Το ελληνικό μπάσκετ θρηνεί την απώλεια του Γιάννη Ιωαννίδη

Το ελληνικό μπάσκετ έγινε πιο “φτωχό” από την Τετάρτη 4/10, καθώς μία μορφή του χώρου, ο Γιάννης Ιωαννίδης άφησε την τελευταία του πνοή. Ο “Ξανθός” – όπως ήταν το παρατσούκλι που τον συνόδευε όλ’ αυτά τα χρόνια – συνέδεσε το όνομά του με τον Άρη, τόσο ως παίκτης, όσο (κυρίως) και ως προπονητής της μεγάλης ομάδας, με την οποία μεγαλούργησε έχοντας ως παίκτες τους Νίκο Γκάλη και Παναγιώτη Γιαννάκη. Από το 1991 έως το 1996 διετέλεσε προπονητής του Ολυμπιακού, ενώ ακολούθησε η θητεία στην ΑΕΚ (1996-98), πριν επιστρέψει στον Ολυμπιακό τη σεζόν 1999-2000. Ο Γιάννης Ιωαννίδης, εξάλλου κάθησε και στην άκρη του πάγκου της εθνικής ομάδας των Ανρών, τις περιόδους 1980-81 και 2002-2003. Το 2003 μάλιστα καθοδήγησε την εθνική Ελλάδας στο Ευρωμπάσκετ της Σουηδίας, όπου η “επίσημη αγαπημένη” κατέλαβε την 5η θέση.

O Γιάννης Ιωαννίδης γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1945 στη Θεσσαλονίκη. Ως παίκτης αγωνίστηκε στην πρώτη ομάδα του Άρη το 1959. Η καριέρα του ως παίκτης διήρκεσε περίπου δύο δεκαετίες, όμως από μικρή ηλικία είχε δείξει την τάση του για την προπονητική. Παράλληλα με τη φοίτησή του στη γεωπονική σχολή, υπήρξε αθλητής και και προπονητής του Εργοτέλη, το 1977, χωρίς να έχει «κρεμάσει ακόμη τα παπούτσια του».

Σε συλλογικό επίπεδο ως προπονητής κατέκτησε 12 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 8 με τον Άρη (1979, 1983, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990) και 4 με τον Ολυμπιακό (1993, 1994, 1995, 1996), 6 Κύπελλα Ελλάδας: 5 με τον Άρη (1985, 1987, 1988, 1989, 1990) και 1 με τον Ολυμπιακό (1994). Επίσης κατέκτησε 3 φορές τη δεύτερη θέση στο Πρωτάθλημα Ελλάδας (Άρης το 1984, Ολυμπιακός το 1992 και ΑΕΚ το 1997), ενώ υπήρξε 2 φορές φιναλίστ του Κυπέλλου Ελλάδας (Άρης το 1984 και ΑΕΚ το 1998). Υπήρξε επίσης προπονητής στον Γ.Σ. Λάρισας (1979-81).

Ως προπονητής του Άρη, οδήγησε την ομάδα της Θεσσαλονίκης στην κατάκτηση των πρωταθλημάτων του 1979, του 1983 και τα πέντε σερί από το 1985 μέχρι το 1990. Από το 1991 στον Ολυμπιακό, ο Ιωαννίδης δημιούργησε μία μεγάλη ομάδα που πρωταγωνίστησε στην Ελλάδα, ενώ έβαλε τα… θεμέλια και για το “triple crown” του 1997, με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς να τον έχει διαδεχτεί στον πάγκο των «ερυθρόλευκων» τη σεζόν 1996-97. Τέσσερα σερί πρωταθλήματα από το 1993 μέχρι το 1996, δύο τελικοί Κυπέλλου Πρωταθλητριών (1994, 1995), ήταν όσα κατέκτησε με τον Ολυμπιακό ο Γιάννης Ιωαννίδης μέχρι να αποχωρήσει το 1996 για την ΑΕΚ.

Δεν κατάφερε, ωστόσο, να κατακτήσει κανέναν ευρωπαϊκό τίτλο, παρ’ ότι βρέθηκε 6 φορές στο φάιναλ φορ της Euroleague. Τις πρώτες 3 φορές με τον Άρη επί 3 συνεχόμενα χρόνια (1988, 1989, 1990) δεν κατάφερε να προκριθεί στον τελικό, ενώ το κατάφερε τις επόμενες 3 φορές (το 1994 και το 1995 με τον Ολυμπιακό και το 1998 με την ΑΕΚ), γνωρίζοντας όμως και τις 3 φορές την ήττα στον τελικό.

Ιδιόρρυθμος χαρακτήρας, ισχυρογνώμων και απόλυτος, έντονα προληπτικός και βαθιά θρησκευόμενος, ο Ιωαννίδης αναγνωρίζεται ως ο καθοδηγητής της μεγάλης ομάδας του Άρη της δεκαετίας του 1980, που βοήθησε πολύ στο να αγαπήσουν οι Έλληνες το μπάσκετ. Στον Ολυμπιακό, ήταν ο αγαπημένος προπονητής του Σωκράτη Κόκκαλη, ακριβώς λόγω του ιδιόρρυθμου χαρακτήρα του.

Από τις εκλογές του 2004 μέχρι τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, ο Γιάννης Ιωαννίδης κατείχε θέση βουλευτή στην Εκλογική περιφέρεια Α΄ Θεσσαλονίκης με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και μετά τις εκλογές του 2007 διορίστηκε στη θέση του υφυπουργού Πολιτισμού, αρμόδιου για θέματα Αθλητισμού, θέση που κράτησε μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 2009. Μετά την επανεκλογή του το 2009, άσκησε τα καθήκοντα του υπεύθυνου Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Αθλητισμού της Νέας Δημοκρατίας. Στη νέα κυβέρνηση συνεργασίας της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ που συγκροτήθηκε μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 τοποθετήθηκε ξανά στη θέση του υφυπουργού Αθλητισμού, ως τον Ιούνιο του 2013.

Διετέλεσε μεταξύ άλλων μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Έρευνας και Τεχνολογίας, της Υποεπιτροπής για την Παρακολούθηση θεμάτων Αθλητισμού, της Διαρκούς Επιτροπής Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης & Δικαιοσύνης, της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, της Διακομματικής Επιτροπής για τη Διαμόρφωση Θεσμικού Πλαισίου Εγγυήσεων Διαφάνειας στον Αθλητισμό, καθώς και της Επιτροπής Αναθεώρησης του Συντάγματος.