Ήταν ένα παιχνίδι βαθμολογικά αδιάφορο και κάπως έτσι φάνηκε να το αντιμετωπίζουν οι διεθνείς μας στη μεγαλύτερη διάρκειά του. Είδαν τους Λετονούς να προηγούνται ακόμη και με +15 (69-54) και μία ακόμη ήττα να διαγράφεται στον ορίζοντα. Όμως οι Έλληνες παίκτες δεν εγκατέλειψαν τη μάχη, αλλά πάλεψαν έστω για την… τιμή των όπλων και φέρνοντας τα πάνω-κάτω, επέστρεψαν από το -15, πήγαν το παιχνίδι στην παράταση (82-82) κι εκεί πήραν τη νίκη (97-94). Που μπορεί να μην έχει ουσιαστικό αντίκρισμα, έχει όμως αξία για τον χαρακτήρα που πρέπει να έχει μία ομάδα με τη “βαρύτητα” της φανέλας, όπως αυτή της εθνικής μας.
Ο Λίνος Χρυσικόπουλος ήταν ο παίκτης “κλειδί” στο τελείωμα της κανονικής διάρκειας, αλλά και στο ξεκίνημα του έξτρα πενταλέπτου, καθώς με προσωπικούς του πόντους άλλαξε τη ροή του ματς. Είχε προηγηθεί ένα ρεσιτάλ του νεαρού Παπαδάκη (με 3/4 τρίποντα), αλλά και η ουσιαστική παρουσία στο παρκέ των Σαλούστρου και Μαργαρίτη, που έγειραν την πλάστιγγα υπέρ της ελληνικής ομάδας. Όλ’ αυτά, βέβαια, μετά το 28′, χρονικό σημείο στο οποίο η εθνική μας βρέθηκε να “κυνηγά” τους Λετονούς, που είχαν καταφέρει να ξεφύγουν για μία ακόμη φορά με +15. Και δεν ήταν η μοναδική…
Κι αυτό διότι οι γηπεδούχοι εκμεταλλεύονταν στο έπακρο την αδυναμία που παρουσίαζε η Ελλάδα στα αμυντικά της καθήκοντα. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα παρότι μπήκε καλά στα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης (2-9 στο 2′, 9-15 στο 5΄), δεν είχε ανάλογη συνέχεια κι αυτό το “πλήρωσε”. Ο Φρεϊμάνις έκανε “πάρτι” στο καλάθι της ελληνικής ομάδας (16 π. στο πρώτο 20λεπτο) και οι Σκέλε, Ζάγκαρς και Λάκσα “τιμωρούσαν” τις αμυντικές αδυναμίες της ελληνικής ομάδας, που βρέθηκε από το 9-15 να κυνηγά το σκορ (28-25 στο 11′). Οι φωνές του Θανάση Σκουρτόπουλου στους παίκτες του, προκειμένου να δείξουν περισσότερο τσαγανό στα αμυντικά τους καθήκοντα, έπεφταν στο κενό. Η εθνική μας συνέχισε να χάνει την επαφή με το σκορ και βρέθηκε στο 17′ να “κυνηγά” μία διαφορά 15 πόντων (47-32). Οι προσπάθειες των Μαργαρίτη και Σαλούστρου δεν ήταν αρκετές για ν’ αλλάξουν τη μορφή του ματς, όσο η άμυνα έμπαζε… Τα δύο τρίποντα των Τσαλμπούρη και Χουγκάζ έδωσαν μία επιθετική ανάσα, ενώ η ατυχία στο τελευταίο σουτ τριών πόντων του Μουράτου, δεν επέτρεψε στην εθνική μας να πλησιάσει περισσότερο.
Κάθε φορά που η ελληνική ομάδα αποφάσιζε να παίξει άμυνα, έβαζε δύσκολα στους αντιπάλους της και “ροκάνιζε” τις διαφορές που έχτιζαν. Αλλά αυτό δεν είχε διάρκεια, γεγονός που επέτρεπε στους Λετονούς να ξεφεύγουν και να φαντάζουν έτοιμοι να πανηγυρίσουν μία νίκη, για το… ονόρε (αφού ήδη είχαν αποκλειστεί από την τελική φάση του Eurobasket). Ο Ζόρικς φόρτωνε το ελληνικό καλάθι, οι Σκέλε και Μέιερς αναστάτωναν την ελληνική άμυνα κι όλα έδειχναν να πηγαίνουν κατ’ ευχή για τους γηπεδούχους. Μέχρι το σημείο που οι Έλληνες παίκτες αποφάσισαν ότι έπρεπε να παίξουν άμυνα. Κι από εκεί ξεκίνησε η αντεπίθεσή τους. Ο Παπαδάκης έδειξε τις εκτελεστικές του ικανότητες και με τρία τρίποντα έβαλε… φωτιά στο ματς, για να έρθει στη συνέχεια ο Χρυσικόπουλος ν’ αλλάξει εντελώς τη ροή της αναμέτρησης. Η εθνική κάλυψε το -15, ισοφάρισε σε 82-82 στο τέλος των 40′ και στην παράταση έδειξε τα… δόντια της.
Ο Χρυσικόπουλος έβαλε μεγάλα καλάθια, ενώ έπαιξει και πολύ καλές άμυνες, οι Μαργαρίτης και Παπαδάκης ήταν ουσιαστικοί και φρόντισαν στο τέλος του έξτρα πεντάλεπτου να μην… χύσουν την καρδάρα με το γάλα. Παίρνοντας μία νίκη ψυχολογίας κυρίως (97-94) για παίκτες οι οποίοι μπορεί στο μέλλον να κληθούν και πάλι να φορέσουν τη φανέλα με το εθνόσημο και νίκες σαν κι αυτή με ολική ανατροπή, είναι ουσιαστικές…
Διαιτητές: Ροσό (Γαλλία), Καστίγιο (Ισπανία), Γκριτζιόνι (Ιταλία)
ΔΕΚΑΛΕΠΤΑ: 23-25, 51-42, 69-59, 82-82 (κ.α.), 94-97
ΛΕΤΟΝΙΑ (Στελμάχερς): Φρεϊμάνις 16 (1), Λόμαζ 5 (1), Σίλινς 6, Σκέλε 13, Ζόρικς 21 (5), Άτε, Μπέρζινς 2, Λάκσα 9 (2), Μέγιερς 13, Μέγιερις 3, Ζάγκαρς 6.
ΕΛΛΑΔΑ (Σκουρτόπουλος): Χουγκάζ 5 (1), Χρυσικόπουλος 17 (2), Κατσίβελης 19 (2), Παπαδάκης 11 (3), Σαλούστρος 17 (1), Καράμπελας, Κουζέλογλου 5 (1), Μαργαρίτης 14, Μωραΐτης 2, Μουράτος 4, Τσαλμπούρης 3 (1).