Οσοι υποστήριζαν ότι το Λούιβιλ και το Μίσιγκαν συνέθεταν το ιδανικό “ζευγάρι” για έναν θεαματικό, όμορφο, δραματικό τελικό, δικαιώθηκαν και με το παραπάνω. Οι Κάρντιναλς και οι Γούλβερινς προσέφεραν έναν φανταστικό τελικό ενώπιον 74.326 θεατών στο αχανές Τζόρτζια Ντόουμ της Ατλάντα, ίσως έναν από τους πιο εντυπωσιακούς που έχουν γίνει ποτέ (όπως έλεγε μετά τη λήξη και ο Κρεγκ Αντονι). Και στο τέλος το φαβορί, η καλύτερη ομάδα επικράτησε. Το Λούιβιλ νίκησε το Μίσιγκαν 82-76 και κατέκτησε για τρίτη φορά στην ιστορία του τον τίτλο του NCAA, μετά το 1980 και το 1986.
Ηταν ένας τελικός με θέαμα βγαλμένο από το ΝΒΑ, από μερικούς παίκτες που αναμένεται να παίζουν εκεί από την επόμενη χρονιά, όπως ο… κλώνος του Ντέιμιαν Λίλαρντ (και καλύτερος παίκτης της χρονιάς) Τρέι Μπερκ και ο Τιμ Χάρνταγουεϊ τζούνιορ, γιος του παλιού άσου του Γκόλντεν Στέιτ. Ηταν ένας τελικός προσωπικοτήτων, όπως ο Πέιτον Σίβα, ο οποίος πέτυχε 14 από τους 18 πόντους του στο δεύτερο ημίχρονο, κουβαλώντας στις πλάτες του το Λούιβιλ, σε μία βραδιά που ο καλύτερος σκόρερ της ομάδας (Ρας Σμιθ) είχε 3/16 σουτ.
Ηταν ένας τελικός ηρώων που εμφανίστηκαν από το πουθενά, όπως αυτός ο απίθανος Σπάικ Ολμπρεκτ, ο οποίος είχε 1,8 πόντους μέχρι αυτό το ματς, δεν είχε σημειώσει ποτέ πάνω από 7, δεν είχε σουτάρει σε κανέναν από τους προηγούμενους 38 αγώνες πάνω από δύο τρίποντα και δεν είχε παίξει πάνω 15 λεπτά. Κι όμως, τελείωσε το πρώτο ημίχρονο με 17 πόντους και 4/4 τρίποντα, βοηθώντας το Μίσιγκαν να προηγηθεί 35-23 στο 17′.
Ηταν ο τελικός του Τσέιν Μπεχάναν, του δυναμικού φόργουορντ που έδωσε μεγάλες μάχες κάτω από τα δύο καλάθια τελειώνοντας το ματς με νταμπλ νταμπλ (15 πόντους, 12 ριμπάουντ) και προστατεύοντας το καλάθι του Λούιβιλ μαζί με τον Γκοργκούι Τζενγκ, τον μοναδικό παίκτη αυτής της ομάδας που αναμένεται να επιλεγεί στον πρώτο γύρο του ντραφτ του ΝΒΑ.
Ηταν επίσης ο τελικός του Λουκ Χάνκοκ, του πολυτιμότερου παίκτη του φάιναλ φορ, ο οποίος έσωσε την παρτίδα στον ημιτελικό με το Γουίτσιτα Στέιτ και “έβαλε” στο παιχνίδι το Λούιβιλ και στον τελικό, όταν ευστόχησε σε τέσσερα συνεχόμενα τρίποντα και μετέτρεψε σχεδόν μόνος του το 23-35 (υπέρ του Μίσιγκαν) σε 37-36 χάρη σε ένα επιμέρους 14-1!
Ηταν ο τελικός του Ρικ Πιτίνο, ο οποίος έστησε μία μπασκετική μηχανή που “πνίγει” τους αντιπάλους της με την άμυνά της, που της αρέσει να τρέχει και να παίζει όμορφο μπάσκετ. Πάνω απ’ όλους όμως ήταν ο τελικός του Κέβιν Γουέρ, του παίκτη που συγκλόνισε με τον σοβαρό τραυματισμό του στον τελικό της μεσοδυτικής περιφέρειας, προσφέροντας όμως ταυτόχρονα στο Λούιβιλ έμπνευση και ένα επιπλέον κίνητρο να αποδείξει αυτό που οι περισσότεροι υποπτεύονταν: ότι είναι η καλύτερη ομάδα στο κολεγιακό πρωτάθλημα.
ΜΙΣΙΓΚΑΝ-ΛΟΥΪΒΙΛ 76-82
Ημίχρονο: 38-37
ΜΙΣΙΓΚΑΝ (Μπιλάιν): Ολμπρεκτ 17 (4/5τρ.), Μπερκ 24 (7/9β., 4/6δ., 3/5τρ.), Χάρνταγουεϊ 12, Χόρφορντ, ΛεΒερτ, ΜακΓκάρι 6, Μόργκαν 2, Ρόμπινσον 12, Στάουσκας 3 (1).
ΛΟΥΪΒΙΛ (Πιτίνο): Μπεχάναν 15 (12ρ.), Μπλάκσιρ 8 (2), Τζενγκ 8 (8ρ., 6ασ., 3κ.), Χάνκοκ 22 (7/10β., 5/5τρ.), Χάρελ 2, Χέντερσον, Σίβα 18 (6ρ., 5ασ., 4κλ.), Σμιθ 9 (3/16σ.), Βαν Τριζ.