεις κλπ.).

Συνάμα, είχαμε την ατυχία να χάσουμε το βασικό μας 4άρι (Σπηλιόπουλος) για όλη την χρονιά εξαιτίας ρήξης χιαστού που υπέστη ο αθλητής, ο οποίος είναι και ο μεγάλος άτυχος της φετινής σεζόν αφού πίστευα και πιστεύω πως θα ήταν αποκάλυψη μέσα στην χρονιά και το πλάνο μας στήριζε πολλά επάνω του! Παρ’ όλες τις ατυχίες θεωρώ ότι η ομάδα εμφανίστηκε ανταγωνιστική στα περισσότερα από τα παιχνίδια που έδωσε και έχασε κάποια ματς στις λεπτομέρειες, ιδιαίτερα μέσα στην έδρα της!

Η ομάδα μας είχε μόνο να κερδίσει από την παρουσία της στην Γ’ Εθνική. Καταφέραμε να φέρουμε τον κόσμο στο γήπεδο, στην πλειοψηφία οικογένειες με μικρά παιδιά, να γίνουμε όλοι μια οικογένεια που πάλευε μέσα στο γήπεδο! Δίνουμε μεγάλη βάση στις υποδομές μας τα τελευταία δύο χρόνια και το γεγονός ότι τα παιδιά της ακαδημίας μας παρακολούθησαν τόσα παιχνίδια Γ’ Εθνικής είναι πολύ θετικό σαν εικόνα γι αυτά! Θεωρώ ότι η Μεσσήνη μπορεί και πρέπει να έχει ομάδα στην εθνική κατηγορία και αν συνεχίσουμε του χρόνου, σκοπός μας θα είναι να ξαναφέρουμε την ομάδα εκεί που πραγματικά της αξίζει.

Φυσικά ακολουθοούν ακόμα τρία παιχνίδια τα οποία έχουν κυρίως τοπικό ενδιαφέρον, (Καλαμάτα και Έσπερος)…

Σίγουρα με λυπεί το γεγονός ότι τρία παιχνίδια πριν το τέλος δεν έχει κανένα βαθμολογικό ενδιαφέρον για εμάς! Αναγκαστικά θα ζήσουμε με αυτό και θα κατέβουμε σε αυτά τα παιχνίδια να παίξουμε για την ιστορία της ομάδας, τον εγωισμό μας, τον κόσμο μας καθώς και την αξιοπιστία του πρωταθλήματος. Πρέπει να βρεθεί κίνητρο, καθώς υπάρχουν παιχνίδια τοπικού ενδιαφέροντος, με εξέχον παιχνίδι φυσικά αυτό με την Καλαμάτα ’80, στο οποίο και οι δύο ομάδες θα παίξουν για τη νίκη, καθεμία για τους δικούς της λόγους!

Για περισσότερο από μισό χρόνο ουσιαστικά ήσουν και παίκτης και προπονητής πόσο δύσκολο ήταν αυτό και ποια η γνώμη σου για τον ερχομό του Νώντα;

Ο Πολ είναι ένας καλός φίλος που δέχθηκε να βοηθήσει σε μια στιγμή που η διοίκηση πίστευε ότι η ομάδα χρειαζόταν μια αλλαγή. Έτσι, αντικαταστάθηκε ο μέχρι πρότινος συνεργάτης μου Σπύρος Ψυχογιός, τον οποίο και ευχαριστώ πολύ για την βοήθεια την οποία μου παρείχε όσο ήταν μαζί μας. Αλλάξαμε κάπως το μοντέλο που υπήρχε στην ομάδα όλο αυτόν τον καιρό με εμένα να αναλώνομαι κυρίως στον αγωνιστικό μου ρόλο για τις αγωνιστικές που έχουν απομείνει. Ήταν μια απόφαση της διοίκησης που εν τέλει αποδέχθηκα γιατί είναι αλήθεια πως χρειαζόμουν να αποφορτιστώ.

Δύο χρόνια παίκτης-προπονητής, πίστεψέ με δεν είναι λίγα, και ο δεινός αυτός ρόλος είναι πολύ δύσκολος. Ο Νώντας σίγουρα θα είναι μαζί μας μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος και μακάρι να είμαστε μαζί και τη νέα σεζόν στο τοπικό. Βέβαια, όταν είσαι επαγγελματίας αξιολογείς τις προτάσεις που έχεις και μετά αποφασίζεις. Όπως και να έχει είναι πολύ θετικό που ένας άνθρωπος σαν τον Πωλ βρίσκεται κοντά μας αυτήν τη στιγμή!

Στο προσωπικό επίπεδο είσαι πρώτος σκόρερ στο συλλογικό στην «ουρά», τι συναισθήματα δημιουργεί αυτό το χάσμα;

Όταν αγωνίζομαι σε ένα παιχνίδι, αυτό που με ενδιαφέρει είναι να είμαι ανταγωνιστικός για 40 λεπτά και να βοηθήσω την ομάδα μου να φτάσει στη νίκη! Το γεγονός ότι βρέθηκα στην πρώτη θέση των σκόρερς για αρκετές αγωνιστικές, ουδέποτε με απασχόλησε! Εξάλλου, όσοι με γνωρίζουν σαν παίχτη, ξέρουν πολύ καλά ότι στην καριέρα μου έχω σημειώσει περισσότερες ασίστ παρά πόντους. Το ξαναλέω, είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι ο αθλητής πάντα διακρίνεται μέσα από την επιτυχία της ομάδας! Για μένα δεν σήμαινε τίποτα αν εγώ σκόραρα 30 πόντους και η ομάδα μου έχανε.

Ο σύλλογος έχει ακαδημίες, οι οποίες είναι πρότυπο για την περιοχή. Θέλεις να πεις δυο λόγια γι αυτό; Και πως μπορεί να βοηθήσει, ή και όχι, στο άθλημα το γεγονός ότι η Μεσσήνη, έστω και για λίγο πέρασε από τις εθνικές κατηγορίες;

Η αλήθεια είναι ότι ειδικά την περσινή αλλά και την φετινή χρονιά δουλέψαμε πάρα πολύ σκληρά για την ανάπτυξη της ακαδημίας μας, η οποία είχε πτωτική πορεία τα τελευταία χρόνια. Με την βοήθεια του πολύ καλού μου φίλου και κουμπάρου Άγκι Ιμπέζα, καθώς και με την στήριξη της διοίκησης καταφέραμε να μαζέψουμε ξανά τα παιδιά της Μεσσήνης στο γήπεδο. Αυτήν την στιγμή μπορούμε να περηφανευόμαστε για μια ακαδημία, όπως είπατε πρότυπο για την περιοχή, με συμμετοχή της ομάδας μας σε όλα τα ηλικιακά πρωταθλήματα και στα αγόρια αλλά και στα κορίτσια.

Αν δεν κάνω κάποιο σημαντικό λάθος, πρέπει να είμαστε η μοναδική ομάδα στην ευρύτερη περιοχή της Μεσσηνίας με αυτή την απόλυτη συμμετοχή αγοριών και κοριτσιών στα αντίστοιχα πρωταθλήματα μπάσκετ της ΕΚΑΣΚΕΝΟΠ. Αυτό από μόνο του αποτελεί παράσημο για εμάς και συνάμα μεγάλη ευθύνη ώστε να συνεχίσουμε την σκληρή δουλειά και να προσελκύσουμε όλο και περισσότερα παιδιά να ασχοληθούν με την πορτοκαλί μπάλα.

Η ομάδα μας είχε μόνο να κερδίσει από την παρουσία της στην Γ’ Εθνική κατηγορία. Καταφέραμε να φέρουμε τον κόσμο στο γήπεδο, στην πλειοψηφία οικογένειες με μικρά παιδιά, να γίνουμε όλοι μια οικογένεια που πάλευε μέσα στο γήπεδο! Δίνουμε μεγάλη βάση στις υποδομές μας τα τελευταία δύο χρόνια και το γεγονός ότι τα παιδιά της ακαδημίας μας παρακολούθησαν τόσα παιχνίδια Γ’ Εθνικής είναι πολύ θετικό σαν εικόνα γι αυτά!

Από τη στιγμή που έχει καθοριστεί η τύχη του συλλόγου στις εθνικές κατηγορίες, έχεις αρχίσει να σκέπτεσαι τις μελλοντικές σου ενέργειες;

Όσον αφορά τις μελλοντικές μου ενέργειες, τυχόν προτάσεις από ομάδες φυσικά θα εκτιμηθούν, όμως προτεραιότητα θα δοθεί στην ομάδα στην οποία ανήκω τη δεδομένη στιγμή.