Η εντοπιότητα των αθλητών είναι το κύριο χαρακτηριστικό της Αριδαίας, της ομάδας από την ομώνυμη κωμόπολη του νομού Πέλλας που ανέβηκε σε εθνική κατηγορία για πρώτη φορά από το 1997! Την περασμένη σεζόν η Αριδαία τερμάτισε δεύτερη στην Α’ ΕΚΑΣΚΕΜ, ωστόσο μετά την απόσυρση του Αιγινιακού προβιβάστηκε στη Γ’ Εθνική και ο προπονητής Παναγιώτης Βάτσης μίλησε στην ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ (sepk.gr) για όλα όσα χαρακτηρίζουν την ομάδα του…
Αναλυτικά ο Παναγιώτης Βάτσης μίλησε:
Για την επιστροφή της Αριδαίας στις εθνικές κατηγορίες:
«Ξεκινώντας τη σεζόν δεν είχαμε αποκλειστικό στόχο την άνοδο. Στη πορεία είδαμε ότι μπορούμε και το κυνηγήσαμε μέχρι τέλους. Αρχικά θέλαμε να ευχαριστηθούμε το παιχνίδι και να λειτουργούμε ως οικογένεια γιατί αυτό είμαστε. Υπάρχει χαρά για την άνοδο περισσότερο για τα παιδιά που έκαναν μεγάλη προσπάθεια. Είναι σπουδαίο ότι από του χρόνου θα ξαναπαίζουμε στις εθνικές κατηγορίες τόσο για το σύλλογο όσο και για την περιοχή μας. Είναι πολύ τιμητικό και χαιρόμαστε που θα έχουμε την ευκαιρία να αλλάξουμε επίπεδο και παραστάσεις».
Για το νέο κύκλο που ανοίγει στην ομάδα και τους συνδετικούς κρίκους που υπάρχουν με το παρελθόν:
«Ουσιαστικά η φιλοσοφία μας δεν πρόκειται να αλλάξει επειδή ανεβαίνουμε επίπεδο. Είναι δεδομένο ότι θα στηριχτούμε στο ίδιο πλάνο που είναι η πίστη στα δικά μας παιδιά. Η ομάδα θα στελεχωθεί και φέτος αποκλειστικά από δικούς της παίκτες. Κάποια από τα παιδιά έχουν εμπειρία, καθώς έχουν παίξει με άλλες ομάδες στη Γ’ εθνική. Όσον αφορά την σύνδεση με το παρελθόν υπάρχουν αθλητές που όταν η ομάδα ήταν ξανά στη Γ’ εθνική ήταν μικροί, όμως πλέον θα συμμετέχουν στην ομάδα με αναβαθμισμένο ρόλο. Σε εκείνη την ομάδα εγώ ήμουν βοηθός προπονητή».
Για το μυστικό της επιτυχίας που από τον στόχο του καλού πλασαρίσματος έφερε την άνοδο:
«Ακούγεται τετριμμένο αλλά τα παιδιά ήταν μία οικογένεια. Ήταν πολύ αγαπημένα μεταξύ τους και δεν είχαν καμία κόντρα. Αυτό συνεισέφερε πολύ για να βοηθήσει ο ένας τον άλλο. Από εκεί και πέρα η διοίκηση ήταν και είναι πάντα δίπλα μας. Είναι πολλά χρόνια στο σύλλογο και τον νιώθουν ως κομμάτι της ζωής τους».