Μπογδανίδης: «Η άνοδος φάνταζε δύσκολη»

Ο Πόλις έγραψε ιστορία, καθώς για πρώτη φορά θα αγωνίζεται από του χρόνου στο πρωτάθλημα της Β’ εθνική. Ο πρωταθλητής της Γ’ εθνικής, Αχιλλέας Μπογδανίδης μίλησε στον ιντερνετικό αέρα του www.mundosports.eu και την εκπομπή ON AIRball , για την μεγάλη επιτυχία του συλλόγου, το “εξωπραγματικό” σερί που υπάρχει αλλά και για τις αλλαγές προπονητών που υπήρξαν μέσα στη σεζόν.

Αναλυτικά:

Για την άνοδο για πρώτη φορά στην ιστορία του Πόλις στη Β εθνική κατηγορία:
“Η χρόνια ξεκίνησε με όνειρα. Μπορεί να είχαμε πιο χαμηλό μπάτζετ από πέρσι αλλά η επιλογή των παιδιών που έγινε ήταν συγκεκριμένη. Κοιτάξαμε πρώτα τους χαρακτήρες ώστε να είμαστε μια οικογένεια, ενώ επέστρεψαν στο σύλλογο και άνθρωποι όπως ο Γιώργος Σίμος και ο Παναγιώτης Λούτζης, οι οποίοι ήταν αρχικά βοηθοί του Παναγιώτη Ζωντού. Αυτοί οι άνθρωποι βοήθησαν τα μέγιστα και έδωσαν τη μαγιά της παλιά ομάδας, βοηθώντας τους νέους παίκτες του σωματείου να νιώσουν πιο άνετα αλλά και να μπουν πιο γρήγορα στην νοοτροπία αυτή που έχει ο σύλλογος. Η αλήθεια είναι ότι οι αθλητές που ήρθαν βρήκαν γρήγορα το ρόλο τους. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχαμε στόχο την άνοδο. Ως πρώτο στόχο είχαμε την τριάδα. Είχαμε δει τα ρόστερ και των άλλων ομάδων, ξέραμε ότι κάποιες ομάδες στην κατηγορία είχαν μικρότερο μπάτζετ από εμάς, όμως η λέξη άνοδος φάνταζε κάτι πολύ δύσκολο”.

Για το σερί της ομάδας, που κάθε δυο χρόνια ανεβαίνει κατηγορία:
“Το σερί που έχουμε κάνει είναι εξωπραγματικό. Από τα τοπικά κάθε δυο χρόνια ανεβαίνουμε κατηγορία. Ακόμα και στη Γ εθνική. Είναι απίστευτο! Τώρα αν και του χρόνου μάθουμε τη Β’ εθνική κατηγορία και σε δυο χρόνια ανέβουμε κι από εκεί , τι να πω. Μακάρι να τα καταφέρουμε”!

Για την αλλαγή τριών προπονητών τη φετινή χρονιά:
“Ο Παναγιώτης Ζωντός δεν έφυγε για αγωνιστικούς λόγους, αλλά για δικούς του. Άφησε την ομάδα για δικούς του επαγγελματικούς λόγους. Αυτή η φυγή πόνεσε πολύ την ομάδα σε δυο σημεία. Το ένα δεν θα ήθελα να το αναφέρω, αλλά όσον αφορά τον άλλο λόγο αυτός είναι αγωνιστικός. Άφησε την ομάδα ξεκρέμαστη. Όταν έχεις δουλέψει ενάμιση χρόνο μια ομάδα κι αυτή βρίσκεται στην πρώτη θέση της βαθμολογίας και την αφήνεις στο έλεος χωρίς να τελειώνεις το έργο σου μένει μια πικρία. Έτσι όσο φίλος κι αν είναι ο Παναγιώτης Ζωντός ήταν δύσκολα τα πράγματα. Έπειτα ήρθε ο κόουτς Καλαμπάκος, ο οποίος παρά τις γνώσεις του θεωρώ ότι δεν κόλλησε η μαγιά. Νομίζω ότι πάλεψε με το φάντασμα του Ζωντού, καθώς είχε περάσει τη δική του φιλοσοφία και οι παίκτες είχαν μείνει σε αυτή τη νοοτροπία του. Καλώς ή κακώς ο Σίμος, όντας παιδί του Ζωντού είχε υιοθετήσει αυτή τη φιλοσοφία. Ο κύριος Καλαμπάκος, είναι ένας σπουδαίος προπονητής, όμως οποιοσδήποτε και να ερχόταν το ίδιο θα συνέβαινε… Με αυτά τα δεδομένα κοινή συναινέσει χωρίσαμε τους δρόμους μας και αποδείχτηκε ότι ο Σίμος συνέχισε αυτό που είχαμε αρχίσει σαν να μην πέρασε μια μέρα από την αποχώρηση του Παναγιώτη. Φυσικά είχε και την βοήθεια του Λούτζη και τον γνωστό ως Δάσκαλο, Απόστολο Αρσένο κι έτσι η ομάδα έκανε το ανέλπιστο παίρνοντας την άνοδο στην Β’ εθνική. Γενικά φέτος αποδείχτηκε ότι το μπάσκετ θέλει και καρδιά κι αυτό ήταν ένα συστατικό που όπως φάνηκε το είχαμε περίσσιο”.

Για τον Σπύρο Παντελιάδη:
“Είναι τιμή για την Γ’ εθνική να φιλοξενεί στα γήπεδα της ένα τέτοιο παίκτη. Ένα τέτοιο τεράστιο όνομα, με τεράστιο ήθος πρώτα απ’ όλα. Ο Σπύρος μην ξεχνάμε έχει παίξει Ευρωλίγκα, εξωτερικό (Γερμανία, Ισπανία), ήταν πρωταθλητής Ελλάδος με την ΑΕΚ, έχει δουλέψει με σπουδαίους προπονητές κι αυτό το παιδί έπαιζε συμπαίκτης με τον Μπογδανίδη στην ΕΣΚΑΝΑ και δεν έδειχνε στο ελάχιστο το τουπέ που με βάση όσα έχει κάνει θα μπορούσε να δείξει. Ήταν ο πρώτος που ερχόταν στο γήπεδο και ο τελευταίος που έφευγε, ο πρώτος που παρότρυνε την ομάδα μετά από μια ήττα, ο πρώτος που εμψύχωνε και ήθελε σαν μικρό παιδί να πανηγυρίσει έναν ακόμα τίτλο κι από όσο ξέρω τον χάρισε και στην μικρή κορούλα του”.

Για το ήθος που βγάζει ως σύλλογος ο Πόλις:
“Είμαστε μια από τις ομάδες που ποτέ δεν έχουμε διαμαρτυρηθεί για τη διαιτησία επισήμως και δεν έχει γίνει ποτέ το παραμικρό μέσα στο γήπεδο μας. Πολλοί ιθύνοντες τα αγνοούν πλήρως αυτά. Αυτή η ομαδούλα ποτέ δεν έχει απασχολήσει με κάτι άσχημο το ελληνικό μπάσκετ, ούτε έχει γίνει περίγελος ή γραφική όπως δυστυχώς συναντάμε σε άλλους συλλόγους. Εμείς δεν έχουμε τους φανατικούς οπαδούς να μας στηρίζουν, παρόλα αυτά γεμίζουμε το γηπεδάκι μας”.

Για τους στόχους που θέτει για τη νέα σεζόν:
“Στόχος μας όπως πάντα είναι να δούμε την κατηγορία για μια χρονιά και έπειτα την επόμενη γιατί όχι και να πανηγυρίσουμε. Είναι η νοοτροπία μας πια έτσι. Μπορεί να μην μπορούμε από εδώ και στο εξής αλλά αυτός θα είναι ο στόχος. Ελπίζω να τα καταφέρουμε.
Αγαπάμε τόσο πολύ αυτό που κάνουμε. Ελπίζω να βρεθεί ο τρόπος, να βρούμε τους πόρους, ώστε η ομάδα καταρχήν να σωθεί στη Β εθνική, μια κατηγορία που κακά τα ψέματα είναι πολύ πιο δύσκολη από τη Γ ‘εθνική και πόσο μάλιστα τα τοπικά που παίζαμε τόσα χρόνια.
Θα πρέπει, όμως και το ελληνικό μπάσκετ να βοηθήσει τέτοιες προσπάθειες. Πρέπει τα σωματεία να πάρουν αρχικά τα οδοιπορικά τους κι έπειτα να γίνει κάτι με την Γενική Γραμματεία αθλητισμού, η οποία έχει να μας βγάλει μια πενταετία την ετήσια επιδότηση που δικαιούμαστε. Είναι κρίμα να είναι ένας μπασκετάνθρωπος μέσα στο υπουργείο
αθλητισμού και να μην βοηθά το άθλημα του”.